Ayrıca bakınız: Ok, OK, ők

Türkçe

değiştir

Osmanlı Türkçesi اوك‎ sözcüğünden devralındı

ok (belirtme hâli oku, çoğulu oklar)

 
[1] Ok
 
[1] Ok
  1. (silahlar, okçuluk) yayla atılan, ucunda sivri bir demir bulunan ince ve kısa tahta çubuk
  2. yön göstermek amacıyla belli yerlere konulabilen, oka benzer işaret
  3. at arabası, kağnı vb. araçlarda koşum hayvanlarının bağlandığı ağaç
    Dörtnala koşan bir yük arabasının oku böğrüme çarptı. - Ö. Seyfettin
  4. (matematik) bir dairede bir kirişin ortasında bu kirişi gören yayın ortasına indirilen doğru parçası
  5. boy

Deyimler

değiştir

Çeviriler

değiştir

Kaynakça

değiştir

Atasözleri

değiştir

Esperanto dili

değiştir

Sayı adı

değiştir

ok

  1. sekiz

Gagavuzca

değiştir

Eski Türkçe oq

ok

  1. ok

İdo dili

değiştir

Sayı adı

değiştir

ok

  1. sekiz

ok

  1. neden

Türkmence

değiştir

ok

  1. (silahlar, spor) ok

Kaynakça

değiştir
  • KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.