ประชาชน
ภาษาไทย
[แก้ไข]
รากศัพท์
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ปฺระ-ชา-ชน | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bprà-chaa-chon |
| ราชบัณฑิตยสภา | pra-cha-chon | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pra˨˩.t͡ɕʰaː˧.t͡ɕʰon˧/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]ประชาชน
- พลเมือง, ผู้คนที่อาศัยอยู่ในประเทศ
- คำพ้องความ: ดูที่ อรรถาภิธาน:ประชาชน
- สามัญชนทั่ว ๆ ไปที่ไม่ใช่ข้าราชการ พ่อค้า หรือนักบวช
- ข้าราชการ พ่อค้า และประชาชน