İçeriğe atla

Beni Adınla Çağır

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Filmin uyarlandığı 2007 romanı için Adınla Çağır Beni sayfasına bakınız.
Beni Adınla Çağır
Call Me by Your Name
Sinema yayını posteri
YönetmenLuca Guadagnino
Yapımcı
SenaristJames Ivory
UyarlamaAdınla Çağır Beni
–André Aciman
Oyuncular
Görüntü yönetmeniSayombhu Mukdeeprom
KurguWalter Fasano
Stüdyo
  • Frenesy Film Company
  • La Cinéfacture
  • RT Features
  • M.Y.R.A. Entertainment
  • Water's End Productions
DağıtıcıSony Pictures Classics
Warner Bros. Pictures (İtalya)
Yapım yılı22 Ocak 2017 (2017-01-22) (Sundance)
24 Kasım 2017 (2017-11-24) (ABD)
18 Ocak 2018 (2018-01-18) (Brezilya)
25 Ocak 2018 (2018-01-25) (İtalya)
28 Şubat 2018 (2018-02-28) (Fransa)
Süre132 dakika[1]
Ülke
  • İtalya
  • ABD
  • Brezilya
  • Fransa
Dil
  • İngilizce
  • İtalyanca
  • Fransızca[2]
Bütçe$3.5 milyon[3]
Hasılat$39.9 milyon[4]

Beni Adınla Çağır (Özgün adı: Call Me by Your Name), yönetmenliğini Luca Guadagnino'nun gerçekleştirdiği 2017 çıkışlı romantik drama filmidir. Filmin senaryosu James Ivory tarafından, André Aciman'ın 2007 yılında çıkan aynı adlı romanından uyarlandı. İtalya, Amerika Birleşik Devletleri, Brezilya ve Fransa ortak yapımı olarak üretilen film, Benim Adım Aşk (Io sono l'amore, 2009) ve Sen Benimsin (A Bigger Splash, 2015) filmlerinden sonra Luca Guadagnino'nun arzu temalı üçlemesinin son ürünüdür. 1983 yılında İtalya'da geçen Beni Adınla Çağır, 17 yaşındaki Amerikalı İtalyan Elio Perlman (Timothée Chalamet) ile babasının Amerikalı asistanı Oliver (Armie Hammer) arasındaki romantik ilişkiyi anlatmaktadır. Filmin diğer oyuncuları arasında Michael Stuhlbarg, Amira Casar, Esther Garrel ve Victoire Du Bois de bulunmaktadır.

Beni Adınla Çağır, yapımcılar Peter Spears ve Howard Rosenman'in, Aciman'ın romanının ekran haklarını 2007 yılında satın alması sonrası geliştirilmeye başlandı. İlk başlarda filmin yönetmenliğini Ivory'nin gerçekleştirmesi planlandı, ancak daha sonradan Ivory, sadece senaryo yazımı ve yapımcılığa dahil oldu. Guadagnino, film ekibine sadece mekan danışmanı olarak katıldı ancak o da daha sonra filmin yönetmeni ve yapımcısı oldu. Çeşitli uluslararası yapım şirketleri tarafından finanse edilen filmin temel çekimleri 2016 yılının Mayıs ve Haziran aylarında İtalya'nın Crema şehrinde gerçekleştirildi. Yapımın görüntü yönetmenliğini üstlenen Sayombhu Mukdeeprom filmi 35 mm olarak çekti.

Beni Adınla Çağır, dünya çapındaki ilk gösterimini 22 Ocak'ta 2017 Sundance Film Festivali'nde gerçekleştirdi. Dünya galası sonrası Sony Pictures Classics, filmin dağıtım haklarını satın aldı. Film, Amerika Birleşik Devletleri'nde 24 Kasım 2017'de sınırlı olarak gösterime girdi ve 19 Ocak 2018'de ise sinemalarda yerini aldı. Filmin, özellikle yönetmenliği, senaryosu, müzikleri ve oyuncu performansları eleştirmenlerden olumlu yorumlar aldı ve birçok ödüle aday gösterildi. Beni Adınla Çağır, 90. Akademi Ödüllerinde En İyi Uyarlama Senaryo ödülünü kazandı ve En İyi Film, En İyi Erkek Oyuncu (Chalamet) ve En İyi Özgün Şarkı ("Mystery of Love") kategorilerine aday gösterildi. Ivory, 23. Eleştirmenlerin Seçimi Film Ödüllerinde, 30. USC Scripter Ödüllerinde, 70. Amerikan Yazarlar Derneği Ödüllerinde ve 71. İngiliz Akademisi Film Ödüllerinde En İyi Uyarlama Senaryo Ödülünü kazandı. Filmin başrol oyuncusu Chalamet ise En İyi Erkek Oyuncu dalında BAFTA Ödülü, Altın Küre Ödülü, Ekran Oyuncuları Derneği Ödülü ve Eleştirmenlerin Seçimi ödüllerine aday gösterildi.

Konusu

[değiştir | kaynağı değiştir]

Elio isimli 17 yaşındaki Yahudi Amerikalı İtalyan genç, İtalya'nın kuzey kısmında şehirden uzakta ebeveynleri ile yaşamaktadır. Arkeoloji profesörü olan babası, bir Amerikalı Yahudi mezun öğrencisi olan Oliver'ı 1983 yazı sırasında ailesi ile yaşaması ve akademik evrak işlerinde yardımcı olması için davet eder. İçine kapanık, kitap kurdu ve müzikal yetenekleri olan Elio, ilgisiz ve coşkun kişiliği olan Oliver ile aralarında çok az benzerlik bulur ve kendi kişiliği ile zıtlaştığını düşünür. Elio ayrıca Oliver'ın evde kaldığı süre boyunca kendi yatağından olduğu için de alınır. Elio yazın büyük bir kısmını kitap okuyarak ve kız arkadaşı Marzia ile takılarak geçirirken, Oliver da kasabalı kızlardan birisine bağlanır ki bu durum Elio'yu üzer.

Elio ve Oliver birlikte zaman geçirmeye başlar ve aralarında baştan çıkarıcı bir ilişki başlar-birlikte yüzerler, kasabada yürüyüşlere çıkarlar ve Elio'nun babasına arkeolojik bir gezide arkadaşlık ederler. Elio'nun Marzia ile cinsel bir ilişkiye başlamasına ve Oliver'ın önünde onun tepkisini ölçmek amaçlı böbürlenmesine rağmen kendisinin Oliver'dan fazlasıyla hoşlandığını fark eder. Oliver'ın odasına gizlice girerek onun mayosunu koklar ve mastürbasyon yaparken onu düşünür. Postaneye yaptıkları bir gezide, Elio hislerini Oliver'a karşı açar, ama Oliver kibarca bunu yapamayacağını söyler. Bir gün birlikte yüzmeye gittiklerinde Elio, Oliver'ı dudaklarından öper. Oliver öpücüğe karşılık verir ama daha ileri gitmeye isteksizdir. İkili ilerleyen günlerde aralarına mesafe koyar.

Elio'dan aldığı bir nota karşılık olarak Oliver, Elio'nun masasına kendisiyle gece yarısı buluşmasını söyleyen bir not bırakır. Elio o günü Marzia ile geçirir, ama Oliver'ı göreceği zamanı iple çeker. Nihayetinde, gece yarısı olur ve Oliver'ın yanına verandada yaklaşır. İkili ilk defa cinsel ilişkiye girer. İlerleyen birkaç gün içerisinde yakınlaşırlar, bir yandan ilişkilerini gizli tutarken diğer yandan sürekli seks yaparlar. Yatakta Oliver, Elio'ya "Beni adınla çağır ve ben de seni adımla çağıracağım" der. Hem fiziksel hem de duygusal olarak daha da yakınlaşırlar. Bir gün Elio, ikiye böldüğü bir şeftaliye boşalır ve Oliver bunu keşfettiğinde, aşağılanmış Elio'nun karşısında şeftaliden bir ısırık almaya çalışır, ama Elio yapmaması için yalvarır. Bu olaydan sonra Oliver'a tamamen abayı yakmış olan Elio, Marzia'dan kaçınmaya başlar.

Oliver'ın ayrılmasına az bir zaman kala, çift kendilerini belirsizlik ve hasret içerisinde bulur. İkilinin arasındaki bağdan haberi olan Elio'nun ebeveynleri onlara Oliver, Amerika'ya dönmeden önce birlikte Bergamo'ya gezi yapmalarını önerirler. Birlikte üç romantik gün geçirirler, ardından Oliver ayrılır ve kalbi kırılmış olan Elio eve döner. Cana yakın davranan Marzia ile karşılaşır ve hala arkadaş kalmalarını istediğini öğrenir. Oğlunun ne kadar ümitsiz olduğunu gören oğluna Elio ile Oliver arasındaki ilişkiden haberi olduğunu söyler. Gençliğinde başka bir arkadaşıyla kendisinin de ilişkisi olduğunu itiraf eder ve Elio'ya yasında haz bulması nasiyatini verir, çünkü Elio ve Oliver'ın arasındaki gerçek aşkın nadir bulunduğunu söyler.

Hanukkah sırasında Elio ve aileri, Oliver'dan bir telefon alır ve Elio onun nişanlandığını öğrenir. Telefon görüşmesinden sonra, içi parçalanan Elio şöminenin yanına oturur. Ebeveynleri ve hizmetliler bir bayram yemeği hazırlarken yüzünde çeşitli duygular belli olur.

Oyuncu kadrosu

[değiştir | kaynağı değiştir]

Yapım

[değiştir | kaynağı değiştir]

Gelişimi

[değiştir | kaynağı değiştir]
Başta filmi yönetmesi planlanan James Ivory'nin (1991'de çekilmiş) senaryoyu yazması altı ila dokuz ay arası sürdü.

Amerikalı yapımcılar Peter Spears ile Howard Rosenman, 2007 yılında André Aciman'ın Adınla Çağır Beni isimli ilk romanının ekran yayın haklarını satın aldılar.[6] Kitabın, filme uyarlanması öncesi Spears ve Rosenman, ortak arkadaşları olan James Ivory'e filmin yönetici yapımcısı olmasını teklif ettiler ve Ivory bu teklifi geri çevirmedi.[7] Spears ve Rosenman daha sonra tek başlarına kitabı okudular ve uyarlamayı 2008 yılında tamamladılar.[8] Bu süreçte birkaç zorlukla da karşılaştılar;[9] filmin yönetmenliği ve senaristliği için farklı kişilerle görüşmeler gerçekleştirdiler. Gabriele Muccino, Ferzan Özpetek ve Sam Taylor-Johnson bunlardan birkaçıydı[10] ancak yine de filmdeki bu görevler için istedikleri "iyi performansa sahip" kimseyi bulamadılar.[6][11] Yapımdaki zorluklardan diğerleri ise filmin, İtalya'da sadece yaz aylarında çekmek istemeleri ve bu sebeple çekim programlarını yapımın bir sonraki yıla ertelenmemesi için sürekli değiştirmek zorunda kalınması oldu.[6][11]

Yapımcılar, filmin yönetmenliği için Luca Guadagnino teklif götürdüler ancak Guadagnino, gelen teklifi yoğun programı nedeniyle geri çevirdi.[8][12] Bunun üzerine yapımcılar, Kuzey İtalya'nın bir yerlisi olan Luca Guadagnino'ya bölgeyi iyi bilmesinden kaynaklı mekan danışmanlığını teklif ettiler ve Guadagnino bu teklifi kabul etti.[13][14][15] Daha sonra kâğıt üzerinde hiçbir anlaşma yapılmamasına rağmen Guadagnino ve Ivory'nin filmi birlikte yöneteceği açıklandı.[9][15] Ivory de gelen bu yönetmenlik teklifini kabul etti[9] ve daha sonra senaryo üzerine çalışmalara başladı. Ivory, filmin senaryosunu 2014 yılında yazmaya başladı.[7][16] Romanı, "geçmişi hatırlama ve kaybedilen şeylerin melankolisinde eğlenmek konulu bir Proustian kitabı" olarak tanımlayan Guadagnino,[17] uyarlamayı Ivory ile birlikte yazdı ve aynı zamanda da Walter Fasano ile "ince ayarları" yapmak için çalıştı.[15][18] Senaryo yazımı genellikle Ivory'nin evinde, Guadagnino'nun Crema'daki evinin mutfak masasında ve bazen de New York'ta gerçekleştirildi.[19] Ivory bu süreçte yönetmen Guadagnino ile çok az bir araya geldi, çünkü Guadagnino o sıralar Sen Benimsin (2015) filmini yapmakla meşguldü.[16]

Senaryo, 2015'in sonları ve 2016'nın başlarında tamamlandı.[16] Senaryoya, "dolaysız, gerçekçi ve ikna edici" yorumunu yapan Aciman, yapılan uyarlamayı onayladı ve "yazar olarak ben kendimi, 'Vay canına, kitaptan daha iyi iş çıkartmışlar' derken buldum" yorumunu da ekledi.[6] Tamamlanan senaryo filmin yapımının finanse edilmesinde önemli bir faktördü.[7][9] Finanse edenler arasında La Cinéfacture (Fransa), Frensy Film Company (Guadagnino'nun sahibi olduğu), M.Y.R.A. Entertainment (ABD), RT Features (Brezilya) ve Water’s End Productions (ABD) şirketleri ile İtalya'daki Kültür Varlıkları ve Faaliyetleri ve Turizm Bakanlığı bulunmaktadır.[18][20][21] Bütçe ile ilgili yapılan görüşmeler sonrası, filmin üretim bütçesi $12 milyondan $3.5 milyona düşürüldü.[21][22]

