Selanik Sancağı
Görünüm
|
Selanik Sancağı (Yunanca: λιβάς/σαντζάκι Θεσσαλονίκης), Osmanlı İmparatorluğu'nun sancaklarından biriydi. Sancağın merkezi Selanik idi.
Tarihçe
[değiştir | kaynağı değiştir]Selanik, Osmanlı İmparatorluğu'nun şehri Selanik Kuşatması sırasında Venedik Cumhuriyeti'nden alması sonucu Rumeli Eyaleti'nin sancak merkez haline geldi.[1]
1846 yılında Tanzimat Fermanı ile birlikte sancak yeni kurulan Selanik Eyaleti daha sonra da Selanik Vilayeti'nin merkez sancağı oldu.[2]
Selanik Sancağı Ekim 1912 tarihinde Birinci Balkan Savaşı sırasında Yunan Ordusu tarafından işgal edilmiş olup 1913 Londra Konferası'nda büyük çoğunluğu Yunanistan'a ve kuzey kesmi Sırbistan'a bırakılmıştır.
İdari bölümler
[değiştir | kaynağı değiştir]Selanik Sancağı 1912 yılı itibarı ile 14 kazaya ayrılmaktaydı.[3]
Kaza | Nahiyeler |
---|---|
Avrethisar (merkez: Kılkış) | Avrethisar merkez, Karadağ |
Aynaroz (merkez: Karis) | |
Doyran | Kaza merkezi |
Gevgeli | Gevgeli merkez, Nutya |
Katerin | Leftohori, Kilindir |
Karacaova | |
Karaferye | Karaferye merkez, Ağustos |
Kesendire (merkez: Poliroz) | Kaza merkezi, Ksendire |
Langaza | Kaza merkezi |
Selanik | Vardar, Gelmiriye |
Tikveş (merkez: Kavadar) | İki nahiye |
Usturumca | Kaza merkezi |
Vodina | Vodina merkez, Ostrova, Karacaabad |
Yenice-i Vardar | Yenice-i Vardar, Karacaabad, Kömence |
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Birken, Andreas (1976). Die Provinzen des Osmanischen Reiches. Beihefte zum Tübinger Atlas des Vorderen Orients (Almanca). 13. Reichert. s. 58. ISBN 9783920153568.
- ^ Birken, Andreas (1976). Die Provinzen des Osmanischen Reiches. Beihefte zum Tübinger Atlas des Vorderen Orients (Almanca). 13. Reichert. ss. 58, 76. ISBN 9783920153568.
- ^ Birken, Andreas (1976). Die Provinzen des Osmanischen Reiches. Beihefte zum Tübinger Atlas des Vorderen Orients (Almanca). 13. Reichert. s. 76. ISBN 9783920153568.