İçeriğe atla

Rienzi

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Rienzi

Wagner'in Rienzi operasından bir sahne
Özgün isimRienzi, der Letzte der Tribünen (WWV 49)
MüzikRichard Wagner
Gala20 Ekim 1842
İlk gösterim yeriHofoper, Dresden, Almanya
Oyuncular
  • Cola Rienzi: Halkin Tribunu', tenor
  • İrene: Kızkardeşi, soprano
  • Stefano Colonna: bir soylu, bas
  • Adriano: oğlu, soprano
  • Paolo Orsini: diğer bir soylu, bas
  • Raimondo: Papa elçisi, bas
  • Baroncelli: Romalı vatandaş, tenor
  • Cecco del Vecchio: Romalı vatandaş, bas
  • Barış Habercisi: soprano
  • Elçiler, Soylular, Papazlar, Keşişler, Askerler, Haberciler, Ahali


Rienzi (orijinal Almanca adı: Rienzi, der Letzte der Tribünen (WWV 49)) liberetto ve müzik bestesi Richard Wagner tarafından Temmuz 1840 ile Kasım 1840'da hazırlanmış ve prömiyer temsili 20 Ekim 1842'de Dresden'deki Hofoper'de yapılmıştır. Operanın konusu Orta Çağ'da Roma'da geçmekte ve halka iktidar sağlamak için soyluları ve destekçilerini kandırıp mağlup etmeyi başaran bir siyasi lider olan Cola di Rienzi (1313–1354)'in yaşamını anlatmaktadır.

Hazırlanışı

[değiştir | kaynağı değiştir]
Rienzi'nin prömiyeri yapılan Dresden'de Hofoper binası

Wagner'in üçüncü opera eseri olan ama ilk defa onu bir opera bestecisi olarak tanıtan eser olup librettosu da Wagner tarafından İngiliz yazar Edward Lytton Bulwer’in hazırladığı Rienzi adlı romandan uyarlanmıştır. Wagner eserinin librettosunun ilk musevededini 1837'de Riga'da hazırlamaya başlamıştır. Fakat Riga'da yaptığı borçları ödeyememesi nedeniyle Wagner Fransa'ya kaçmış ve 1839-1842 döneminde bu ülkede, genellikle Paris'te yaşamış ve çalışmıştır.1839'da Boulogne'da Fransız opera bestecisi Giacomo Meyerbeer ile karşıladığı zaman ona eserinin librettosunu hazırlamış olduğu üç perdesini göstermiş ve ondan destek istemişti. Wagner Rienzi'nin tüm bestesini Paris'te 19 Kasım 1840'ta bitirdi (ve aynı zamanda dördüncü eseri olan Uçan Holandalı'yı da hemen hemen aynı zamanda hazırladı. Wagner bu eserin prömiyer temsilinin Paris'te yapılacağını ummaktaydı ama daha müzik çevrelerinde tanınmamış bir besteci olduğu için bunu başaramadı. Bu arada borçlarını da ödeyemediği için borçlular hapishanesine de atıldığı bilinmektedir. 1841'de Wagner'in Rienzi eseri Meyerbeer'in desteğiyle Saksonya'nın başkenti olan Dresden'de yeni yapılan ve mimarı "Gottried Semper" olan o zaman "Hopoper" (şimdi "Semperoper") adıyla bilinen ünlü opera binasının açılış eseri olarak kabul edildi.