2016 yılında Ivory, olası çatışmalardan kaçınmak için filmi yönetmekten vazgeçti ve görevi tek başına üstlenmesi için Guadagnino'ya bıraktı.[12][15] Ivory'e göre, Memento Films International finansörleri projeye iki yönetmenin birden dahil olmasını istemediler, çünkü "Çok tuhaf olurdu" diye düşündüler ve "Daha uzun sürebilirdi, eğer sette kavgalar çıksaydı çok kötü görünürdük ve buna benzer daha birçok sorun olabilirdi" dediler.[7][16] Guadagnino, Ivory'nin yazdığı versiyonunun "piyasa gerçekleri" dolayısıyla yapılması mümkün olmayacağını ve muhtemelen "çok paraya mal alabilecek [ve] farklı bir film" olacağını açıkladı.[13][14] Yapımda Ivory'nin ismi tek başına ve senarist olarak geçti[23] ve daha sonradan kendisi, senaryonun haklarını Guadagnino'nun şirketine sattı.[7][16] Bu, Le Divorce (2003) filminden sonra Ivory'nin ürettiği ilk, yazıp yönetmediği tek uzun metrajlı film senaryosu oldu.[23] Buna rağmen Ivory, yapımın diğer alanlarında aktif olarak görev aldı.[23] Guadagnino, bu filmi Şubat 2017'deki ölümünden sonra yapımcı Spears ve kocası Brian Swardstrom'un bir arkadaşı olan Bill Paxton'a adamaya karar verdi.[24]

Uyarlama

[değiştir | kaynağı değiştir]

Benim Adım Aşk (2009) ve Sen Benimsin (2015) filmlerinden sonra gelen Beni Adınla Çağır, Guadagnino'nun Arzu temalı üçlemesinin son filmidir.[12][25] Guadagnino filmin, önceki çalışmalarından farklı olduğunu çünkü filmde saldırgan olmayan ve sakin bir tarz tercih ettiğini bunun da şu ana kadar yaptığı "en sakin" film olduğunu söyledi.[15][26] Film, bir romandan uyarlama olmasına rağmen, çoğu sahnesinde diyaloglara yer verilmedi. Guadagnino bunun nedenini; "Kelimeler filmde neler olduğunu anlatmanın bir parçasıdır, ama alt metinde yatan şeyleri açıklamak için gerekli değil." diyerek açıkladı.[8] Guadagnino, öz babası ve kendisine ilham kaynağı olan dört film yapımcısına -Jean Renoir, Jacques Rivette, Éric Rohmer ve Bernardo Bertolucci- atıfta bulunarak filmi "babalar için saygı" olarak nitelendirdi.[27]

Guadagnino, Beni Adınla Çağır'ı "farklı nesillerden ve kuşaklardan insanları bir araya getirip, aralarında bilgi aktarımını hedefleyen" aile odaklı bir film olarak nitelendirdi.[18] Luca, bu eseri "gey filmi" kategorisinde değerlendirmeyi reddederek bunun yerine, "yeni doğan arzunun güzelliği ve tarafsızlığı" ile ilgili bir film olduğunu, sloganının da "joie de vivre (Türkçe: yaşama sevinci)" olduğunu belirterek[15][26] "Birisine karşı hissettiklerimizi saklamak veya kendimizi bu duygulara kapatmak yerine, bunları ciddiye almalıyız" dedi.[25] Luca, filmin genelinin reşitliğe geçiş zamanlarını konu aldığını, büyümenin getirdiği önyargı ve bazı ikilemlerin (iki sevgili arasında seçim yapmak gibi) çözülmesinin tasvir edildiğini belirtti.[14] Yönetmen ayrıca hikâyenin, büyük bir düşmana veya trajediye odaklanmasından ziyade[26] iki kişiyi takip etmesini istedi ve Maurice Pialat tarafından yönetilen À Nos Amours (1983) isimli filmden aldığı esinlenme ile özel olarak bunu hedefledi.[14][17] Filmde bulunan seksin, karakterlerin davranışları ve kişiliklerini etkilediğini düşünen birisi olarak Guadagnino,[28] filmin tarzını planlandığı gibi tutmak istediğinden dolayı açık seks sahnelerini filme eklemeyi düşünmedi, "Ben seyircinin tamamen bu iki insanın arasındaki duygusal yolculuğa güvenmelerini ve ilk aşklarını hissetmelerini istiyorum [...] Benim için bu evrenselliği oluşturmak önemliydi, çünkü filmde anlatılmak istenen asıl fikir başka bir insanın seni güzel yapması - aydınlatması, cesaretlendirmesidir." dedi.[29]

Romandaki hikâyenin geçtiği mekan Bordighera, daha sonradan (fotoğraftaki), Crema'ya uyarlandı.

Kaynak materyal olan roman ile karşılaştırıldığında filmin bazı farklılıkları bulunmakta. Romanda Elio'nun bakış açısıyla bir flaşbek (geçmişe dönüş) anlatılırken, yapımcılar filmin tamamıyla mevcut zaman diliminde geçmesine karar verdiler ve izleyiciye "kitabın özünü yansıtmak" ve onların karakterleri anlamalarına yardım etmekte "çok daha etkili" bir çözüm olduğunu söylediler.[8][17] Filmdeki olayların geçtiği yer romanda Bordighera olmasına rağmen, filmde bu durum Guadagnino'nun yaşadığı yer olan Crema, Lombardy'ye olarak değiştirildi.[8][30] Guadagnino hikâyenin orijinal tarihi 1987 olmasına rağmen, "İtalya'da, 1970'ler ile ilgili güzel olan her şeyin kesinlikle yok olduğu" ve "1980'lerde Reagan ve Birleşik Krallık'ta Thatcher'ın dönemlerindeki yozlaşmanın karakterlere dokunmadığı bir yıl" olarak açıkladığı 1983'te çekmeye karar verdi.[19][31] Perlman'ın mesleği de Ivory tarafından klasik bir bilim adamından "sanat tarihçisi / arkeolog"a dönüştürüldü.[8][30]

Guadagnino romanda bulunan, Elio'nun oyduğu bir şeftali ile mastürbasyon yaptığı sahneyi çıkartmak istedi, çünkü bunun "cinsel dürtüler ve enerji" için bir metafor olduğunu ve bu sahnenin bu metafora göre çok açık olduğunu açıkladı.[6][32] Ayrıca Timothée Chalamet de bu sahne için gergindi[33] ve bu sahneyi karakterin içindeki "aşırı abartılı cinsel enerjisini" ortaya çıkartan bir anahtar olarak açıkladı.[8] Buna rağmen Guadagnino ve Chalamet bu sahneyi kendileri denediler ve işe yaradığını ikisi de kabul ederek sahneyi filmden çıkartmadılar.[34] Elio ve Oliver'ın "coşkulu" bir şekilde The Psychedelic Furs'ün "Love My Way" şarkısı eşliğinde küçük bir barda dans ettikleri sahne de kitaptan alınmadı, Guadagnino bu sahneyi gençken yatak odasında kendi başına dans etmesinden esinlenerek ekledi.[6][35]

Ivory'nin senaryo taslağını revize ederken, Guadagnino bazı kafa sesi anlatımlarını ve önemli oranda bir çıplaklığı filmden çıkarttı.[13][17] Yönetmen, ana karakterin hikâyeyi geriye dönerek anlatması fikrinin kötü olduğunu düşündü. "Sürprizi öldürüyor," dedi.[17] Romanın sonuna doğru, iki kahramanın birlikte Roma'ya yaptığı bir gezi sırasında birden fazla yerde yeni karakterler içeren bir bölüm başlıyor.[16][23] Sınırlı bütçe nedeniyle, Ivory ve yapımcılar, "herkesin evden ayrılmaları ve ikilinin evde yalnız kalması" fikri de dahil olmak üzere çeşitli varyasyonlar geliştirdiler; ve bu bölümü birlikte zaman geçirdikleri "küçük bir geziye" dönüştürdüler.[16] Orijinal senaryonun son sahnesinde Ivory, Elio'yu ailesinin evinde bir Noel ağacını mumlarla süslerken tasvir etti.[23] Ivory ayrıca romanda daha uzun olan Perlman'ın konuşmasını da kısa kesmek zorunda kaldı ama en azından bu konuşmayı senaryoda tutmaya kararlıydı.[36] Ivory, Elio'nun Oliver'a olan hisleri ile yüzleştiği sahneyi en önemli sahnelerden birisi olarak nitelendirdi ve ilk aşklarının "heyecanını, tutkusunu ve sinirliliğini" yakaladığını belirtti.[37]

Oyuncu seçimi

[değiştir | kaynağı değiştir]

2015'te, Shia LaBeouf ve Greta Scacchi isimlerinin oyuncu kadrosunda yer alacakları duyuruldu.[38] Eylül 2016'da Ivory, LaBeouf ve Scacchi'nin projede artık bulunmadıklarını açıkladı. Ivory'e göre, LaBeouf New York'a film okuması yapmak için gitti, ama yapım şirketi onun "çeşitli sorunları" nedeniyle bu ekipte uyumsuz olduğunu hissetti. Yine de Ivory ikilinin "birlikte güzel sahneleri olduğunu" düşündü ve bunları filme ekleyebilirlerdi, ama şirket aynı fikirde değildi.[39]

Hammer ve Chalamet, 2017 Berlin Uluslararası Film Festivalinde Beni Adınla Çağır'ın basın konferansında

Armie Hammer'ın Sosyal Ağ (2010) filmindeki performansını gördükten sonra, Guadagnino onun oyunculuğuna "aşık oldu" ve filmi Hammer'ın oyunculuğu üzerine yoğunlaştırdı.[15][34] Luca onu "geniş bir yelpazeye sahip sofistike bir oyuncu" olarak buldu ve Oliver rolü için uygun olduğunu düşündü.[15] Guadagnino'nun Sen Benimsin filmine gösterdiği ilgisini açıklayan Hammer, yönetmen ile film daha gösterime girmeden yıllar önce tanışmıştı.[28][40] Hammer senaryoyu aldığında, en başında içerisinde olan çıplak sahneler dolayısıyla neredeyse rolü reddediyordu ve "Bunu geri çevirmek istedim. Beni korkuttu. Daha önce hiçbir filmde yapmadığım birçok şey var burada. Ama bunu [filmi] yapmama imkânım da yoktu" dedi.[40][41] Guadagnino'ya göre, Hammer ajansı ile konuşup bu rolü reddedecekti, ama ikilinin konuşması sonucunda fikrini değiştirdi.[15][42] Bu Hammer'ın Clint Eastwood'un J. Edgar (2011) ve Stanley Tucci'nin Son Portre (2017) filmlerinden sonra bir gey karakteri canlandırdığı üçüncü film olmuştur.[32][43]

Chalamet çocukluğundan beri oyunculuk yapmaktaydı ve profesyonel ilk oyunculuk deneyimini 2012'de Showtime'ın Homeland televizyon dizisinde gerçekleştirdi.[40] Ertesi sene, Spears'ın kocası ve temsilcisi olan Brian Swardstrom, 17 yaşındaki Chalamet'i Guadagnino ile tanıştırdı[15][28] ve Guadagnino anında oyuncunun, Elio rolü için gerekli "hırs, zeka, duyarlılık, saflık ve sanat yeteneğinin" olduğunu düşündü.[17] Chalamet, Aciman'ın romanını 17 yaşındayken okudu ve romanı "genç bir kişiye açılan bir pencere" olarak yorumladı.[33] Fransızcayı akıcı bir şekilde konuşabilen ve piyano tecrübesi olan Chalamet İtalyanca, piyano ve gitar dersleri almak için İtalya'ya çekimlerden beş hafta önce gitti.[8][44]

"Hiçbir zaman kadrodaki oyuncularımı incelemeyi ya da sınıflandırmayı tercih etmem. Yalnızca aşık olduğum oyuncuları kadroya seçerim - onları gördüğümde bir beklenti ve heves hissedersem ya da onlarda gerçek bir duygu sezersem - ve o inandığım duyguların fiziksel bir şeye dönüşeceğine inanırım. Bu her zaman böyle oldu ve umarım ki gelecekte de yanılmam."

Luca Guadagnino, eşcinsel rollerinde heteroseksüel oyuncuları seçmesini açıklarken.[29]

Michael Stuhlbarg, Elio'nun babası rolündeki Perlman karakterini canlandırdı.[40][45] Yapıma dahil olmadan önce oyuncu kitabı hiç okumamıştı.[46] İlk defa senaryoyu okuduğunda "ifade edilen birçok güzel düşünce" ile senaryodan etkilendi, Stuhlbarg özellikle Perlman'ın "cömertlik anlayışı ve aşkı kavramasından" çok etkinlendi.[47] Amira Casar, Esther Garrel ve Victoire Du Bois oyuncuları da Annella, Marzia ve Chiara rollerinde yardımcı karakter olarak filmde yer aldı.[45] Rol dağıtımı yönetmeni Stella Savino, Vanda Capriolo ile şehir merkezi dışında bisiklet sürerken tanıştı. Oyunculuk yapmayan Capriolo daha sonra hizmetçi Mafalda rolü için seçildi.[48] Aciman ve Spears da ayrıca, bir akşam yemeği partisine katılan gey çift Mounir ile Isaac rollerinde filmde yer aldılar.[8][30] Aciman'a oyuncuların müsait olmaması nedeniyle filmde oynaması teklif edildi. "Bir son dakika kararıydı," diye açıkladı Spears, "Andrė meğerse olağanüstü bir oyuncuymuş! Çok rahat, hiç de gergin değildi. Karısı orada oturuyordu ve dedi ki, 'Hiçbir fikrim yoktu bu konuda!'"[49]

Hammer ve Chalamet ön cepheden herhangi bir çıplaklığın filmde bulunmayacağı konusunda bir sözleşme imzaladılar. Yazdığı orijinal senaryoda "çıplaklığın her türlüsünü" barındıran Ivory, bu kararı duyduğunda dehşete kapıldı, "Tekrar söylüyorum, bu sadece Amerikalı tavrı. Tamamen çıplak kadınları gördüklerinde kimse umursamıyor ya da o kadar şaşırmıyor. Sadece erkekler böyle."[9][13] Beni Adınla Çağır için oyuncu seçimlerine de aktif olarak dahil olan Guadagnino,[40] oyuncuları seçerken cinsel yönelimlerini "araştırmayı ya da sınıflandırmayı" seçmekten ziyade performansları ve uyumları açısından değerlendirmeyi tercih ettiğini açıkladı.[29] Guadagnino açıklamasına, "Yalnızca belli özelliklere sahip kişileri oyuncu kadrosuna dahil etme ve daha kötüsü, her role belirli bir cinsel kişilik seçme fikri: bu bana çok bunaltıcı geliyor." diye devam etti.[12]

Yapım tasarımı ve kostümler

[değiştir | kaynağı değiştir]

Filmin ana mekanı olan Perlman'ların konutu, Moscazzano'da 17. yüzyıl'dan kalma bir malikane olan Villa Albergoni'dir.[8][50] Yönetmen ilk başta malikaneyi satın almak istedi ancak fiyatının çok yüksek olması nedeniyle sadece çekimler için kiraladı.[21][51] Bir peyzaj mimarı, malikanenin bahçesine bir bostan yapması için tutuldu.[48] Bahçede, Lombardiya'ya özgü olmayan kayısı ve şeftali ağaçlarıyla birlikte verandada da bir pergola gösterildi.[50][52]

Yapımdan altı hafta önce, yapım tasarımcısı Samuel Dehors ve ilk defa set tasarımcılığı yapan Violante Visconti di Modrone, sanat ekibi ile birlikte karakterlerden de esinlenerek mekanı kademeli olarak mobilyalar, aksesuarlar gibi dekorasyon malzemeleri ile düzenlediler.[8][51] 50'lerden kalma yemek takımları ve cam eşyalar da dahil olmak üzere mobilyaların çoğu, Guadagnino ve di Modrone'un ebeveynlerine aitti. "Bu sayede keyifli ve kişisel bir iş oldu," diyen di Modrone, "Zamanın geçmekte olduğu anlamını vermek istedim." dedi.[53] Asya esintisindeki tablolar, haritalar ve aynaların birçoğu Milano'daki antikacılardan geldi.[52][53] Arka planda gösterilen kitaplar ise 1982'den önce yayınlanan kitaplardı.[48][52] Filmde kullanılan yüzme havuzu, o bölgede yaygın olan çiftlik hayvanlarının sulama oluğundan inşa edildi.[8][53]

Halka açık mekanlarda ise filmin yapımcıları 1983'teki İtalya genel seçimlerini yansıtabilmek amacıyla eskimiş siyasi reklam panoları kurdular[48] ve belirli dönemin dergilerinin bulunduğu bir gazete bayiini yeniden tasarladılar.[48] Guadagnino, filmin "80'lerin bir yansıması gibi görünmesinden" kaçınmaya çalıştı, "çünkü o zaman film tarihi bir dramaya dönüşüyordu."[14] Film ekibi Crema'nın yerlilerinden de yardım alarak kapsamlı araştırmalar yaptılar; insanların evlerine girerek onların 80'lerden kalma fotoğraflarını topladılar.[14][54] Filmin grafik tasarımcılığını Milano'da yaşayan Çinli bir kadın olan Chen Li üstlenmekteydi. Chen, yönetmenin, Xerox'un heykel imgelerini kullandığı ve onları Perlman'ın kişisel figürleriyle değiştirdiği açılış jeneriğindeki başlıkları yazdı.[48]

Kostüm tasarımcısı Giulia Piersanti dönem kostümlerini kullanmaktan kaçındı ve karakterlerde "yetersiz ergenlik duyguları, yaz sıcağı ve cinsel uyanış duygularını" sağlamak istedi[53] ve bu sebeple filmdeki birkaç kostüm sıfırdan tasarlanıp üretildi.[48] Kostümlerin çoğu, Pauline at the Beach (1983), A Tale of Springtime (1990) ve A Summer's Tale (1996) isimli Fransız filmlerinden esinlenerek tasarlandı.[53] Piersanti, Perlman'ların gardropları için ebeveynlerinin fotoğraf albümlerinden ilham aldı. Oliver'ın "seksi, sağlıklı Amerikalı" görünümü için, Piersanti "Bruce Weber'ın eski fotoğraflarının bazılarından" yararlandı.[53] Elio'nun kendine güvenen tarzını vurgulamayı amaçlayarak, kostüm tasarımcısı birkaç Lacoste kostümü ve final sahnesinde kendini ortaya çıkartan Yeni Romantik görünümlü bir tişört seçti.[14][53] Elio'nun polo yaka tişörtü ve Fido Dido tişörtü ise Piersanti'nin kocasının dolabından geldi ve bunun için "Sonsuza kadar filmde kalacak olmalarına bayılıyorum" dedi.[53]

Çekimler ve yapım sonrası

[değiştir | kaynağı değiştir]
2005 yılında Crema Katedrali'ndeki Torrazzo Kemeri
Kötü hava şartları nedeniyle ertelenen Crema Katedrali'nde Torrazzo Kemerindeki çekim aşaması.

Beni Adınla Çağır'ın temel çekimleri 32-34 gün arası sürdü.[48][55] Çekimler, 9 Mayıs 2016'da Sen Benimsin filminin Amerika Birleşik Devletleri'nde yayınlanmasından kısa bir süre sonra başladı[56] ve Haziran 2016'da tamamlandı.[39][57] Çekimler olabildiğince sessiz gerçekleştirildi,[58] bu sebeple muhabirlerin, filmin çekimlerinin başlamasından iki hafta sonra haberi oldu.[59][60] Yönetmenin ilk filmi kestiği versiyonu 4 saat uzunluğundaydı.[21][61] Filmin temel çekimlerinin bitmesinden yalnızca bir ay sonra (Haziran ve Temmuz ayları arasında) filmin kurgucusu Walter Fasano Beni Adınla Çağır'ın kurgusunu tamamladı.[15] Böylece film, Guadagnino'nun kurgulanan en hızlı yapımı oldu.[57]

Filmin çekimlerine ilk olarak Crema, Lombardy'de[15][27] ve aynı zamanda Cremona'da başlandı.[62][63] Çekimler, İtalya'daki tarihin en fazla yağışının olduğu sırada gerçekleştirildi, hava durumu muhabirleri bu yağışları "eşi görülmemiş yağmur" olarak tarif ettiler.[55] Crema'da başlayan çekimler hızlı bir şekilde başladı[11] ve Mart, Nisan aylarında figüran oyuncular için arayışlar başladı.[64][65] Crema yakınlarındaki köylerden olan Pandino ve Moscazzano'da geçen sahnelerin çekimleri 17 Mayıs'ta başladı[66][67] 1 Haziran'da sona erdi.[68] Geri kalan birkaç dış çekim ise 4 Aralık 2016'da çekildi.[69][70] Crema ve Pandino'da Crema Katedralindeki Torrazzo Kemeri de dahil olmak üzere birkaç tarihi mekan ve etraflarındaki caddeler çekim mekanı olarak seçildi.[50][66] Bu durum, çekimler için mekanların kapatılması nedeniyle bazı mali kayıplara sebep oldu ve çekimlerin de 30 - 31 Mayıs'ta gerçekleştirilmesi planlandı.[71] Katedraldeki iki günlük çekim ise yağmur sebebiyle ertelendi.[72] Crema'daki çekimler €7,500 maliyetindeki tanıtım ücreti ile birlikte[73] €18,000'e mal oldu.[74]

Çekimler ayrıca Crespiatica yakınındaki Lodigiano alanında[50] ve Crema'nın yakın çevresinde bulunan Montodine ile Ripalta kasabalarında da devam etti.[8][69] Arkeolojik keşif sahnesi Sirmione'daki Garda Gölü'nün yakınında olan Grottoes of Catullus'te çekildi.[50][75] Bergamo'da gerçekleşen gezi birkaç tarihi mekanda çekildi, bunlara Bergamo Katedrali, Santa Maria Maggiore Bazilikası ve Bilim, Edebiyat ve Sanat Üniversitesi de dahildir.[50] Yapım ekibi, güvenlik nedenlerinden dolayı Valbondione'da bulunan Cascate del Serio'da çekim yapabilmek için yalnızca yarım saatlik izin alabilmişlerdir.[50][62][76][76]

Oyuncular Crema'da yaşadı ve küçük kasaba yaşamının ritmini emebildiler.[8] Guadagnino oyuncu kadrosu ve film yapımcıları ile derin bir şekilde yakınlaştı, sıklıkla onları evine davet ederek onlara yemek yaptı ve filmler gösterdi.[6] Kimyalarının uyumlu olup olmaması için test edilmeleri gerekmeyen Hammer ve Chalamet,[17][77] ilk defa Crema'daki yapım sürecinde tanıştılar.[8][57] Karakter gelişimi yapabilmek amacıyla çekimlerden önce bir ay birlikte zaman geçirdiler,[57] Mike Tyson belgeselleri izlediler ve yerel restoranlara gittiler.[25][42] "Sürekli birlikte dışarıda gezerdik, çünkü neredeyse oradaki tek Amerikalılar bizdik ve birbirimizi savunabiliyorduk, ayrıca birbirimizi gerçekten tanıma fırsatımız da oldu," dedi Chalamet.[44] Yapımın ilk iki gününde Guadagnino, oyuncu kadrosuyla birlikte oturup senaryoyu okudu.[19] Hammer ve Chalamet ilk provada öpüşme sahnesine gittiler.[77] Oyuncular sahnelerini çekmeden bir gece önce hep prova ettiler ve birkaç günü tamamen çıplak çekerek geçirdiler.[78] "Daha önce hiçbir yönetmenle bu kadar yakın olmamıştım. Luca bana bakıp beni tamamen çözebiliyordu," diye itiraf etti Hammer.[34]

Sirmione'daki Garda Gölünün güney kıyısında bulunan Grottoes of Catullus seçilmiş çekim mekanlarından birisiydi.

Guadagnino filmi kronolojik sıraya göre çekti,[19][79] ki bu film yapımcılarının "iki ana karakter ve oyuncunun da yetişkinliğine şahit olmalarını" sağladı.[80] Bay Perlman'ın Ellio'ya eğitimsel konuşmayı verdiği sahne çekimler tamamlanmadan bir gün önce çekildi.[19][25] Stuhlbarg sahne için aylarca hazırlandı,[25][47] bu sahneyi Guadagnino, etraftakileri azaltıp "sadece oyuncunun olmasını" sağlayarak "olabildiğince basit" yapmaya çalıştı.[81] Fasano'ya göre, sahne üç tekrarda çekildi, çünkü Stuhlbarg "duygusal olmanın üç farklı seviyesindeydi."[80]

Dans etme sahnesi sırasında, Hammer bunu "kamerada görünmeyen 50 figüranın önünde," diyalogu kaydetmek için müziğin azaltıldığı ortamda yapmak zorundaydı. "Hiç eğlenceli değil, dans etmekten tam olarak haz almıyorum," dedi Hammer.[42] Film yapımcıları kesilmiş bir sahnenin veremeyeceği esnekliği ve "duygu akışını" sağlayabilmek amacıyla uzun bir dolly hareketi ekledi ve Elio'nun Oliver'a hislerini açtığı sahneyi tek seferde çektiler.[82] Filmin son sahnesinde Chalamet, film için yazılmış orijinal şarkılardan birisi olan "Visions of Gideon" parçasını kulaklığında dinlerken,[83][84] yönetmen ondan tek sahnede üç farklı durumu canlandırmasını istedi.[85]

Daha önce Ferdinando Cito Filomarino'nun Antonia (2015) filminde Guadagnino ile birlikte çalışan Sayombhu Sayombhu Mukdeeprom, görüntü yönetmeni olarak kadroda yer aldı.[28][59] Senaryoyu almadan önce Aciman'ın kitabını okumuştu ve "her şeyin hissini almak [...] rengi görmek, ışığın gün içerisinde nasıl değiştiğini görmek ve bunları belleğinde depolamak" çekim mekanlarında gezmekle zaman geçirdi.[86] Mukdeeprom'un çalışmalarında ışıklandırma önemli bir etkendir, çünkü ışığın karakterlerle bütünleşmesine ihtiyacı vardır.[28] Call Me by Your Name'deki Kuzey İtalya'nın yaz atmosferini yakalayabilmek için,[15] çekimlerin başından sonuna kadar olan ağır yağmurlu havadan dolayı ışığı tamamen yapay olarak oluşturmak zorundaydı.[28][55] Mukdeeprom, teknik yaklaşımını hava durumu ile bağdaştırmak zorundaydı, "bir paket ışık istemek zorunda kaldım. Sonuç olarak 2.5 15K'lar ile kaldım" dedi.[86] Ayrıca sahneyi çekerken oyunculara da bağlandı; Oliver ve Elio arasındaki ilk karşılaşma sahnesini çektikten sonra bir odanın köşesinde ağlıyordu.[15] Film tek bir 35 mm lens kullanılarak çekildi ki bu da "bakış açısını sağlamlaştırmak"[26] ve "performansın gerilimini ekranın dışından hissedilmesi" amacıyla David Cronenberg'ün çalışmasından esinlenildi.[3]

Müzikler

[değiştir | kaynağı değiştir]
Ana madde: Call Me by Your Name: Original Motion Picture Soundtrack (film müziği albümü)
Stevens soundtrack albümü için üç şarkı üretti.

