ผัว
ภาษาไทย
[แก้ไข]รูปแบบอื่น
[แก้ไข]- (เลิกใช้) ผวว
รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *pʰuəᴬ, จากภาษาจีนยุคกลาง 夫 (MC pju); ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน ผัว, ภาษาลาว ຜົວ (ผ็ว), ภาษาคำเมือง ᨹ᩠ᩅᩫ (ผว็), ภาษาเขิน ᨹ᩠ᩅᩫ (ผว็), ภาษาไทลื้อ ᦷᦕ (โผ), ภาษาไทดำ ꪠꪺ (ฝัว), ภาษาไทใหญ่ ၽူဝ် (ผูว)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ผัว | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | pǔua |
| ราชบัณฑิตยสภา | phua | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰua̯˩˩˦/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]ผัว
คำพ้องความ
[แก้ไข]- ดูที่ อรรถาภิธาน:ผัว
คำแปลภาษาอื่น
[แก้ไข]สามี
|
ภาษาคำเมือง
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /pʰua˨˦/
คำนาม
[แก้ไข]ผัว (คำลักษณนาม คน)
- อีกรูปหนึ่งของ ᨹ᩠ᩅᩫ (ผว็)
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาจีนยุคกลาง
- สัมผัส:ภาษาไทย/ua̯
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่เป็นภาษาปาก
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาดัตช์/t+
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาสเปน/t+
- อังกฤษ translations
- th:ครอบครัว
- th:การแต่งงาน
- th:เพศชาย
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาคำเมือง
- คำนามภาษาคำเมือง
- คำนามภาษาคำเมืองในอักษรไทย
- คำนามภาษาคำเมืองที่ใช้คำลักษณนาม คน