Hanns Eisler

Hanns Eisler
Hanns Eisler
	Hanns Eisler ve Bertold Brecht
Doğum	6 Temmuz 1898; Leipzig, Almanya
Ölüm	6 Eylül 1962 (64 yaşında); Doğu Berlin, Doğu Almanya
Meslek	Müzisyen, Besteci

Sayfanın 27 Eylül 2024 tarihinde onaylanmış olan kontrol edilmiş bir sürümü, bu revizyonu temel almıştır.

Hanns Eisler (d. 6 Temmuz 1898, Leipzig - ö. 6 Eylül 1962, Berlin), Alman ve Avusturyalı besteci.

Yaşamı

Yahudi olan babası Rudolf Eisler’in felsefe profesörü olduğu Leipzig’te doğdu. 1901’de ailesi Viyana’ya taşındı. I. Dünya Savaşı boyunca Avusturya-Macaristan İmparatorluğu ordusunda sınır cephesinde görev aldı ve çarpışmalarda çok kez yaralandı. Avusturya’nın yenilgisinin ardından Viyana’ya geri gönüp 1919’dan 1929’a kadar Arnold Schoenberg ile çalıştı. Eisler Schoenberg’in on iki ton tekniğinin ilk takipçisi oldu.

Bu sırada Viyana’da Çeliğin Sesi ve Karl Liebnecht işçi korolarını yönetti. 1925’ta Viyana Sanat Ödülü’nü kazandı. Bu yıllarda sanat görüşünde bir değişim yaşandı ve sosyal ve politik konuları işlemeye başladı. 1926 yılında Almanya Komünist Partisi’ne üye olan Eisler bu tarihten sonra çalışmalarında Brecht ile işbirliğine gitti. Başta Ana(1930) ve Shweik II. Dünya Savaşı’nda olmak üzere pek çok Brecht oyununa müzik yazdı.

Bu işbirliği Weimar Cumhuriyeti’ndeki politik kargaşaya protest şarkılar yoluyla dahil oldu. Örneğin Dayanışma Şarkısı o yıllarda Avrupa’daki kitle gösterilerinin gözde şarkısı haline geldi. 1933ʼte iki sanatçının eserlerinin Nazi Partisi tarafından yasaklanmasıyla ikili Nazi karşıtı faaliyetlerini ABD’de sürdürdü.

1931’de Berlin’de Müzikte Diyalektik Materyalizm adlı bir çalışma grubu kurdu. Bu esnada Mücadele Müziği dergisine de yazan Eisler İşçi-Şarkıcıların Militan Birliği’nin ikinci Sovyetler Birliği gezisinde başı çekerek müziği ile dünya görüşünü sıkı bağlarla birleştirdi.

Eisler’in ABD kariyeri Soğuk Savaş ile kesildi. Mc Charty döneminde yaşanan akıl almaz Cadı Kazını’nın ilk kurbanları arasına girdi. Soruşturmayı yöneten Amerikan Karşıtı Faaliyetleri İzleme Komitesi tarafından "müziğin Karl Marx’ı" ve Hollywood'daki Sovyet ajanlarının başı olmakla suçlandı. Charlie Chaplin, Albert Einstein, Aaron Copland, Leonard Bernstein, Roger Sessions, Thomas Mann ve daha pek çok aydının desteklediği Eisler Amerika'dan ayrılmak zorunda kaldı.

Daha sonra Demokratik Almanya'ya dönen Eisler burada Doğu Almanya (DAC) milli marşını besteledi. Bu ülkede kurulan Alman Müzik Akademisi’nde profesör olarak çalışmaya başladı. 1950’de Brucher’in Alman Halk Şarkıları’na yazdığı müzikle DAC Müzik Ödülünü’nü kazandı.

6 Eylül 1962’de hayatını kaybetti. Alman Devlet Operası’nda yapılan törenin ardından Bertolt Brecht ve Helene Weigel’in yanına gömüldü.

Alman Müzik Akademisi’nin adı 1964’te Hanns Eisler Müzik Akademisi olarak değiştirildi.