Guadagnino genelde filmlerinde kullanacağı müzik parçaları için kendisi seçer.[8] Yönetmen, Barry Lyndon (1975), Muhteşem Ambersonlar (1942) ve Masumiyet Yaşı (1993) eserlerinde yapılan işten etkilenerek müzik yoluyla "filme duygusal anlatıcı" bulmak istedi. "Daha az şiddetli, daha az mevcutluk ve ses ile yazıya göre daha aklı sarıcı," dedi Guadagnino.[19] Guadagnino filmin müziklerinin Oliver'a yakın olmak amacıyla parçaları kopya edip uyarlayan genç bir piyanist olan Elio'ya bağlı olmasını istedi.[17] Müzik; zamanı, karakterlerin ailelerini, eğitim düzeyini ve "onların parçası olabileceği bir birleşimi" yansıtmak amacıyla kullanıldı.[17] Guadagnino ayrıca zamandan kopmamak için, o yaz radyoda nelerin popüler olduğunu da araştırdı.[17][87]

Guadagnino fark etti ki Sufjan Stevens'ın çalışmalarındaki şarkı sözleri kendisiyle uyuşuyordu.[28] Yönetmen ilk başta, Stevens'tan filmi yaşlı Elio'nun bakış açısından anlatmasını ve orijinal bir şarkı kaydını Beni Adınla Çağır için, "neredeyse anlatım arasında bir mola verirmişcesine" yorumuyla istedi.[28][83] Stevens, anlatıcı olma rolünü reddetti[83] ve nihayetinde soundtrack'e üç parça ile katkıda bulundu: "Visions of Gideon", "Mystery of Love" ve "Futile Devices" şarkısının da piyano ile yapılan yenilenmiş kaydı.[17] Stevens şarkıları yazarken senaryoyu, romanı ve yönetmen ile karakterler hakkında yaptığı diyalogları kullanarak kaleme aldı.[28] Şarkıları çekimler başlamadan birkaç gün önce ulaştı. Sonuçlar karşısında şaşkın olan yönetmen, şarkıyı oyuncular ve Fasano ile sette dinledi.[8][57] Bu albüm Stevens'ın bir uzun metraj filmi için katkıda bulunduğu ilk soundtrack oldu.[88]

Bir soundtrack albümü, Madison Gate Records ile Sony Classical tarafından dijital olarak 3 Kasım 2017'de[89][90] ve fiziksel olarak da 17 Kasım 2017'de yayınlandı.[91][92] Albümde Stevens, The Psychedelic Furs, Franco Battiato, Loredana Berté, Bandolero, Giorgio Moroder, Joe Esposito ve F. R. David ve şarkıcılarından ve John Adams, Erik Satie, Ryuichi Sakamoto, Johann Sebastian Bach ve Maurice Ravel sanatçılarından parçalar bulunmaktadır.[93]

Yayınlanma

[değiştir | kaynağı değiştir]
Soldan sağa: Armie Hammer, Timothee Chalamet, Vanda Capriolo, Amira Casar, André Aciman, Esther Garrel, Victoire du Boi ve Peter Spears, 2017 Berlin Uluslararası Film Festivalinde Beni Adınla Çağır'ı sunarken.

Beni Adınla Çağır ilk gösterimini Sundance Film Festivali'nde 22 Ocak 2017'de gerçekleştirdi.[94][95] İlk açılışının ardından ise Sony Pictures Classics şirketi, filmin B. D.'deki yayın haklarını $6 milyon karşılığında aldı.[96] Anlaşma WME Global ve UTA Independent Film Group tarafından ciro edildi.[97] Uluslararası dağıtım hakları Kasım 2016'da American Film Market'te filmin bir tanıtım fragmanını gösteren Fransız bir şirket olan Memento Films International tarafından satın alındı.[20][98] Film ayrıca Berlin Uluslararası Film Festivaliinde 13 Şubat 2017'de, Toronto Uluslararası Film Festivalinde 7 Eylül 2017'de,[15][57][99] ve New York Film Festivalinde de 3 Ekim 2017'de gösterildi.[100]

Beni Adınla Çağır, Birleşik Krallık'ta 27 Ekim 2017 tarihinde sadece seçilen sinema salonlarında gösterime girdi,[27] 24 Kasım 2017'de ise Birleşik Devletler'de seçilen salonlarda gösterime girdi.[4] 15 Aralık 2017 tarihinde Birleşik Devletler'de filmin yayınlandığı yer sayısı dörtten otuza yükseldi[101] ve daha sonra da 22 Aralık'ta 114 sinema salonunda yerini aldı.[102] 12 Ocak 2018'de henüz dünya çapında yayınlanmadan önce, 174 sinema salonu sayısına ulaştı.[103] Oscar adaylığı duyurusu kutlamalarından birkaç gün önce 19 Ocak 2018'de, toplam 815 sinema salonunda gösterimdeydi.[104][105] İtalya'da, Warner Bros. Entertainment filmi 25 Ocak'ta gösterime soktu;[106][107][108] ayrıca 27 ila 29 Ocak arasında Crema'da özel gösterimleri de gerçekleşti.[108][109] Film, Brezilya'daki açılışını 18 Ocak'ta yaptı[110] ve Fransa'da 28 Şubat 2018'de yayınlanacaktır.[111] Tunus'taki dağıtıcı, Kültür Bakanlığının orada "filmin ana konusu" olarak "özgürlüğe saldırı" suçu nedeniyle filmi yasakladığını açıkladı.[112][113]

Beni Adınla Çağır, dijital indirme ortamında 27 Şubat 2018'de yayınlandı.[114] Blu-ray ve DVD'de ise 13 Mart 2018'de yayınlanacaktır. Disk biçimi ekstra içerikler arasında oyuncu kadrosu ve film yapımcılarından sesli belgeseller, sahne arkası fotoğrafları ve "Mystery of Love" için bir müzik videosu.[114]

Pazarlama

[değiştir | kaynağı değiştir]

Sony Pictures Classics, 28 Temmuz 2017'de Beni Adınla Çağır için ilk resmi afişi yayınladı.[115] İlk tanıtım fragmanı 1 Ağustos 2017'de yayınlandı.[116][117] 11 Ekim 2017'de, Sony Pictures Classics Uluslararası Coming Out Günü adında "Dance Party" isimli bir teaser yayınladı.[118] 42 saniyelik video, Hammer ve Chalamet'in barda dans ettiği bir devam eden çekimi barındırmaktadır ki bu video Twitter'da internet fenomeni oldu.[35][119][120] Snippetteki yerleşimi nedeniyle, "Love My Way" de ayrıca oynatma sayısı dolayısıyla popüler oldu, filmin yayınlanmasından iki ay önce on-demand veri akışlarında 13%'e ulaştı. Haftanın sonunda 30 Kasım 2017'de şarkı toplam 177,000 on-demand veri akışına sahip oldu, ülkedeki en yüksek veri akışı haftası da bu oldu.[121]

Reklam konusu sosyal medyada negatif bir tepki aldı, buna çoğunlukla Sony Pictures'ın "yanlışlıkla" ana karakterlerin ilişkisi yerine Chalamet ve Garrel'ın ilişkisini göstermeleri sebep oldu.[122][123] Gay Times dergisinden Daniel Megarry bu durumu "filmde baskın gelen aynı cinse karşı olam romantizme karşılık bir 'heteroseksizm' hareketi" olarak tanımlarken,[124] The Guardian dergisinden Benjamin Lee "Call Me by Your Name'i heteroseksüel bir aşk hikayesi olarak gösterip korkunç bir şekilde Oscar ödülü kazandırma çabası" olarak yorumladı ve reklam verenin "endüstrinin tuhaf bir şekilde eşcinselliği kabul görmediğini düşündüğünü" de söyledi.[125] Sony Pictures Classics daha sonra, 19 Ocak 2018'de filmi desteklemek amacıyla filmin ulusal alanda yayılması sırasında ticari reklamlar yayınladı.[104]

Karşılama

[değiştir | kaynağı değiştir]

Gişe

[değiştir | kaynağı değiştir]

19 Şubat 2018'e kadar Beni Adınla Çağır, $3.5 milyon yapım bütçesine karşılık olarak Birleşik Devletler ve Kanada'da toplam $16.2 milyon ve diğer bölgelerde $13.3 milyon topladı, bu da dünya çapınca $29.5 milyon etmektedir.[4] Film Sony Pictures Classics'in 2017 yayınları arasında üçüncü en çok kazanç getiren yapım oldu.[126]

Birleşik Devletler'de, film sınırlı sayıdaki salonlarda gösterimine 24 Kasım 2017'de dört sinema salonunda başladı: New York şehrindeki The Paris Theater ile Union Square Theatre ve Los Angeles'taki ArcLight Hollywood ile Landmark Theatres.[127] Film gösterime girdiği ilk hafta sonu ortalama olarak her salondan $101,219 olmak üzere toplam $404,874 elde etti.[128][129] 2017'nin en yüksek ortalamasıydı bu, bir önceki sene Aralık ayında Aşıklar Şehri filminin yayınlanışından beri en yükseği olup[130] aynı zamanda Brokeback Mountain (2005) filminden sonra bir gey romantik filmi için en iyi salon başına düşen kazancını topladı.[128][131] İkinci haftasında film, salon başına $70,320 elde ederek "mükemmel" bir ortalama ile birlikte[132][133] toplamda $281,288 kazanç elde etti.[134][135] Üçüncü haftasında filmin gösterime girdiği salon sayısı dokuza yükseldi ve salon başına $32,345 ortalama ile toplamda $291,101 ekde etti.[136] Dördüncü haftasında ise toplamda 30 salondan, $16,398 ortalama ile toplamda $491,933 elde etti.[101]

Film, beşinci haftasında toplam 114 salonda gösterimdeydi ve salon başına $7,463 ortalama ile $850,736 kazandı.[102] Altıncı haftasında toplam 115 salondan ortalama $6,105 ile $702,098 topladı.[137] Film yedinci haftasında 115 mekandan $758,726 daha kazanarak $6 milyona ulaştı.[138] Sekizinci haftasında 174 salondan, salon başına $4,185 ortalama ile $715,559 kazanç sağladı.[103] Bir sonraki hafta ise ulusal yayınlanması ile birlikte film 815 mekandan $1.4 milyon elde etti, "benzer rakamlara sahip olan bazı rakiplerine" kıyasla düşük bir performanstı bu.[104][105] Daha sonraki hafta, dört Oscar adaylığının duyurulmasının ardından, film 6% oranda düşerek $1.3 milyon topladı.[139][140] Film on birinci haftasında 581 mekandan $1,723 ortalama ile toplam $1,000,790 elde etti.[141] On ikinci haftasında, 475 salondan $1,439 ortalama ile toplam $683,460 hasılat kaldırdı.[142] On üçüncü haftasında toplam 332 salondan $1,563 ortalama ile $519,028 elde etti.[143] 675 salondan ortalama $818 ile kazandığı $552,141 ile de on dördüncü haftasını kapattı.[144] On beşinci haftasında toplam 914 salondan $919,926 hasılat topladı.[145]

Birleşik Krallık'ta, film ilk defa 27 Ekim 2017'de gösterildi ve ilk hafta sonunda 112 salondan, ön gösterimlerden kazandığı £4,000 da dahil edilmek üzere[146] toplam £231,995 ($306,000) elde etti.[147] On günden sonra, toplamda £568,000 ($745,000) topladı,[148] hemen ardından üçüncü haftasında ise $1 milyona (£767,000) ulaştı.[149][150] 21 Şubat 2018'e kadar, film Birleşik Krallık'ta toplam $2,105,609 elde etmişti.[151]

Eleştirel tepkiler

[değiştir | kaynağı değiştir]

Sundance Film Festivalindeki gösteriminin ardından, Beni Adınla Çağır eleştirel övgülerini almaya başladı.[99][152] Alice Tully Hall salonunda gerçekleşen New York Film Festivalinde 10 dakika boyunca seyirciden alkış aldı, festivalin tarihinde aldığı en uzun süren alkıştı bu.[31][153] Eleştiri toplayıcı site olan Rotten Tomatoes'te film, toplamda 271 eleştirinin değerlendirilmesiyle 8.7/10 ortalama skoru yakalayarak 96% puana sahip oldu. Sitenin eleştiri fikir birliğine göre, "Beni Adınla Çağır melankoli sunuyor, ilk aşkın ifadesini güçlü bir şekilde aktarıyor ve Timothée Chalamet ile Armie Hammer karakterlerini iyi bir empati yansıtıyorlar."[154] Siteye göre film, 2017'nin en iyi eleştirileri alan sınırlı yayını ve en iyi eleştirileri alan romantik filmi.[155][156] 1 Şubat 2018'e kadar topladığı puan ile film, Rotten Tomatoes'in en iyi eleştirileri almış romantik filmi,[157] ikinci en iyi eleştirileri almış drama filmi,[158] ve tüm filmler arasında beşinci en iyi eleştirileri almış filmiydi.[159] 17 Şubat 2018'e kadar, Rotten Tomatoes'in skorlarına göre en çok eleştiri almış romantik filmi,[157] üçüncü en çok eleştiri almış drama filmi[158] ve altıncı en çok eleştiri almış genel filmi oldu.[159] Metacritic'te, 51 eleştirinin değerlendirilmesiyle film 100 üzerinden ortalama 93 puan aldı ve "genel beğeni" yorumunu da elde etti.[160] Metacritic'te yılın beşinci en yüksek puanını alan film oldu.[161]

Guadagnino, 2017'de
Guadagnino'nun yönetmenliği eleştirmenlerden olumlu eleştiriler aldı.

The Hollywood Reporter yazarı Boyd van Hoeij, Aciman'ın romanının uyarlaması Beni Adınla Çağır'ı "son derece duygusal [...] samimi ve etkileyici bir şekilde dürüst" olarak tanımladı. Yazısında ayrıca Chalamet'in performansı için "filmin asıl çıkışı" yorumunu yaptı.[162] Variety dergisinden Peter Debruge, filmin "genelleşmiş gey sinemasını aşıyor" olduğunu söyledi ve "ana çiftinin aynı cinsiyetli dinamiklerini aşan [...] ilk aşkın bir hikayesi" sözlerini de ekledi. Guadagnino'nun "duygusal" yönetmenliğini Pedro Almodóvar ile François Ozon'un filmleri ile karşılaştırdı, aynı zamanda filmi "çıkardıklarının en iyisi" olarak tanımladı.[95] IndieWire'dan David Ehrlich de ayrıca filmi onun yönetmenliği yönünden övdü, Carol (2015) ve Ay Işığı (2016) filmlerinin "sanatkarlığı ve empatisi uyuş[tuğunu]" söyledi.[163] BBC'den Sam Adams ise Stuhlbarg'ın performansının "filmin renklerine bir çerçeve eklediğini ve keşfedilemeyeceğini düşündüğümüz caddeleri aç[tığını]" söyledi ve şu ana kadarki "en iyi performanslarından" olduğunu ekledi. "Patrice Chéreau ile André Téchiné'nin parlak dönemlerinden sonra çıkan hem entelektüel hem de erotik kısımları çok başarılı üreten birçok filmden" birisi olduğunu söyleyerek filmi övdü.[164]

The Boston Globe'dan Ty Burr filme üç buçuk yıldız verdi, yönetmen için "sinematik mutluluğun yeni sınırlarına ulaşırken bir yandan da insanlığın benimsenmesini genişletiyor" yorumunu yaptı ve filmin "fantezi olabileceğini ama sevimli ve bilge olan bir fantezi" olduğunu da söyledi[165] CBS'ten David Morgan görüntü yönetmenliğini, yapım tasarımını ve kostümleri "seksenlerde geçen bir yazı tekrar hissedilir şekilde canlı kıldıkları" yorumuyla övdü. Ayrıca Stuhlbarg'ın karakterini "film tarihinin en ileri görüşlü ebeveyni" olarak tanımladı.[166] Richard Lawson, Vanity Fair eleştirisinde Guadagnino'nun uyarlamasının "gerçek aşkla, iyi niyetlerle, kalbin ve bir amacı oluşunun netliği, tartışmasız zekası ile yapıl[mış]" olduğunu söyledi ve uyarlamayı "modern gey klasiği" diye tanımladı.[167] Chicago Tribune'den Michael Phillips yönetmenin "mantığa aykırı düşen harika" bakış açılarını beğendiğini belirtti ve Stevens'ın şarkılarına "Elio’nun duygusal uyanışını tasvir ederek mükemmel bir uyum içerisinde" yorumunu yaptı. Hammer'ın oyunculuğunu ise "kariyerinin en kolay nefes alabildiği ve en rahat olduğu çalışmalarından biri" olarak yorumladı.[168]

The Economist filmde bulunan "ızdırap ve haz arasındaki" gerginliği dikkate aldı ve Chalamet'i özellikle "insanlığın birçok tonunu yansıtması, çoğu oyuncunun yapamayacağı gibi daha çılgın, dengesiz ve nihayetinde dürüst olan kendini keşfeden bir gençliğin yolu sergilemesiyle" övdü.[169] Filme iki buçuk yıldız veren Globe and Mail yazarı Kate Taylor "enfes" romantik gerginliği ve Chalamet'in sanatının "ilk aşkı ve kaçınılmaz kalp kırıklığını" yakaladığı ile yorumladı, ama yine de "çok dilli, neredeyse AIDS öncesi olan temiz aşkın, saflığa ulaşamadığını" düşündü.[170] Paste'den Kyle Turner, filmin LGBT topluluğuna karşı başarısız olduğunun ve detayların eksikliğinin üzerinde durdu, "neredeyse hiçbir zaman risk almıyor ve neredeyse hiçbir zaman karakterlere o kadar yakınlaşmıyor."[171] The Georgia Straight yazarı Ken Eisner merkezi zamanı sorguladı ve ayrıca filmin "şiirsel açıdan dokunaklılığı ve hoşgörülü mantıksızlık arasında gidip geldiği" yorumunu yaptı.[172] Forbes'dan Luke Y. Thompson Beni Adınla Çağır'ı yılın en çok değerinden fazla abartılan filmlerinden biri olarak listeledi, süresini eleştirdi ve filme "işkence boyutunda bir seyahat" dedi.[173]

Film yapımcılarının tepkileri

[değiştir | kaynağı değiştir]

Beni Adınla Çağır ayrıca diğer film yapımcılarından da eleştiriler aldı. Ay Işığı filminin yönetmeni ve senaristi Barry Jenkins, Guadagnino'dan "mükkemmel biçimde hassas ve insani bir eser" çıktığını söyleyerek film hakkında "tüm yönleriyle ciddi, olgun ve cezbedici" yorumunu yaptı.[174] Kanadalı oyuncu ve yönetmen Xavier Dolan filme "romantik başarısızlıklarımız hakkındaki acımasız gerçekleri birebir aktardığı" yorumunu yaparak filmi, hem de Hammer ve Stuhlbarg'ın performanslarını övdü.[175] Almodóvar, filmin 2017 yılının en iyisi olduğunu söyledi.[176] Film yapımcılarını "duyuların tutkusu ve arzunun vücut bulmuş hali için aldıkları risk" dolayısıyla onları alkışladı ve Lombardy ile Chalamet'e "yılın en büyük çıkışları" yorumunu yaptı.[177][178] Justin Simien, filmin "görüntülerinin gücünden" ve Guadagnino ile Mukdeeprom'un bakış açısından etkilendiğini belirtirken, Max Winkler filmin sonunda Bay Perlman ile Elio arasında geçen konuşmayı "şu ana kadar tanık olduğum bir baba ile oğul arasındaki en güzel anlardan bir tanesi" olarak betimledi.[178]

Toronto Uluslararası Film Festivalinde çıktıktan sonra Amerikalı oyuncu James Woods, "Terbiyenin son bariyerlerini de yavaşça yık[mak]" diyerek filme ithamda bulunarak Elio ile Oliver'ın cinsel ilişkilerindeki yaş farkını Twitter üzerinden eleştirdi ve bunu bir pedofili yardımı organizasyonu North American Man/Boy Love Association ile bir tuttu.[6][179] Hammer ise cevap olarak, Woods ile 2013'te kendisi 20 adam da 66 yaşındayken çıkmaya başlayan Kristen Bauguess ile Woods'un olan ilişkisini eleştirdi, "Sen de 60 yaşındayken 19 yaşındaki birisiyle çıkmadın mı?"[180] The Hollywood Reporter için verdiği bir röportajda Hammer açıklar ki "Biz müstehcen, yağmacı bir film yapmaya çalışmıyorduk. İtalya'daki izleyici kitlesi yaşı 14. Yani, teknik olarak orada yasadışı değil […] Ama bu normal bir durum değil: Genç adamın yaşlı olanın peşinden gitmesi. Konsept yaşlı avcı genç çocuğa karşı değil." Daha sonra da Woods "seviyesini düşünürüyor ve bizim yaptığımız şeyi ucuzmuş gibi gösteriyor" açıklamasını ekledi.[42]

Ödüller ve adaylıklar

[değiştir | kaynağı değiştir]
Ana madde: Beni Adınla Çağır'ın kazandığı ve aday gösterildiği ödüller listesi

Beni Adınla Çağır, National Board of Review ve Amerikan Film Enstitüsü tarafından yılın en iyi 10 filminden biri olarak seçildi.[181][182] Film, 90. Akademi Ödülleri'nde En İyi Film, En İyi Erkek Oyuncu (Chalamet), En İyi Uyarlama Senaryo ve En İyi Özgün Şarkı ("Mystery of Love") kategorilerinde aday gösterildi.[183] Chalamet 1939'dan bu yana En İyi Erkek Oyuncu kategorisinde aday gösterilen en genç oyuncu oldu; Ivory ise Akademi Ödülleri tarihinde bir ödüle aday gösterilen en yaşlı kişi oldu.[184][185] Film, 71. İngiliz Akademisi Film Ödülleri'nde En İyi Film, En İyi Yönetmen, En İyi Erkek Oyuncu ve En İyi Uyarlama Senaryo dallarında aday gösterildi.[186] Beni Adınla Çağır ayrıca 75. Altın Küre Ödülleri'nde En İyi Film - Drama, En İyi Erkek Oyuncu - Drama ve En İyi Yardımcı Erkek Oyuncu dallarında aday gösterildi.[187] Film, 23. Eleştirmenlerin Seçimi Film Ödülleri'nde sekiz farklı dalda aday gösterildi ve En İyi Uyarlama Senaryo ödülünü kazandı.[188]

Film 33. Bağımsız Ruh Ödüllerinde toplam altı dalda aday gösterilerek en çok adaylık alan yapım oldu. Bu adaylıklar En İyi Film, En İyi Yönetmen, En İyi Erkek Oyuncu, En İyi Yardımcı Erkek Oyuncu, En İyi Görüntü Yönetmeni ve En İyi Kurgu ödülleri içindir.[189] 23. Ekran Oyuncuları Derneği Ödüllerinde, Chalamet bir Başrolde Erkek Oyuncu Tarafından Üstün Performans adaylığı aldı.[190] Film, 71. İngiliz Akademisi Film Ödüllerinde dört tane adaylık edindi: En İyi Film, En İyi Yönetmen, En İyi Erkek Oyuncu ve En İyi Uyarlama Senaryo ödülleri.[191] Ulusal Eleştiri Kurulları, Gotham Ödülleri ve Hollywood Film Ödülleri, Chalamet'e kendi En İyi Çıkış Yapan Erkek Oyuncu Ödüllerini verdiler.[192][193]

Muhtemel devam filmi

[değiştir | kaynağı değiştir]

Guadagnino filmin ilk gösterime girdiği Sundance'da, karakterlerin "filmin sınırları dışına çıkabileceğini" fark ettiği zaman devam filmi hakkında tartıştı.[32] Ekim 2017'de, bir devam filmini 2020'de yapmayı ümitlediğini açıkladı, aynı zamanda da François Truffaut'ın The Adventures of Antoine Doinel serisi tarzında olabileceğini önerdi, yani Oliver ve Elio yaşlandığı zaman hala hikâyeyi anlatmaya devam edecekler şeklinde. "Eğer Elio'yu Timothée'nin filmdeki yaşı ile eşlersem, bundan üç yıl sonra Timothée 25 yaşında olacak, aynı zamanda Elio da ikinci hikayenin geçeceği zamanda bu yaşta olacak" dedi.[194][195] Romanda, Elio ve Oliver 15 yıl sonra Oliver evlendiği zaman tekrar bir araya gelirler. Guadagnino devam filminde şunu belirtti ki, "Bence Elio illa gey bir adam olmak zorunda değil. Henüz kendi ait olduğu yeri bulamadı. Şunu söyleyebilirim ki Marzia ile birlikte tekrar yoğun ilişkiye başlayacağına inanıyorum." Guadagnino ayrıca doksanların siyaseti ile de yakından ilgili bir şekilde, "İtalya'da Berlusconi döneminin başlangıcı olacak ve bu da demektir ki Irak'ın savaşı ile ilgileneceğiz."[196][197]

Kasım 2017'de, Guadagnino beş tane filmden oluşan bir seri çekmeye niyeti olduğunu açıkladı, bu sayede izleyiciler "oyuncuların yaşlandığını ve karakterlerde nasıl can bulduklarına şahit olabilecekler."[32] Bir ay sonra, bir devam filmi için senaryo yazmaya başladığını, bu senaryonun Oliver hakkında daha çok bilgi açığa çıkarttığını ve Michael Apted'in Up serisine benzediğini bildirdi.[198][199] Hammer ve Chalamet ikisi de eğer bir devam filmi olursa katılmaya niyetli olduklarını belirtti,[200] ama diğer bir yandan Ivory bu ürüne hiç ilgi göstermedi, "bu olabilir, gerçekten. Ama 40 yaşında gözüken birini [Chalamet] nereden bulacaklarını bilmiyorum!" dedi.[23] Ocak 2018'de, Guadagnino olayın "hemen Berlin Duvarı'nın yıkılışından sonra ve SSCB'nin [...] sonu olan bu mükemmel boşlukta" geçeceğini[81] ve filmin ilk sahnesinin Elio'nun sinema tarihinde AIDS'i konu alan ilk Fransız film olan Paul Vecchiali'nin Once More (1988) filmini izlediği bir sahne olabileceğini açıkladı.[201]