Rienzi'nin sürgüne gönderilişi Gravür.
Rol Ses tıpı Prömiyerde rol, 20 Ekim 1842
(Orkestra şefi: Carl Gottlieb Reissiğer)
Cola Rienzi: Tribün tenor Josef Aloys Tichatschek
İrene: Kızkardeşi soprano Henriette Wust
Stefano Colonna: bir soylu bas Georg Wilhelm Dettmer
Adriano: oğlu soprano Wilhelmine Schröder-Devrient
Paolo Orsini, diğer bir soylu bas Johann Michael Wächter]]
Raimondo, Papa elçisi bas Gioacchino Vestri
Baroncelli: Romalı vatandaş tenor Friedrich Traugott Reinhold
Cecco del Vecchio, Romalı vatandaş bas Karl Risse
Barış Habercisi soprano Anna Thiele
Elçiler, Soylular, Papazlar, Kesişler, Askerler, Haberciler, Ahali

Enstrümantasyon

[değiştir | kaynağı değiştir]

Wagner'in hazırladığı partisyon notaları şu çalgıları kapsayan bir orkestra önermektedir:

Orkestrada bulunan çalgılar:

Sahne içindeki müzik için çalgılar:

  • trompet, org, çan,
  • Askeri bando: 12 trompet, 6 trombon, 10 davul, 4 kirişli davul,

Mekân:Rienzi'lerin evinin önünde

Eser o zaman kadar alışılmamış uzun bir uvertürle başlar ve eserdeki önemli parçalar, "Rienzi’nin Duası", "Zafer Marşı", "Savaşçılar Motifi" ve trompet sinyalleri, bu uvertür içinde bulunmaktadır.[1]

Soylular, özellikle Orsini ve arkadaşları, Rienzi'nin güzel kızkardeşi olan İrene'yi kaçırıp ona tecavüz etmek isterler. Fakat tam bu tecavüze başlarken bir soylu olan ama Rienzi'ye bazen destekleyen Adriano Collona da Rienzo ve kardeşine yardıma gelir ve ahalinin de katılması ile bu büyük bir meydan kavgasına dönüşür. Raimondo bu kavgada bulunanlara Kilise adına kavgadan kaçınmalarını ister. Rienzi halkın meydan kavgasını bırakmalarını ister. Ama bu olay Rienzo'yu çok hislendirmiştir. Papalık temsilcisi Raimondo'nun öğütlerine karşı gelerek şehrin meydanında halka bir ateşli konuşma yaparak halkı kontrolsüz, kanunsuz, hukuksuz soylulara karşı gelmeye çağırır. Adriano Collano ile Rienzi'nin kızkardeşi İrene birbirlerine çok yakınlık duyarlar. (İkili: Ja, eine Welt voll Leiden - Evet, bir keder dünyası) Rienzi'nin de katılmasıyal bir üçlü başlar. Fakat bir trompet bunu keser. Halk Rienzi'nin konuşmalarından çok etkilenerek meydan kenarında bulunan kilisede toplanmış ve ayaklanmanın başarılı olması için dua etmektedirler. Rienzo'ya halka kral olma teklifi yaparlar ama Rienzo sadece Roma halkının bir Tribünü olmayı kabul eder.

Mekân:Kapitol'da bir salon:

Perde açılması ile uzun bir prelud başlar. Soylular Rienzo'nun öldürülmesi için planlar hazırlamışlardır ve bunu öğrenen Rienzo çok dehşete düşer. Fakat bir sakin koro parçası soyluların barış yapmak için bahanesi ile gönderdiği elçi heyetinin gelişini duyurur. Colonna'lar, Orsini'ler dahil bütün soylulara halkın egemenliğini kabul etmişlerdir ve onların şefi olan Rienzi'ye baş eğmişlerdir. Bu elçileri ve barış kutlamak için Kapitol'da uzunca bir eğlence tertip edilmiştir ve bu "grand opera" geleneklerine uygun olarak bir bale şeklindedir.

Bu baleyi Wagner gelenekten biraz uzaklaşarak sırf eğlence olarak değil de eserin konusuna uymak için "Lucreti'ya Tecavüz" olarak almıştır. Yani soylu Orsini'nin halktan olan İrene'ye tecavüz girişiminden mulhem olarak son Roma Kralı Tarquin'in erdemli Lucretia'ya tecavüzünü ele almaktadır. Eserinin ilk temsillerinde bu bale yarım saatten uzun sürmekteydi. Günümüzde yapımlarda ve ses kayıtlarında bu bale çok şiddetli bir kesintiye uğramaktadır.

