Schatz

Almanca

IPA^(anahtar): ʃaʦ obsolete or nonstandard characters (ʦ), geçersiz IPA karakterleri (ʦ), replace ʦ with t͡s, (çoğulu) ˈʃɛʦə obsolete or nonstandard characters (ʦ), geçersiz IPA karakterleri (ʦ), replace ʦ with t͡s
Kafiyeler: -aʦ
Heceleme: Schatz, çoğulu Heceleme: Schät‧ze

Orta Yüksek Almanca scha(t)z sözcüğünden devralındı, Eski Yüksek Almanca scaz (“para, varlık, hayvan”) sözcüğünden devralındı (Ana Cermence *skatta- (“sahiplik, hayvan”) sözcüğünden devralındı sözcüğü 8. asırdan beri kullanımdadır)

Schatz e (tamlayan hâli Schätze, çoğulu Schatze, diminutive Schätzen n)

soy metalden veya kıymetli taşlardan yapılmış saklı koleksiyon
Manch ein Seeräuber hat einen Schatz vergraben und nicht wieder gefunden.
Birçok korsan bir hazine gömdü ve bir daha bulamadı.
- Bu sözcüğün alıntıları için bakınız, Alıntılar:Schatz
şahsî varlığın biriktirilmiş kıymetli eşyaları
Ein altes Buch kann ein echter Schatz sein.
Eski bir kitap gerçek bir hazine olabilir.
(coğrafya) tabii kaynaklar
Südafrikas Schatz sind Diamantenminen.
Güney Afrika'nın hazinesi elmas madenleridir.
(kültür) bir cemiyetin kültür mirası
Viele Völker hüten ihr Brauchtum als einen besonderen Schatz.
Birçok milletler geleneklerini özel hazine olarak korumaktadır.
sevgili
Das Kind ist ein richtiger Schatz.
Çocuk gerçekten çok hoş. (kelime kelimesine Çocuk gerçekten bir hazine)
(finans) borçların tahvili
(hukuk) sahibi belirsiz bulunmuş eşya
Der Münzfund erwies sich als sehr alter Schatz.
Sikke buluşu(yla ortaya çıkan paranın) çok eski bir hazine olduğu ortaya çıktı.

(saklı koleksiyon, biriktirilmiş kıymetli eşyalar): Besitz, Bestand, Geld, Gut, Kapital, Kostbarkeit, Mittel, Vermögen
(sevgili): Liebling

Friedrich Kluge, Elmar Seebold tarafından hazırlanmış „Etymologisches Wörterbuch der deutschen Sprache“ (Almancanın etimolojik sözlüğü). 24. gözden geçirilmiş ve genişletilmiş baskısı. Walter de Gruyter, Berlin/New York 2001, ISBN 978-3-11-017473-1, DNB 965096742, kelime: „Schatz“, sayfa 795.