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ "Call Me by Your Name (2017)". British Board of Film Classification. 7 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Kasım 2017. 
  2. ^ "Berlin Film Festival 2017 Program by Memento Films" (PDF). Memento Films International. 8 Aralık 2017 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Aralık 2017. 
  3. ^ a b Grater, Tom (11 Ekim 2017). "'Call Me By Your Name' director Luca Guadagnino: shooting on digital is 'laziness'". Screendaily. 26 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ekim 2017. 
  4. ^ a b c "Call Me by Your Name (2017)". Box Office Mojo. 27 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 March 2018. 
  5. ^ Bay Perlman'ın tam adı filmde Samuel "Sammy" Perlman olarak geçer.
  6. ^ a b c d e f g h Hicklin, Aaron (2 Ekim 2017). "The Art of Seduction: Armie Hammer & the Hottest Movie of the Season". Out. 29 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2017. 
  7. ^ a b c d e Christopher McKittrick (15 Mayıs 2017). "James Ivory on Screenwriting". Creative Screenwriting. 9 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mayıs 2017. 
  8. ^ a b c d e f g h i j k l m n o p q Smith, Bonne. "Mongrel Presents: Call Me by Your Name" (PDF) (Basın açıklaması). Toronto, Ontario: Mongrel Media. 28 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 17 Ekim 2017. 
  9. ^ a b c d e Vivarelli, Nick (6 Ekim 2017). "James Ivory on 'Call Me by Your Name' and Why American Male Actors Won't Do Nude Scenes (Exclusive)". Variety. 7 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2017. 
  10. ^ Santoni, Simona (26 Ocak 2018). "Chiamami col tuo nome: perché Luca Guadagnino piace agli americani" [Call me with your name: because Luca Guadagnino likes Americans]. Panorama (İtalyanca). Arnoldo Mondadori Editore. 17 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ocak 2018. 
  11. ^ a b c Gray, Tim (8 Kasım 2017). "'Call Me by Your Name': A Global Effort to Create a Simple, Well-Told Tale". Variety. 14 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Kasım 2017. 
  12. ^ a b c d Brady, Tara (19 Ekim 2017). "'Why do people want to see other people's penises?'". The Irish Times. 22 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ekim 2017. 
  13. ^ a b c d Sharf, Jack (6 Ekim 2017). "'Call Me By Your Name' Screenwriter is Disappointed There's No Male Full Frontal Nudity". IndieWire. 23 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2017. 
  14. ^ a b c d e f g Blessing, Joe (24 Ocak 2017). "'Call Me By Your Name': Luca Guadagnino Discusses Avoiding Cliches, Costumes & Narration [NYFF]". The Playlist. 31 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2017. 
  15. ^ a b c d e f g h i j k l m n o Vivarelli, Nick (13 Şubat 2017). "Berlinale: Luca Guadagnino on Why 'Call Me by Your Name' Strikes Such Deep Chords". Variety. 18 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2017. 
  16. ^ a b c d e f g Roxborough, Scott (19 Ocak 2018). "James Ivory on His Film Legacy and Adapting 'Call Me by Your Name'". The Hollywood Reporter. 15 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ocak 2018. 
  17. ^ a b c d e f g h i j k Gilligan, Meghan (11 Ekim 2017). "Luca Guadagnino Discusses 'Call Me By Your Name' at the 55th New York Film Festival". Screenprism. 22 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ekim 2017. 
  18. ^ a b c Ed Meza (13 Şubat 2016). "Berlinale: 'Call Me by Your Name' Was a 'Universal Effort'". Variety. 16 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mayıs 2017. 
  19. ^ a b c d e f Thompson, Anne (27 Kasım 2017). "'Call Me by Your Name' Could Land (at Least) Seven Oscar Nominations: Here's Why". IndieWire. 12 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Kasım 2017. 
  20. ^ a b Camillo de Marco (6 Aralık 2016). "Call Me by Your Name by Luca Guadagnino at Sundance". Cineuropa. 9 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mayıs 2017. 
  21. ^ a b c d Grater, Tom (25 Aralık 2017). "Luca Guadagnino on the 10-year journey behind 'Call Me By Your Name'". Screendaily. 8 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Aralık 2017. 
  22. ^ Brunamonti, Filippo (11 Eylül 2017). "Toronto, 'Call me by your name': Guadagnino racconta l'estate di Elio e Oliver" [Toronto, 'Call me by your name': Guadagnino tells the story of Elio and Oliver]. la Repubblica (İtalyanca). GEDI Gruppo Editoriale. 22 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Aralık 2017. 
  23. ^ a b c d e f Erbland, Kate (23 Kasım 2017). "'Call Me by Your Name' Screenwriter James Ivory Loves the Story Too Much to Think About Sequels". IndieWire. 23 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Kasım 2017. 
  24. ^ Kelly, Emma (24 Ekim 2017). "Call Me By Your Name producer gives beautiful reason why the film is dedicated to Bill Paxton". Metro. DMG Media. 13 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2017. 
  25. ^ a b c d e Ryan, Patrick (24 Ocak 2017). "Sundance: Critics fall for Armie Hammer gay romance 'Call Me By Your Name'". USA Today. Park City, Utah: Gannett Company. 23 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2017. 
  26. ^ a b c d Olivier, Martine (15 Ekim 2017). "Luca Guadagnino Talks 'Call Me By Your Name' And 'Suspiria'". The Playlist. 2 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2017. 
  27. ^ a b c Kellaway, Kate (24 Ocak 2017). "Call Me By Your Name's Oscar-tipped double act on their summer of love". The Guardian. 19 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2017. 
  28. ^ a b c d e f g h i Encinias, Joshua (11 Ekim 2017). "'Call Me by Your Name' Team on Romance, Sufjan Stevens, Maurice Pialat, and Sequel Potential". The Film Stage. 23 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ekim 2017. 
  29. ^ a b c Ashley Lee (8 Şubat 2017). "Why Luca Guadagnino Didn't Include Gay Actors or Explicit Sex Scenes in 'Call Me by Your Name' (Q&A)". The Hollywood Reporter. 9 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mart 2017. 
  30. ^ a b c "'Call Me by Your Name' Author Opens Up About the Film Adaptation". Graduate Center. City University of New York. 10 Kasım 2017. 18 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Kasım 2017. 
  31. ^ a b Garrett, Stephen (13 Ekim 2017). "Director Luca Guadagnino on Why 'Call Me by Your Name' Is Making Everyone Cry". New York Observer. 23 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ekim 2017. 
  32. ^ a b c d Buchanan, Kyle (17 Kasım 2017). "Call Me by Your Name Director Luca Guadagnino on Armie Hammer, Sequels, and Screen Intimacy". Vulture. 1 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Kasım 2017. 
  33. ^ a b Setoodeh, Ramin (4 Ekim 2017). "Timothee Chalamet on His Racy Sex Scene in 'Call Me By Your Name'". 22 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ekim 2017. 
  34. ^ a b c Miller, Mike (4 Ekim 2017). "Armie Hammer's Call Me By Your Name Director Breaks Down the Film's Intimate Peach Scene". People. 23 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ekim 2017. 
  35. ^ a b Munzenrieder, Kyle (12 Ekim 2017). "Armie Hammer's Call Me By Your Name Dance Scene Has Been Meme'd". W. 22 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2017. 
  36. ^ Ford, Rebecca (5 Aralık 2017). "Oscars: How Scene-Stealing Speeches in 'Call Me by Your Name,' 'The Post' Came to Be". The Hollywood Reporter. 23 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Aralık 2017. 
  37. ^ Ellwood, Gregory (16 Kasım 2017). "Coming-of-Age Dramas Make Mad Dash for Awards Season Glory". Variety. 4 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Kasım 2017. 
  38. ^ Nancy Hass (11 Eylül 2015). "James Ivory's Home Befits His Extraordinary Life". The New York Times Style Magazine. 2 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mayıs 2017. 
  39. ^ a b Tom Teodorczuk (23 Eylül 2016). "James Ivory on 'Howards End', Not Being Able to Work with Shia LaBeouf and Tom Hiddleston". Heat Street. 4 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mayıs 2017. 
  40. ^ a b c d e Hirschberg, Lynn (7 Ağustos 2017). "Armie Hammer and Timothée Chalamet on Call Me By Your Name, the Year's Most Sensual Love Story". W. 22 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ağustos 2017. 
  41. ^ Vlessing, Etan (9 Ağustos 2017). "Toronto: Armie Hammer Says He Almost Turned Down Gay Romance Role". The Hollywood Reporter. 22 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ağustos 2017. 
  42. ^ a b c d Abramovitch, Seth (20 Kasım 2017). "Armie Hammer on His Steamy New Movie, a Charmed Upbringing and Oscar's 'Double Standards'". The Hollywood Reporter. 12 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Kasım 2017. 
  43. ^ Gilbey, Ryan (28 Eylül 2017). "Armie Hammer on gay romance Call Me By Your Name: 'There were fetishes I didn't understand'". The Guardian. 29 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ağustos 2017. 
  44. ^ a b McConaughey, Matthew (2 Haziran 2017). "Timothee Chalamet". Interview. 23 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ekim 2017. 
  45. ^ a b "Berlinale: Archive: Annual Archives: 2017: Programme - Call Me by Your Name". Berlin International Film Festival. 6 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2017. 
  46. ^ Utichi, Joe (16 Kasım 2017). "Michael Stuhlbarg Plays The Parent Everyone Wishes They Had In 'Call Me By Your Name'". Deadline. 14 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Kasım 2017. 
  47. ^ a b Ford, Rebecca; Galupp, Mia; Lee, Ashley (15 Kasım 2017). "What This Year's Awards Contenders Can Teach About Parenthood". The Hollywood Reporter. 15 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Kasım 2017. 
  48. ^ a b c d e f g h Gray, Tim (6 Aralık 2017). "Luca Guadagnino Shares How His 'Call Me by Your Name' Crew Created '80s Love Story Look". Variety. 30 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Aralık 2017. 
  49. ^ Ford, Rebecca (10 Kasım 2017). "Oscars: Best Picture Contenders on Staging Car Chases and How to Pivot When Plans Go Awry". The Hollywood Reporter. 10 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Kasım 2017. 
  50. ^ a b c d e f g Spagnuolo, Eugenio (26 January 2018). "Chiamami col tuo nome: i luoghi dove è stato girato il film di Guadagnino" [Call me with your name: the places where the film by Guadagnino was filmed]. Panorama (İtalyanca). Arnoldo Mondadori Editore. 27 January 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 January 2018. 
  51. ^ a b Wrigley, Tish (1 Kasım 2017). "A Closer Look at the Sets of New Film Call Me By Your Name". Another. 1 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Kasım 2017. 
  52. ^ a b c Moss, Hilary (20 Kasım 2017). "The Making of a Family Home in 'Call Me by Your Name'". The New York Times Style Magazine. 21 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Kasım 2017. 
  53. ^ a b c d e f g h Laffly, Tomris (23 Kasım 2017). "Luca Guadagnino Relied on a Pair of Longtime Friends for 'Call Me by Your Name' Decor, Costumes". Variety. 8 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Kasım 2017. 
  54. ^ Finos, Arianna (14 Şubat 2017). "Luca Guadagnino: 'Vi racconto l'amore gay nell'Italia di Craxi'" [Luca Guadagnino: 'I'll tell you about gay love in Craxi's Italy']. la Repubblica (İtalyanca). Berlin: GEDI Gruppo Editoriale. 22 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Aralık 2017. 
  55. ^ a b c O'Falt, Chris (15 Aralık 2017). "'Call Me by Your Name' Looks So Incredible You'd Never Guess It Was Shot During a Historic Rainstorm". IndieWire. 20 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Kasım 2017. 
  56. ^ Maleszka, Jamie (4 Mayıs 2016). "Interview: Luca Guadagnino Talks 'A Bigger Splash,' Stanley Kubrick, Leaving Room For The Audience, And More". The Playlist. 31 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mayıs 2017. 
  57. ^ a b c d e f Ellwood, Gregory (8 Eylül 2017). "'Call Me By Your Name' Steals TIFF 2017 Opening Night Buzz". The Playlist. 22 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Eylül 2017. 
  58. ^ Jagernauth, Kevin (5 Aralık 2016). "Sundance First Look: Jason Segel In 'The Discovery' & Armie Hammer In Luca Guadagnino's 'Call Me By Your Name'". The Playlist. 22 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Aralık 2016. 
  59. ^ a b Raup, Jordan (23 Mayıs 2016). "Michael Stuhlbarg, Armie Hammer & More Leading Luca Guadagnino's 'Call Me By Your Name'". The Film Stage. 7 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Haziran 2016. 
  60. ^ Jagernauth, Kevin (31 Mayıs 2016). "Luca Guadagnino Now Filming 'Call Me By Your Name' Starring Michael Stuhlbarg & Armie Hammer". The Playlist. 22 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mayıs 2017. 
  61. ^ Weintraub, Steve "Frosty" (18 Eylül 2017). "Director Luca Guadagnino Reveals His First Cut of 'Call Me by Your Name' Was 4 Hours Long". Collider. 3 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Eylül 2017. 
  62. ^ a b "Girato alle cascate del Serio il film in pista per 7 Oscar" [The film on track for 7 Oscars was shot at the Serio Falls]. Bergamo News (İtalyanca). 15 Aralık 2017. 8 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Aralık 2017. 
  63. ^ "Film girato alle cascate del Serio e in Città Alta: 4 nomination agli Oscar" [Film shot at the Serio Falls and in the Upper Town: 4 Oscar nominations]. Bergamo News (İtalyanca). 23 Ocak 2018. 8 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ocak 2018. 
  64. ^ "Casting per un 'ciak' in città a Crema a marzo" [Mart'ta Crema'da kasabada 'ciak' arayışı]. La Provincia di Cremona (İtalyanca). Crema: Soc. Editoriale Cremonese S.P.A. 24 Şubat 2016. 7 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2016. 
  65. ^ "Film di Guadagnino: Nuovo casting giovedì 7 aprile a Crema" [Guadagnino'nun filmi: Yeni seçmeler 7 Nisan Perşembe günü Crema'da]. La Provincia di Cremona (İtalyanca). Soc. Editoriale Cremonese S.P.A. 7 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2016. 
  66. ^ a b "Set cinematografico, centro chiuso due giorni" [Görüntü sistemleri kurulu, meydan iki günlüğüne kapalı]. La Provincia di Cremona (İtalyanca). Pandino: Soc. Editoriale Cremonese S.P.A (11 Mayıs 2016 tarihinde yayınlandı). 10 Mayıs 2016. 7 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mayıs 2017. 