Bu bale eğlentinin hemen sonunda soyluların başkanlarında olan Orsini'nin kamasını çıkarıp Rienzo'ya saplayıp onu öldürmeye çalıştığı görülür. Fakat Rienzo'nun giydiği zincirden zırh bunu önler ve kama kırılır. Halk suikastçinin bu planı yapan soyluların öldürülmesini istemeye başlarlar. Rienzi onları sükunete davet eder. Adriano'nun suikastçinin affedilmesine yalvarır ve Rienzo merhametli ve adil bir kararla bunları affeder.

Mekân: Roma Forumu meydanı

Orkestra perdenin prelüdünde Santo Spirito Cavaliere – (Kutsal Savaşçıların Ruhu) adlı parça ile başlarken Rienzi soyluların ordusuyla çarpışmak için yurttaşlardan kurduğu bir savunma birliği önünde bu orduyu karşılamaya hazırlanmaktadır. Bu birlik uzaklaşınca Adriano üzüntüsünü ifade eden çok hissi bir aryaya başlayıp İrene'ye olan aşkından ama buna rağmen Rienzo'ya karşı gelmesi gerektiğinden bahseder. Adriano İrene'yi Rienzo'dan ayrılmaya çağırı ama İreene kardeşine sadık kalır. Rienzo korkmakta olan yurttaşların moralini yükseltir. Bu birlik soylular ordusuna galip gelir ama Adriano'nun babası Stefano bu çatışmada olur. Adriano babasının intikamını almaya and içer.

Mekân:St Jan de Letran Kilisesi

St Jan de Letran Kilisesi'nde Çeçeo ve diğer yurttaşlar soyluların Papa ve Alman İmparatoru ile yaptıkları müzakereler hakkında konuşmaya başlarlar. Rienzi kardeşi İrene ile birlikte gelince Adriano'nun Rienzi'yi öldürme niyetinden vazgeçmeye başlar. Raimondo Papa'nın Rienzi'yi aforoz ettiğini ve onunla birlikte olan her kişinin de afaraöz edileceğini ilan ettiğini bildirir. Buna rağmen ve Adriano'nun bütün ısrarlarına rağmen İrene kardeşi Rienzi'nin yanından ayrılmayı kabul etmez.

Mekân: Kapitol'da bir oda

Mücadeleden yenik düşen Rienzi tek başına dua etmekte, ama yine de Roma halkına olan inancını tekrar etmektedir. (Allmächt’ger Vater - En güçlü peder!).[2] Oraya gelen kızkardeşine Adriano ile gidip kendini kurtarmasını tavsiye eder. Fakat İrene bunu kabul etmez ve iki kardeş devamlı birlikte olmayı ateşli bir ikili ile açıklarlar. Adriano'da girer; halkın Kapitolk binasını kundaklayacağını açıklar; İrene'ye kendisi ile gelip kendini kurtarması için yalvarır. Fakat İrene bunu da reddeder.

Mekân: Kapitol alevler içinde

Kapitol önündeki meydan çılgın bir kalabalıkla dolmuştur ve bunlar Rienzi'nin öldürülmesini istemektedirler. Rienzi bu kalabalığa hitap etmek isterse de kalabalık onu küfürlerle ve taş atımları ile oradan uzaklaşmak zorunda kalır. Çılgına dönmüş ahali Kapitol binasını kundaklarlar ve Rienzi ve kızkardeşi İrene bu binada alevler içinde yanıp kaybolurlar. İrene'yi kurtarmak isteyen Adriano da yanmış olan bina çökerken hayatını kaybeder.

