ข้ามไปเนื้อหา

B

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

B (ตัวใหญ่: B, ตัวเล็ก: b) คืออักษรตัวที่สองและพยัญชนะตัวแรกในอักษรละติน

ชื่อเรียก

[แก้]

ประวัติ

[แก้]
ไฮโรกลิฟ
บ้าน
อักษรไซนาย
บ้าน
อักษรฟีนิเชีย
เบ็ธ
อักษรกรีก
เบต้า
อักษรอีทรัสคัน
B
อักษรละติน
B
ไฮโรกลิฟอียิปต์รูปบ้าน อักษรไซนาย บ้าน อักษรฟินิเชีย เบ็ธ อักษรกรีก เบต้า อักษรอีทรัสคัน B อักษรละติน B

อักษร B มีต้นกำเนิดจากอักษรภาพรูปบ้านในไฮโรกลิฟ ซึ่งพัฒนาเป็นอักษรฟีนิเชีย เบ็ธ (เป็นภาษาฟีนิเชียแปลว่าบ้าน) อักษรกรีก เบต้า หรือ บีตา[1] และแพร่ผ่านอักษรอีทรัสคันไปเป็นอักษรละติน B ในที่สุด

การใช้งาน

[แก้]

อักษร B ในภาษาส่วนมาก เช่นภาษาอังกฤษ บาลี มลายู อินโดนีเซีย รวมถึงสัทอักษรสากลใช้เพื่อแสดงถึงเสียงกัก ริมฝีปาก ก้อง (เสียง ในภาษาไทย) และบางภาษาใช้แสดงถึงเสียงพยัญชนะริมฝีปากอื่น ๆ

นอกจากนี้ตัวอย่างการใช้งานของอักษร B ได้แก่

อักษรตัวใหญ่หรือตัวเล็ก

[แก้]

เฉพาะอักษรตัวใหญ่

[แก้]

เฉพาะอักษรตัวเล็ก

[แก้]
  • ในวิทยาการคอมพิวเตอร์ใช้ b แทนหน่วยบิต
  • ในฟิสิกส์แทนบอตทอมควาร์ก

อ้างอิง

[แก้]

ดูเพิ่ม

[แก้]
อักษร B ที่ประกอบกับอักษรละตินตัวอื่น
BA BB BC BD BE BF BG BH BI BJ BK BL BM BN BO BP BQ BR BS BT BU BV BW BX BY BZ
AB BB CB DB EB FB GB HB IB JB KB LB MB NB OB PB QB RB SB TB UB VB WB XB YB ZB