  67. ^ Tozzi, Silvia (12 Mayıs 2016). "Call me by your name, Guadagnino gira anche a Pandino. Le reazioni". Crema Online (İtalyanca). 9 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mayıs 2017. 
  68. ^ "Crema, ciak si gira" [Crema, ciak dönüyor]. La Provincia di Cremona (İtalyanca). Pandino: Soc. Editoriale Cremonese S.P.A (1 Haziran 2016 tarihinde yayınlandı). 31 Mayıs 2016. 2 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mayıs 2017. 
  69. ^ a b "Riprese a Villa Albergoni, ancora ciak ma 'niente compensi'" [Palazzo Albergoni'de devam etti, hala sessiz ama 'ödeme yok']. La Provincia di Cremona (İtalyanca). Moscazzano: Soc. Editoriale Cremonese S.P.A (8 Aralık 2016 tarihinde yayınlandı). 7 Aralık 2016. 7 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Aralık 2016. 
  70. ^ "Film di Guadagnino, saldati i conti" [Guadagnino'nun filmi, satıldı]. La Provincia di Cremona (İtalyanca). Crema: Soc. Editoriale Cremonese S.P.A (20 Ocak 2017 tarihinde yayınlandı). 19 Ocak 2017. 7 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ocak 2017. 
  71. ^ "Piazza Duomo diventa un set, i commercianti vogliono un indennizzo" [Piazza Duomo set oluyor, esnaflar karşılık istiyor]. La Provincia di Cremona (İtalyanca). Crema: Soc. Editoriale Cremonese S.P.A (8 Mayıs 2016 tarihinde yayınlandı). 7 Mayıs 2016. 7 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2016. 
  72. ^ "La pioggia ferma il set cinematografico" [Yağmur durdu film devamı için hazır]. La Provincia di Cremona (İtalyanca). Crema: Soc. Editoriale Cremonese S.P.A (28 Mayıs 2016 tarihinde yayınlandı). 27 Mayıs 2016. 7 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2016. 
  73. ^ "Il lancio è negli Usa e Crema resta in attesa della 'prima'" [BD ve Crema'daki yayınlanma 'ilk' için bekliyor]. La Provincia di Cremona (İtalyanca). Crema: Soc. Editoriale Cremonese S.P.A (23 Ocak 2016 tarihinde yayınlandı). 23 Ocak 2017. 7 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ocak 2017. 
  74. ^ "Crema set cinematografico: 'Ma ci costa 18mila euro'" [Crema'da Film Seti: 'Ama bize 18,000 euroya mal oluyor']. La Provincia di Cremona (İtalyanca). Crema: Soc. Editoriale Cremonese S.P.A. 29 Mayıs 2016. 7 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mayıs 2016. 
  75. ^ "A Sirmione il set cinematografico del regista Guadagnino" [In Sirmione the film set by the director Guadagnino]. Gardanotizie (İtalyanca). Sirmione. 15 June 2017. 20 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Aralık 2017. 
  76. ^ a b Mancini, Carolina (2 Şubat 2017). "Berlinale: Call me by your name made in Lombardia". Cinema & Video International. 20 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Aralık 2017. 
  77. ^ a b Setoodeh, Ramin (23 Ocak 2017). "'Call Me by Your Name' Director Blasts Mike Pence for Anti-Gay Policies". Variety. 12 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ocak 2017. 
  78. ^ Kohn, Eric (9 Ekim 2017). "Armie Hammer on Getting Naked in 'Call Me By Your Name,' Playing Hunks, and His James Woods Feud". IndieWire. 16 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ekim 2017. 
  79. ^ Taylor, Trey (20 Aralık 2017). "The Untold Story Of Michael Stuhlbarg's Emotional Call Me By Your Name Speech". Interview. 25 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Aralık 2017. 
  80. ^ a b Desowitz, Bill (1 Aralık 2017). "'Call Me by Your Name': Editing Was Crucial to the Year's Best Love Story". IndieWire. 11 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Aralık 2017. 
  81. ^ a b Goldberg, Matt (16 Ocak 2018). "Director Luca Guadagnino on 'Call Me by Your Name' and the Possibility of Sequels". Collider. 12 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ocak 2018. 
  82. ^ Giardina, Carolyn (12 Aralık 2017). "How 'Call Me by Your Name' Captured a Pivotal Love Confession in One Take". The Hollywood Reporter. 31 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Aralık 2017. 
  83. ^ a b c Utichi, Joe (13 Aralık 2017). "Sufjan Stevens Nearly Played The Narrator In Luca Guadagnino's 'Call Me By Your Name'". Deadline. 21 January 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Aralık 2017. 
  84. ^ Pritchard, Tiffany (10 Eylül 2017). "Armie Hammer, Timothee Chalamet, Luca Guadagnino talk 'Call Me By Your Name' in Toronto". Screendaily. 26 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Aralık 2017. 
  85. ^ "In erotic 'Call Me By Your Name,' sunshine and summer love". The Associated Press. New York: ABC News. 21 Aralık 2017. 7 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Aralık 2017. 
  86. ^ a b Grobar, Matt (10 Ocak 2018). "Cinematographer Sayombhu Mukdeeprom On The Decision To Shoot 'Call Me By Your Name' With Only One Lens". Deadline. 7 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ocak 2018. 
  87. ^ Caulfield, Keith; Atkinson, Katie (12 Aralık 2017). "Pop Shop Podcast: Director Luca Guadagnino on Music's Vital Role in 'Call Me by Your Name'". Billboard. 8 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Aralık 2017. 
  88. ^ Eisinger, Dale (8 Ocak 2017). "Sufjan Stevens Soundtracks Upcoming Film Call Me By Your Name". Spin. 22 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ocak 2017. 
  89. ^ Nordine, Michael (3 Kasım 2017). "'Call Me by Your Name' Soundtrack: Sufjan Stevens, the Psychedelic Furs, and More Lend Their Musical Stylings - Listen". IndieWire. 21 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2017. 
  90. ^ Harris, Hunter (3 Kasım 2017). "If You've Got 10 Minutes to Privately Ugly Cry, Call Me by Your Name's Sufjan Stevens Songs Are Now Available". Vulture. 3 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2017. 
  91. ^ "Call Me by Your Name Original Motion Picture Soundtrack - CD Available November 17". Sony Classical (Basın yayını). PR Newswire. 6 Kasım 2017. 1 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Kasım 2017. 
  92. ^ Gaca, Anna (20 Ekim 2017). "'Call Me By Your Name' Soundtrack Details". Film Music Reporter. 22 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ekim 2017. 
  93. ^ Raup, Jordan (3 Kasım 2017). "Listen: Full Soundtrack for 'Call Me by Your Name' Featuring New Songs by Sufjan Stevens". The Film Stage. 7 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2017. 
  94. ^ Patten, Dominic (5 Aralık 2016). "Sundance 2017: Robert Redford, New Rashida Jones Netflix Series, 'Rebel In The Rye' & More On Premiere, Docu, Midnight & Kids Slates". Deadline.com. 31 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ağustos 2017. 
  95. ^ a b Debruge, Peter (23 Ocak 2017). "Sundance Film Review: 'Call Me by Your Name'". Variety. 22 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2017. 
  96. ^ Seetodeh, Ramin (6 Ocak 2017). "Sundance: Gay Love Story 'Call Me By Your Name' Sells to Sony Pictures Classics (EXCLUSIVE)". Variety. 5 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ocak 2017. 
  97. ^ Kilday, Gregg (6 Ocak 2017). "Sundance: Sony Classics Takes Gay Love Story 'Call Me by Your Name'". The Hollywood Reporter. 22 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ocak 2017. 
  98. ^ "AFM 2016" (PDF). Momento Films International. 2 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 8 Mayıs 2017. 
  99. ^ a b Hammond, Pete (7 Eylül 2017). "Opening-Night Premieres 'Borg/McEnroe' And 'Call Me By Your Name' Are A Love Match As Toronto Gets Underway". Deadline. 16 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ekim 2017. 
  100. ^ "Call Me by Your Name". New York Film Festival. 1 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mayıs 2017. 
  101. ^ a b Brooks, Brian (17 Aralık 2017). "'I, Tonya' Ices Robust Weekend; 'Disaster Artist', 'Shape of Water' & 'Call Me By Your Name' Expand - Specialty Box Office". Deadline. 18 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Aralık 2017. 
  102. ^ a b Brooks, Brian (24 Aralık 2017). "'The Post' Scoops Into Top Ten In Best 3-Day Averages of 2017; Holdovers Solid - Specialty Box Office". Deadline. 25 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Aralık 2017. 
  103. ^ a b Brooks, Brian (14 January 2018). "Golden Globes Winners 'Three Billboards' & 'Lady Bird' Cash In; 'Phantom Thread' Expands Solid - Specialty Box Office". Deadline. 14 January 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 January 2018. 
  104. ^ a b c Brooks, Brian (21 January 2018). "'Darkest Hour' Tops $41M, 'The Shape of Water' Crosses $30M, 'Call Me By Your Name' Expands - Specialty Box Office". Deadline. 22 January 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 January 2018. 
  105. ^ a b Brueggemann, Tom (21 January 2018). "With Oscar Nominations Ahead, Specialized Releases Hold Their Breath at the Box Office". IndieWire. 23 January 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 January 2018. 
  106. ^ "Chiamami col tuo Nome" [Call Me by Your Name] (İtalyanca). Warner Bros. Entertainment Italia. 24 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 January 2018. 
  107. ^ Vivarelli, Nick (24 Ocak 2018). "Luca Guadagnino, Timothée Chalamet, Armie Hammer Talk Oscar Noms in Italy". Variety. Roma, İtalya. 5 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ocak 2018. 
  108. ^ a b "Il film di Luca Guadagnino il 29 gennaio al Multisala" [The film by Luca Guadagnino on January 29 at the Multisala]. La Provincia di Cremona (İtalyanca). Crema: Soc. Editoriale Cremonese S.P.A (19 Ocak 2018 tarihinde yayınlandı). 18 Ocak 2018. 26 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ocak 2018. 
  109. ^ "Guadagnino, il 27 è la serata cremasca" [The film by Luca Guadagnino on January 29 at the Multisala]. La Provincia di Cremona (İtalyanca). Crema: Soc. Editoriale Cremonese S.P.A (10 Ocak 2018 tarihinde yayınlandı). 9 Ocak 2018. 26 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ocak 2018. 
  110. ^ Orozco, Beatriz (18 Ocak 2018). "'Me Chame Pelo Seu Nome', o filme para o qual o Oscar não está preparado" [Check out the mesmerizing trailer of Call Me by Your Name]. El País (Portekizce). Ediciones El País, S.L. 3 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ocak 2018. 
  111. ^ Martínez, Edouard (28 Kasım 2017). "Découvrez la bande-annonce envoûtante de Call Me by Your Name" [Check out the mesmerizing trailer of Call Me by Your Name]. Premiere (Fransızca). Hildegarde. 8 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Kasım 2017. 
  112. ^ "Oscar-nominated 'Call Me By Your Name' Has Been Banned In Tunisia". Attitude. 2 March 2018. 4 March 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 March 2018. 
  113. ^ "Tunisia bans Oscar-nominated 'gay' film". Al-Araby Al-Jadeed. 1 March 2018. 4 March 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 March 2018. 
  114. ^ a b Smith, Nigel (19 Ocak 2018). "Exclusive: Timothée Chalamet on Seducing Armie Hammer with 'Piano Playing' in Call Me By Your Name". People. 31 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ocak 2018. 
  115. ^ Tangcay, Jazz (27 Temmuz 2017). "First 'Call Me By Your Name' Poster". Awards Daily. 31 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Temmuz 2017. 
  116. ^ Buchanan, Kyle (1 Ağustos 2017). "Watch the Call Me by Your Name Trailer". Vulture. 18 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ağustos 2017. 
  117. ^ Nolfi, Joey (1 Ağustos 2017). "Armie Hammer, Timothée Chalamet spark passion in stunning Call Me by Your Name trailer". Entertainment Weekly. 25 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ağustos 2017. 
  118. ^ McAdams, Eric (11 Ekim 2017). "Watch Armie Hammer Dance in New Clip From 'Call Me By Your Name'". Paste. 23 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2017. 
  119. ^ Lang, Cady (13 Ekim 2017). "Be Soothed By the Armie Hammer Viral Dance Bringing Delight to the Masses". Time. 2 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2017. 
  120. ^ Shraf, Zack (12 Ekim 2017). "Armie Hammer Will Dance to Any Song in the 'Call Me By Your Name' Meme of Our Dreams - Watch". IndieWire. 1 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2017. 
  121. ^ Caulfield, Keith (7 Aralık 2017). "'Call Me by Your Name' Spurs Biggest Streaming Week Ever for The Psychedelic Furs' 'Love My Way'". Billboard. 11 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Aralık 2017. 
  122. ^ Mikel, Ryan (7 Kasım 2017). "Sony Pictures Straight Washes Call Me By Your Name". Out. 1 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Kasım 2017. 
  123. ^ Cooper, Mariah (9 Kasım 2017). "Sony slammed for straight-washing 'Call Me By Your Name' tweet". Washington Blade. 10 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Kasım 2017. 
  124. ^ Megarry, Daniel (8 Kasım 2017). "Sony slammed for 'straight-washing' gay romance Call Me By Your Name". Gay Times. 1 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Kasım 2017. 
  125. ^ Lee, Benjamin (8 Kasım 2017). "Call me by the wrong name: how studios are still trying to straight-wash gay films". The Guardian. 14 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Kasım 2017. 
  126. ^ "Box Office Performance for Sony Pictures Classics in 2017". The Numbers. 22 January 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 January 2018. 
  127. ^ Brooks, Brian (22 Kasım 2017). "'Darkest Hour', 'Call Me By Your Name', 'Man Who Invented Christmas' Usher Holiday - Specialty B.O. Preview". Deadline. 22 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Kasım 2017. 
  128. ^ a b Brooks, Brian (26 Kasım 2017). "'Call Me By Your Name' Scores Year's Best Average Opener At $101K; 'Darkest Hour' Has Robust Start - Specialty Box Office". Deadline. 26 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Kasım 2017. 
  129. ^ D'Alessandro, Anthony (26 Kasım 2017). "Thanksgiving B.O. At $268M, +3% Over 2016 Spurred By 'Coco' & Holdovers". Deadline. 26 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Kasım 2017. 
  130. ^ McClintock, Pamela (26 Kasım 2017). "Thanksgiving Box Office: 'Coco' Gobbles Up 'Justice League' With $71.2M". The Hollywood Reporter. 26 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Kasım 2017. 
  131. ^ Brueggemann, Tom (26 Kasım 2017). "'Call Me by Your Name' Is Best Opener of 2017; 'Darkest Hour' Launches Well". IndieWire. 7 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Aralık 2017. 
  132. ^ Hayes, Dade (3 Aralık 2017). "Guillermo del Toro's 'The Shape of Water' Bows with 4. Best PTA of 2017; 'The Disaster Artist' Sizzles: Specialty Box Office". Deadline. 4 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Aralık 2017. 