Eserleri

1918: Gesang des Abgeschiedenen ("Die Mausefalle" (Christian Morgenstern'e atifla); "Wenn es nur einmal so ganz still wäre" (Rainer Maria Rilke'ye atifla)
1919: Drei Lieder (Li-Tai-Po, Klabund); "Sehr leises Gehn im lauen Wind"; "Spartakus"
1922: Allegro moderato ve Valsler; Piyano için Allegretto ve Andante
1923: Divertimento; Dort Piyano Parcasi
1925: Sekiz Piyano Parcasi
1926: Tagebuch des Hanns Eisler ("Hanns Eisler" Gunlugu"); 11 Zeitungsausschnitte; On Lieder; Erkekler Korosu Icin Ic Sarki (Heinrich Heine'ye atifla)
1928: Drum sag der SPD ade; Lied der roten Matrosen ("Kizil Bahriyeliler Sarkisi", Erich Weinert ile); Pantomime (Béla Balázs ile); Kumpellied "Kizil Bahriyeliler Sarkisi"; Couplet vom Zeitfreiwilligen; Gazete'nin Oglu; Auch ein Schumacher (verschiedene Dichter); Was möchst du nicht (Des Knaben Wunderhorn den); Wir sind das rote Sprachrohr
1929: Tempo der Zeit (Zaman Temposu) koro ve kucuk orkestra için, op. 16 َ Lieder (after Weinert, Weber, Jahnke and Vallentin); "Lied der Werktätigen" ("Song of the Working People"; Stephan Hermlin)
1930: "Die Massnahme" ("Olcu", Lehrstück, metin Bertolt Brecht), op. 20; Alti Ballad (Weber, Brecht ve Walter Mehring tarafından); Dort Ballads (B. Traven, Kurt Tucholsky, Wiesner-Gmeyner ve Arendt tarafından); Suit No. 1
1931: "Lied der roten Flieger" (Kirsanow); Dort Sarki (Frank, Weinert) Niemandsland filmi için; Kuhle Wampe filmi için Uc Sarki (metin Brecht); "Korsanlar Balladi", " Mariken'in Sarkisi", Dort Ballad (Bertolt Brecht ile); Suite No. 2; Erich Weinert adina Uc Sarki; "Das Lied vom vierten Mann" ("Dorduncu Adamin Sarkisi"); "Streiklied" ("Grev Sarkisi"); Suite No. 3
1932: "Kadinlar ve Askerler Icin Ballad " (Brecht ile); "Ural'lardan Sarki" (Tretyakov'ya atif); Yedi Piyano Parcasi; Kleine Sinfonie (Kucuk Senfoni)
1934: "Einheitsfrontlied" ("Birlesik Cephe Sarkisi"); "Saarlied" ("Saar Sarkisi"), "Lied gegen den Krieg" ("Savas Aleyhine Sarki"), "Ballade von der Judenhure Marie Sanders" ("Yahudiler Hayat Kadini Marie Sanders Balladi"), Die Rundköpfe und die Spitzköpfe'den Sarkilar; "Sklave, wer wird dich befreien" ("Seni Serbest Birakacak Kole"; Brecht ile); "California Ballade"; Alti Parca; Prelude and Fugue on B-A-C-H (yaylisaz trioso)
1935: "Die Mutter" ("Anneler", Brecht ile; kantata)
1935: Lenin Requiem solo sesler, koro ve orkestra için; Deutsche Sinfonie (Bertolt Brecht ve Ignazio Silone metinlerine atifla)
1937: "Friedenssong" ("Baris Sarkisi", Petere'ye atifla); "Kammerkantaten" ("Oda Cantatalari"); Ulm 1592; "Bettellied "("Dilenme Sarkisi", with Brecht ile); "Lenin Requiem" (Brecht ile)
1938: Cantata on Herr Meyers' First Birthday ("Bay Meyers'in Birinci Dogum Gununde kantata" ; Yaylisazlar Kuarteti
1939: Nonet No. 1
1940: Chamber Symphony ("Oda Senfonisi"); Septet için Suit No. 1
1940/41: The Forgotten Village "Unutulmus Koy" filmi için muzik
1940/41: Nonet No. 2
1941: Woodburry-Liederbüchlein (Woodbury Sarki Kitabi, 20 sarki); "14 Arten" (Arnold Schoenberg'in 70. dogum gunu için)
1942: "Hollywood-Elegien" ("Hollywood Mersiyeleri"; Brecht ile) Hollywooder Liederbuch (Hollywood Sarki Kitabi) içinde
1943: Hangmen Also Die! (Cellatlar da Olur) filmi için muzik; Piyano Sonati No. 3
1943: "Schweik Ikinci Dunya Savasi'nda" için sarkilar; "Deutsche Misere" (with Brecht)
1946: "Glückliche Fahrt" ("Basarili Gezi", Goethe); Galileo'nun Hayati için fon muzigi
1947: Septet No. 2
1948: Lied über die Gerechtigkeit ("Adalet Sarkisi", W. Fischer atifla)
1949: Rhapsody; Lied über den Frieden ("Baris Icin Sarki") Alman Demokratik Cumhuriyeti milli marsi (metin Becher); "Treffass"
1950: Mitte des Jahrhunderts ("Yuzyillarla") (Becher'e atifla); Die Tage der Commune ("Komun Gunu") uzerine Dort Sarki; Cocuk sarkilari (Brecht ile)
1952: "Das Lied vom Glück" ("Saadet Sarkisi"; Brecht'e atifla); "Das Vorbild" (Goethe'ye atifla)
1955: Gece ve Sis (film), Film için sarkilar; Herr Puntila und sein Knecht Matti; "Im Blumengarten" ("Cicek bahcesinde"); "Die haltbare Graugans"; Brecht adina uc lied sarkisi; "Bel Ami"
1956: Vier Szenen auf dem Lande ("Ulkeden Dort Manzara", Erwin Strittmatter); Cocuk Sarkilari (Brecht'e atifla); "Fidelio" (Beethoven'e atifla)
1957: Bilder aus der Kriegsfibel; "Die Teppichweber von Kujan-Bulak" ("Kuja-Bulak hali dokuyuculari", Brecht ile); "Lied der Tankisten" (metin: Weinert); "Regimenter gehn"; "Marsch der Zeit" ("Zamanin Marsi", Mayakovsky'e atifla); Uc Lieder (Mayakovsky ve Peter Hacks'e atifla); "Sputnik-Lied" ("Sputnik Lied Sarkisi", metin Kuba)
1958: "Am 1. Mai" ("1 Mayis için ", Brecht ile)
1962: "Ernste Gesänge" ("Ciddi Sarkilar"), Friedrich Hölderlin, Viertel, Giacomo Leopardi, Richter ve Stephan Hermlin tarafından siirler için 7 "lied" sarkisi

Dış bağlantılar

Wikimedia Commons'ta Hanns Eisler ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır.