flod

ภาษาแซกซันเก่า

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษาเจอร์แมนิกดั้งเดิม *flōduz, จากภาษาอินโด-ยูโรเปียนดั้งเดิม *plōtus, จาก*plō- (“flow”). เทียบกับภาษาอังกฤษเก่า flōd, ภาษาดัตช์เก่า fluot, ภาษาเยอรมันสูงเก่า fluot, ภาษานอร์สเก่า flóð, ภาษากอท 𐍆𐌻𐍉𐌳𐌿𐍃 (ฟโลดุส).

คำนาม

flōd ช.

1. แม่น้ำ
2. น้ำท่วม

ภาษาเดนมาร์ก

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษาเดนมาร์กเก่า floth, จากภาษานอร์สเก่า flóð, จากภาษาเจอร์แมนิกดั้งเดิม *flōduz, จากภาษาอินโด-ยูโรเปียนดั้งเดิม *plōtus, จาก*plō- (“ไหล”). เทียบกับภาษาสวีเดน flod, ภาษาไอซ์แลนด์ flóð, ภาษาอังกฤษ flood, ภาษาดัตช์ vloed, ภาษาเยอรมัน Flut.

การออกเสียง

• สัมผัส: -oːð
• สัมผัส: -oð

คำนาม

flod ร. (เอกพจน์ชี้เฉพาะ floden, พหูพจน์ไม่ชี้เฉพาะ floder)

1. แม่น้ำ

การผันรูป

การผันรูปของ flod

เพศรวม	เอกพจน์		พหูพจน์
	ไม่ชี้เฉพาะ	ชี้เฉพาะ	ไม่ชี้เฉพาะ	ชี้เฉพาะ
กรรตุการก	flod	floden	floder	floderne
สัมพันธการก	flods	flodens	floders	flodernes

ภาษานอร์เวย์แบบบุ๊กมอล

รากศัพท์ 1

สืบทอดจากภาษานอร์สเก่า flóð, เทียบกับ ภาษาเยอรมัน Flut.

คำนาม

flod ญ. หรือ ช. (เอกพจน์ชี้เฉพาะ floda หรือ floden, พหูพจน์ไม่ชี้เฉพาะ floder, พหูพจน์ชี้เฉพาะ flodene)

1. น้ำท่วม

ลูกคำ

• flodbølge
• syndflod

รากศัพท์ 2

จากภาษาเยอรมันต่ำกลาง vlot และ ภาษาเยอรมัน Fluß (ปัจจุบัน Fluss).

คำนาม

flod ช. (เอกพจน์ชี้เฉพาะ floden, พหูพจน์ไม่ชี้เฉพาะ floder, พหูพจน์ชี้เฉพาะ flodene)

1. แม่น้ำขนาดใหญ่

ลูกคำ

• flodhest

ภาษานอร์เวย์แบบนือนอสก์

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษานอร์สเก่า flóð

คำนาม

flod ญ. (เอกพจน์ชี้เฉพาะ floda, พหูพจน์ไม่ชี้เฉพาะ floder, พหูพจน์ชี้เฉพาะ flodene)

1. น้ำท่วม
2. แม่น้ำขนาดใหญ่

ลูกคำ

• flodbølgje
• flodhest
• springflod
• syndflod

ภาษาโวลาปุก

รากศัพท์

จากภาษาเจอร์มานิก เช่น ภาษาอังกฤษ frost

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /flod/

คำนาม

flod (กรรตุการกพหูพจน์ flods)

1. น้ำค้างแข็ง

การผันรูป

การผันรูปของ flod

	เอกพจน์	พหูพจน์
กรรตุการก	flod	flods
สัมพันธการก	floda	flodas
สัมปทานการก	flode	flodes
กรรมการก	flodi	flodis
สัมโพธนการก 1	o flod!	o flods!
วิเศษณการก 2	flodu	flodus

• ¹ สถานะนี้เป็นกรณีที่ยังถกเถียงกัน
• ² เกิดในภายหลัง คือภาษาโวลาปุกที่ไม่ใช่แบบคลาสสิกเท่านั้น

ภาษาสวีเดน

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษานอร์สเก่า flóð, จากภาษาเจอร์แมนิกดั้งเดิม *flōduz, จากภาษาอินโด-ยูโรเปียนดั้งเดิม *plōtus. เทียบกับภาษาเดนมาร์ก flod, ภาษาไอซ์แลนด์ flóð, ภาษาอังกฤษ flood, ภาษาดัตช์ vloed, ภาษาเยอรมัน Flut.

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /fluːd/

• เสียง:

  (file)

คำนาม

flod ร.

1. แม่น้ำ

   คำพ้องความ: å, älv, ström

2. น้ำท่วม

   คำพ้องความ: översvämning

การผันรูป

การผันรูปของ flod
	เอกพจน์		พหูพจน์
	ไม่ชี้เฉพาะ	ชี้เฉพาะ	ไม่ชี้เฉพาะ	ชี้เฉพาะ
กรรตุการก	flod	floden	floder	floderna
สัมพันธการก	flods	flodens	floders	flodernas

ลูกคำ

• flodarm
• flodbank
• flodbrädd
• flodbåt
• flodbäcken
• flodbädd
• floddal
• floddelta
• flodfart
• flodfåra
• flodfärd
• flodgud
• flodhäst
• flodkräfta
• flodmynning
• flodnejonöga
• flodområde
• flodpärlmussla
• flodspruta
• flodstrและ
• flodsystem
• flodtid
• flodvatten
• flodvåg
• flodångare
• flodövergång
• syndaflod
• vattuflod
• vårflod

 

การผันรูป

การผันรูปของ flod

	เอกพจน์	พหูพจน์
กรรตุการก	flod	flods
สัมพันธการก	floda	flodas
สัมปทานการก	flode	flodes
กรรมการก	flodi	flodis
สัมโพธนการก 1	o flod!	o flods!
วิเศษณการก 2	flodu	flodus

• ¹ สถานะนี้เป็นกรณีที่ยังถกเถียงกัน
• ² เกิดในภายหลัง คือภาษาโวลาปุกที่ไม่ใช่แบบคลาสสิกเท่านั้น

ภาษาอังกฤษเก่า

The word flōd is found, as flodu, on the early 8th century Franks Casket, one of the oldest monuments of Old ภาษาอังกฤษ.

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษาเจอร์แมนิกดั้งเดิม *flōduz, จากภาษาอินโด-ยูโรเปียนดั้งเดิม *plōtus, จาก*plew- (“flow”). ร่วมเชื้อสายกับภาษาแซกซันเก่า flōd, ภาษาดัตช์เก่า fluot (ภาษาดัตช์ vloed), ภาษาเยอรมันสูงเก่า fluot (ภาษาเยอรมัน Flut), ภาษานอร์สเก่า flóð (ภาษาไอซ์แลนด์ flóð), ภาษากอท 𐍆𐌻𐍉𐌳𐌿𐍃 (ฟโลดุส).

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /floːd/

คำนาม

flōd ช. (nominative plural flōdas)

1. แม่น้ำ
2. น้ำท่วม

การผันรูป

การผันรูปของ flod (strong a-stem)

Case	เอกพจน์	พหูพจน์
กรรตุการก	flōd	flōdas
กรรมการก	flōd	flōdas
สัมพันธการก	flōdes	flōda
สัมปทานการก	flōde	flōdum

ลูกคำ

• hēahflōd

คำสืบทอด

• อังกฤษกลาง: flod
  • อังกฤษ: flood