  133. ^ Coyle, Jack (3 Aralık 2017). "Coco Tops Box Office for 2. Week with $26.1M". Time. 4 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Aralık 2017. 
  134. ^ McClintock, Pamela (3 Aralık 2017). "Weekend Box Office: 'Coco' Stays No. 1 With $26.1M; 'The Disaster Artist' Impresses". The Hollywood Reporter. 3 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Aralık 2017. 
  135. ^ Brueggemann, Tom (3 Aralık 2017). "Record Opener 'Disaster Artist' and 'The Shape of Water' Lead Specialty Box Office Surge". IndieWire. 4 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Aralık 2017. 
  136. ^ Brooks, Brian (3 Aralık 2017). "'I, Tonya' Blades To Robust Bow; 'The Shape Of Water' & 'Call Me By Your Name' Expand Solidly - Specialty Box Office". Deadline. 10 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2017. 
  137. ^ Brooks, Brian (31 Aralık 2017). "'Phantom Thread' Haute in 1. Full Weekend; 'Darkest Hour' & 'The Shape of Water' Strong with Added Runs - Specialty Box Office". Deadline. 1 January 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Aralık 2017. 
  138. ^ Brooks, Brian (7 January 2018). "'I, Tonya' Expands Strong, 'Call Me By Your Name' Crosses $6M As Golden Globe Noms Score - Specialty Box Office". Deadline. 7 January 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 January 2018. 
  139. ^ D'Alessandro, Anthony (28 January 2018). "Fox Controls Close To 40% Of Weekend B.O. Led By 'Maze Runner' & Oscar Holdovers; 'Hostiles' Gallops Past $10M". Deadline. 27 January 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 January 2018. 
  140. ^ Brueggemann, Tom (28 January 2018). "'The Shape of Water' Gets Oscar Boost as 'Hostiles' Lures Crowds". IndieWire. 28 January 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 January 2018. 
  141. ^ Brooks, Brian (4 Şubat 2018). "Oscar Nominee 'A Fantastic Woman' Solid In Debut, 'Padmaavat' Climbs, But Holdovers Dominate: Specialty Box Office". Deadline. 4 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Şubat 2018. 
  142. ^ Brooks, Brian (11 Şubat 2018). "'2018 Oscar Shorts' Take $615K; 'Golden Exits' Has Solid Bow; 'Darkest Hour' Crosses $50M: Specialty Box Office". Deadline. 14 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Şubat 2018. 
  143. ^ Brooks, Brian (18 Şubat 2018). "'The Party' Has Lively Bow; 'Detective Chinatown 2' Wins Chinese New Year Race: Specialty Box Office". Deadline. 22 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Şubat 2018. 
  144. ^ Brooks, Brian (25 Şubat 2018). "'Operation Red Sea' Tops Newcomers; 'The Shape of Water' Crosses $55M - Specialty Box Office". Deadline. 1 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Şubat 2018. 
  145. ^ Brooks, Brian (4 Mart 2018). "Oscar Hopefuls Cross Thresholds: 'Shape Of Water' At $57M, 'Darkest Hour' At $55M, 'Three Billboards' At $52M, 'Lady Bird' At $48M - Specialty Box Office". Deadline. 7 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Mart 2018. 
  146. ^ Gant, Charles (30 October 2017). "Thor: Ragnarok hammers the opposition at the UK box office". The Guardian. 1 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 October 2017. 
  147. ^ Sandwell, Ian (30 October 2017). "UK box office: 'Thor: Ragnarok' scores biggest non-Bond October debut". Screendaily. 30 October 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 October 2017. 
  148. ^ Sandwell, Ian (6 Kasım 2017). "UK box office: 'Murder On The Orient Express' derails 'Thor: Ragnarok'". Screendaily. 6 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Kasım 2017. 
  149. ^ Sandwell, Ian (13 Kasım 2017). "UK box office: 'Paddington 2' scores record-breaking bow". Screendaily. 21 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Kasım 2017. 
  150. ^ Gant, Charles (14 Kasım 2017). "Paddington 2 makes marmalade of the UK box office competition". The Guardian. 14 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Kasım 2017. 
  151. ^ "Call Me by Your Name (2017)". The Numbers. 14 June 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 January 2018. 
  152. ^ Buchanan, Kyle (23 January 2017). "Why Sundance Fell in Love With the Gay Romance Call Me by Your Name". Vulture. 2 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ağustos 2017. 
  153. ^ Marotta, Jenna (17 Kasım 2017). "'Call Me by Your Name': Timothée Chalamet is Learning How to Be a Man, Onscreen and Off". IndieWire. 20 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Kasım 2017. 
  154. ^ "Call Me by Your Name (2017)". Rotten Tomatoes. 19 January 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Şubat 2018. 
  155. ^ "Golden Tomato Awards: Best-reviewed Movies 2017 > Limited Releases". Rotten Tomatoes. 4 January 2018. 4 January 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 January 2018. 
  156. ^ "Golden Tomato Awards: Best-reviewed Romance Movies 2017". Rotten Tomatoes. 4 January 2018. 4 January 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 January 2018. 
  157. ^ a b "Best of Rotten Tomatoes: Top 100 Romance Movies". Rotten Tomatoes. 1 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2018. 
  158. ^ a b "Best of Rotten Tomatoes: Top 100 Drama Movies". Rotten Tomatoes. 1 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2018. 
  159. ^ a b "Best of Rotten Tomatoes: Top 100 Movies of All Time". Rotten Tomatoes. 1 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2018. 
  160. ^ "Call Me By Your Name (2017)". Metacritic. 4 October 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 January 2018. 
  161. ^ Dietz, Jason (4 January 2018). "Best Movies of 2017". Metacritic. 7 January 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 January 2018. 
  162. ^ Hoeij, Boyd van (23 January 2017). "'Call Me by Your Name': Film Review | Sundance 2017". The Hollywood Reporter. 24 January 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 January 2017. 
  163. ^ Ehrlich, David (23 January 2017). "'Call Me By Your Name' Review: Luca Guadagnino Delivers A Queer Masterpiece - Sundance 2017". IndieWire. 24 January 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 January 2017. 
  164. ^ Adams, Sam (25 January 2017). "Film review: Call Me By Your Name will make you swoon". BBC. 25 January 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 January 2017. 
  165. ^ Burr, Ty (20 Aralık 2017). "'Call Me by Your Name' is full of light and landscape and unstoppable beauty". The Boston Globe. 27 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 January 2018. 
  166. ^ Morgan, David (3 October 2017). "Review: Armie Hammer in the coming-of-age film "Call Me By Your Name"". CBS. 8 October 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 October 2017. 
  167. ^ Lawson, Richard (23 January 2017). "The Gorgeous Call Me by Your Name Makes Sundance Swoon". Vanity Fair. 26 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 October 2017. 
  168. ^ Phillips, Michael (13 Aralık 2017). "'Call Me by Your Name' review: At long last, first love". Chicago Tribune. 9 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Aralık 2017. 
  169. ^ N.E.G. (8 Eylül 2017). ""Call Me By Your Name" is a work of beauty". The Economist. 12 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Eylül 2017. 
  170. ^ Taylor, Kate (9 Eylül 2017). "The Globe's Guide to TIFF 2017 Movies". The Globe and Mail. 26 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 January 2017. 
  171. ^ Turner, Kyle (4 Ekim 2017). "Call Me By Your Name (2017 New York Film Festival Review)". Paste. 16 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ekim 2017. 
  172. ^ Eisner, Ken (13 Aralık 2017). "Call Me By Your Name suffers from an excess of beauty". The Georgia Straight. 15 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Aralık 2017. 
  173. ^ Thompson, Luke Y. (31 Aralık 2017). "The Most Overrated Films Of 2017". Forbes. 15 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Aralık 2017. 
  174. ^ Nordine, Michael (20 Aralık 2017). "Barry Jenkins Loves 'Call Me by Your Name', a 'Supremely Delicate and Humane Work'". IndieWire. 16 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Aralık 2017. 
  175. ^ O'Falt, Chris (30 Aralık 2017). "Xavier Dolan's Personal Look at the Best Films of 2017 and How 'Call Me by Your Name' 'Paralyzed' Him With Truth". IndieWire. 26 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Aralık 2017. 
  176. ^ "#Top2017: Las mejores películas de 2017 según los directores y directoras del cine español" [#Top2017: Yönetmenler ve İspanyol sineması yönetmenlerine göre 2017'nin en iyi filmleri]. Otros Cines Europa (İspanyolca). 19 Aralık 2017. 16 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Aralık 2017. 
  177. ^ Sharf, Zack (19 Kasım 2017). "Pedro Almodóvar Names 'Call Me by Your Name' the Best Film of 2017: 'Timothée Chalamet is the Revelation of the Year'". IndieWire. 16 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Kasım 2017. 
  178. ^ a b O'Falt, Chris (29 Aralık 2017). "42 Directors Pick Their Favorite Movies of 2017, Including Denis Villeneuve, Guillermo del Toro, and More". IndieWire. ss. 1-9. 16 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Aralık 2017. 
  179. ^ Gardner, Chris (12 Eylül 2017). "James Woods Responds to Armie Hammer, Amber Tamblyn Following Twitter Dustup". The Hollywood Reporter. 18 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2017. 
  180. ^ Santiago, Amanda Luz Henning (12 Eylül 2017). "James Woods is embroiled in a Twitter brawl over his criticism of Armie Hammer's new film, and his habit of dating younger women". Business Insider. 26 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2017. 
  181. ^ "American Film Institute Announces AFI Awards 2017 Official Selections" (Basın yayını). Los Angeles, CA: American Film Institute. 7 Aralık 2017. 8 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Aralık 2017. 
  182. ^ "National Board Of Review Announces 2017 Award Winners" (Basın yayını). New York, NY: National Board of Review. 28 Kasım 2017. 29 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Kasım 2017. 
  183. ^ Coggan, Devan (23 January 2018). "Oscar nominations 2018: See the full list". Entertainment Weekly. 23 January 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 January 2018. 
  184. ^ Harding, Laura; Kaplan, Ilana (23 January 2018). "Oscars nominations 2018: Rachel Morrison becomes first female cinematographer to receive a nod". The Independent. New York. 24 January 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 January 2018. 
  185. ^ D'Zurilla, Christie (23 January 2018). "At 89, James Ivory and Agnès Varda are the Oscars' oldest nominees". The Los Angeles Times. 23 January 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 January 2018. 
  186. ^ "Nominations List for the EE British Academy Film Awards in 2018 (Plain Text)" (Basın yayını). İngiliz Akademisi Film Ödülleri. 9 Ocak 2018. 9 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ocak 2018. 
  187. ^ Berg, Madeline (7 January 2018). "Golden Globes 2018: The Full List Of Winners". Forbes. 8 January 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 January 2018. 
  188. ^ "'The Shape Of Water' Named Best Picture, Takes Four Awards At 23. Annual Critics' Choice Awards" (Basın yayını). Los Angeles, CA: Broadcast Film Critics Association/Broadcast Television Journalists Association. 11 January 2018. 12 January 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 January 2018. 
  189. ^ "33. Film Independent Spirits Nominations Announced" (PDF) (Basın yayını). Los Angeles: Independent Spirit Awards. 21 Kasım 2017. 7 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 21 Kasım 2017. 
  190. ^ Rubin, Rebecca (13 Aralık 2017). "SAG Award Nominations: Complete List". Variety. 24 January 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 January 2018. 
  191. ^ Ritman, Alex (8 January 2018). "BAFTA Awards: 'Shape of Water,' 'Three Billboards,' 'Darkest Hour' Lead Pack of Nominations". The Hollywood Reporter. 9 January 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 January 2018. 
  192. ^ Gettell, Oliver (27 Kasım 2017). "Call Me By Your Name takes top prize at 2017 Gotham Awards". Entertainment Weekly. 7 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Kasım 2017. 
  193. ^ "2017 Honorees". Hollywood Film Awards. 22 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ekim 2017. 
  194. ^ Aftab, Kaleem (13 October 2017). "Luca Guadagnino plots 'Call Me By Your Name' sequel (exclusive)". Screendaily. 13 October 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 October 2017. 
  195. ^ Harris, Hunter (16 October 2017). "Luca Guadagnino Is Planning Call Me by Your Name Sequels, Before Sunrise Style". Vulture. 16 October 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 October 2017. 
  196. ^ Desta, Yohana (16 October 2017). "Call Me By Your Name's Director Would Like to Do a Sequel, Please". Vanity Fair. 16 October 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 October 2017. 
  197. ^ Shraf, Zack (16 October 2017). "Luca Guadagnino Planning 'Call Me By Your Name' Sequel For 2020". IndieWire. 16 October 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 October 2017. 
  198. ^ Friend, David (12 Aralık 2017). "Reflections on 'Call Me By Your Name' spur Armie Hammer to consider a sequel". Times Colonist. The Canadian Press. 23 January 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Aralık 2017. 
  199. ^ Mumford, Gwilym (22 Aralık 2017). "Luca Guadagnino on Call Me By Your Name: 'It's a step inside my teenage dreams'". The Guardian. 22 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Aralık 2017. 
  200. ^ Wakeman, Gregory (18 Aralık 2017). "Will Armie Hammer, Timothée Chalamet return for a 'Call Me By Your Name' sequel?". Metro New York. 22 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Aralık 2017. 
  201. ^ Malkin, Marc (25 January 2018). "'Call Me by Your Name' Director Reveals Details of the Planned Sequel". The Hollywood Reporter. 25 January 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 January 2018. 

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]
Wikimedia Commons'ta Call Me by Your Name ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır.
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Beni_Adınla_Çağır&oldid=33833865" sayfasından alınmıştır