Önemli parçalar

[değiştir | kaynağı değiştir]

Eserin değerlendirilmesi

[değiştir | kaynağı değiştir]

Rienzi Wagner'in hazırladığı üçüncü opera eseridir, Bu opera genellikle "grand opera" janrının ilkelerini uygun olarak hazırlanmıştır. İsyan eden ahali, eserinin kahramanının liberal prensipleri ve tutucu dindar papazların politikaya karışmaları Gaspare Spontini'in La Vastale, Giacomo Meyerbeer'in "Les Huguenots" ve Fromental Halevy'nin La Juive eserlerineden etkileri açıkça ortaya çıkarmaktadır. Eserin her perdesi solo, ikili ve uçulu aryalar ve ahali koro ensambl şarkıları ile doludur ve her 5 perde de uzun ensambl finale ile bitmektedir. Geleneksel "grand opera" janrı prensiplerine uygun olarak da II. Perde içinde uzunca bir bale kısmi bulunmaktadır. 19. yüzyılın ünlü Alman orkestra şeflerinin başında gelen ve Wagner'in yakın bir dostu olan Hans von Bulow, biraz alaycı olarak "Rienzi Meyerbeer'in en güzel opera eseridir" demiştir [3] ama bir modern Amerikan piyanist ve eğitimci olan "Charles Rosen" tarafından "Meyerbeer'in en kötü eseri" olarak nitelenmiştir.

Eser hazırladığı zaman çok uzun sürmekte idi ve yine de uzun süren operalardan biri olarak ününü korumaktadır. Dresden'de ilk temsilinde entreaktlarla birlikte altı saat süren bu eserin seyircisinin kaçmasından korkan Wagner'in opera salonunda bulunan saati durdurduğu söylentiler arasındadır. Sonradan Wagner eserin ikiye bölünüp iki akşam temsili olarak verilmesini veya uygun uzunlukta tek bir temsil olması için esri kısaltmayı denemiştir. Ama bunlar neticesiz kalmış ve Rienzi temsilleri günümüzde de uzunluğunu korumaktadırlar.

Wagner sonradan Rienzi eserini kendi eserleri arasında görmeyi kabul etmemiş ve karısının günlüğüne 1871'de yazdığı bir nota göre Wagner bu eserinin kendini tiksindirdiğini söylemiştir. Bu nedenle Rienzi eseri Wagner'in eserlerinin yapımlandığı Bayreuth Festivalinde ve Bayreuth Festspielhaus'ta hiç temsili yapılmamıştır ve resmi Wagner eserler listesine de alınmamıştır.

Diğer taraftan Rienzi Alman milliyetçiliğini, özellikle Nazileri, körüklediği bilinmektedir. Adolf Hitler'in 1906 veya 1907de bu eserden çok etkilendiği söylenmiştir. Hitler'in bu eserin librettosuna sahip olduğu belgelenmiştir. 1939'da doğum günü hediyesi olarak bu eser librettosunun bir basılmış nüshası kendine verilmiştir.[4]

Seçilmiş ses kayıtları [5]

[değiştir | kaynağı değiştir]
Yıl Roller
(Rienzi, Irene, Steffano Colonna, Adriano Colonna,

Peace Herald, Paolo Orsini, Raimondo, Baroncelli, Cecco del Vecchio)

Opera evi ve Orkestra,
Orkestra şefi
Marka
1937 August Seider,
Franziska von Dobay,
Rudolf Gonszar,
Margarete Klose,
Lore Hoffmann,
Theodor Horand,
Ferdinand Frantz,
Hanns Fleischer,
Rudolf Schmalnauer
Hans Weisbach
Leipziger Sinfonieorchester ve Reichssenders Leipzig korosu
2 Audio Cd: Walhall «Eternity Series» WLCD 0111 (Tristan und Isolde - 2. Perde ile birlikte)
1950 Günther Treptow,
Trude Eipperle,
Helmut Fehn,
Erna Schlüter,
Berta Preisker,
Rudolf Gonszar,
Heinz Prybit,
Willy Hofmann,
Josef Lindlar
Winfried Zillig
Hessischen Rundfunks Orkestrasi ve Korosu
4CD(2006): Membran 223064
1953 Günther Treptow,
Gerda Scheyrer,
Adolf Vogel,
Hilde Rössl-Majdan,
Friedl Riegler,
Walter Berry,
Oskar Czerwenka,
Waldemar Kmentt,
Otto Wiener
Robert Heger
Orchester der RAVAG, Wiener Staatsoper korosu
2Audio CD (2007): Walhall «Eternity Series» WLCD 0221
1957 Wolfgang Windgassen,
Paula Brivkalne,
Gustav Neidlinger,
Josef Traxel,
Hans Günter Nöcker,
Otto von Rohr,
Alfred Pfeifle,
Fritz Linke
Lovro von Matacic
Württembergische Staatsoper orkestra ve korosu
2 Audio CD (2002): Living Stage LS 1018 {2CDS} (2002)
1960 Set Svanholm,
Anne Lund Christiansen,
Paul Schöffler,
Christa Ludwig,
Teresa Stich-Randall,
Walter Berry,
Heinz Holecek,
Karl Terkal,
Alois Pernerstorfer
Josef Krips
Wiener Rundfunk
2 Audio CD (2000):Golden Melodram GM 10039
1974/1976 René Kollo
Siv Wennberg
Nikolaus Hillebrand
Janis Martin
Ingeborg Springer
Theo Adam
Siegfried Vogel
Peter Schreier
Günther Leib
Heinrich Hollreiser
Dresdener Staatskapelle orkestrasi ve Dresdener Staatsoper korosu
3 Audio CD (1999): EMI CMS 5 67131-2
1976 John Mitchinson,
Lois McDonall,
Michael Langdon,
Lorna Haywood,
Elizabeth Gale,
Raimund Herincx,
David Ward,
Adrian De Peyer,
Paul Hudson
Edward Downe
BBC Northern Symphony Orchestra ve BBC Northern Singers
4 Audio CD (2005): Mitridate «Ponto» PO 1040 ª
1979 Gerd Brenneis,
Jeannine Altmeyer,
Heinz Peters,
Glenys Linos,
Carl-Henning Steinhaus,
duard Wollitz,
Wolfgang Frey,
Erwin Kurtz
Siegfried Köhler
Das Hessische Staatstheater orkestra ve korosu
DVD (2006): Encore DVD 2316
1983 René Kollo
Cheryl Studer
Jan-Hendrik Rootering
John Janssen
Carmen Anhorn
Bodo Brinkmann
Karl Helm
Norbert Orth
Keith Engen
Wolfgang Sawallisch
Bayerisches Staats Oorkestra ve opera korosu
3 Audio CD (1995): Orfeo C 346 953 D
1997 Rienzi - Siegfried Jerusalem,
Nancy Gustafson,
Walter Fink,
Violeta Urmana,
Anat Efraty,
Peter Weber,
Roland Schubert,
Torsten Kerl,
Wolfgang Bankl
Zubin Mehta
Wiener Staatsoper orkestra ve korosu
Audio CD: (1998) Legato Classics Incorporated 4695

Ayrıca bakınız

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ Rienzi Uvertürü: Graz Festival Orkestrası 2009. Şef:David Stahl 23.7.2009, Stephaniensaal, Graz, Avusturya.
  2. ^ Rienzi'nin duası 15 Nisan 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. şarkıcı Max Lorenz, 1941
  3. ^ Newman, Ernest (1976), The Life of Richard Wagner, (4 cilt), Cambridge, Cilt İ say.212 (İngilizce)
  4. ^ Grey, Thomas S. (ed.) (2008), The Cambridge Companion to Wagner (Cambridge Companions to Music), Cambridge ISBN 0521644399 (İngilizce)
  5. ^ ""Operadis-Opera-Discography" websitesi Wagner, Rienzi". 27 Eylül 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ekim 2010. 

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]