ข้ามไปเนื้อหา

เยเลนา สตาโซวา

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เยเลนา สตาโซวา
Елена Стасова
สตาโซวา ป.ทศวรรษ 1920
เลขาธิการแห่งคณะกรรมการกลางพรรคคอมมิวนิสต์รัสเซีย (บอลเชวิค)
ดำรงตำแหน่ง
มีนาคม ค.ศ. 1919 – ธันวาคม ค.ศ. 1919
ก่อนหน้ายาคอฟ สเวียร์ดลอฟ
ถัดไปนีโคไล เครสตินสกี
(ในฐานะเลขาธิการรับผิดชอบ)
เลขาธิการชำนาญการแห่งคณะกรรมการกลางพรรคแรงงานสังคมประชาธิปไตยรัสเซีย (บอลเชวิค)
ดำรงตำแหน่ง
เมษายน ค.ศ. 1917 – ค.ศ. 1918
ก่อนหน้าสถาปนาตำแหน่ง
ถัดไปยาคอฟ สเวียร์ดลอฟ
(ในฐานะประธานเลขาธิการ)
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด15 ตุลาคม [ตามปฎิทินเก่า: 3 ตุลาคม] ค.ศ. 1873
เซนต์ปีเตอส์เบิร์ก จักรวรรดิรัสเซีย
เสียชีวิต31 ธันวาคม ค.ศ. 1966(1966-12-31) (93 ปี)
มอสโก รัสเซียโซเวียต สหภาพโซเวียต
ที่ไว้ศพกำแพงเครมลิน มอสโก
เชื้อชาติ
  • รัสเซีย
  • โซเวียต
พรรคการเมืองพรรคแรงงานสังคมประชาธิปไตยรัสเซีย (ค.ศ. 1898–1903)
พรรคแรงงานสังคมประชาธิปไตยรัสเซีย (บอลเชวิค) (ค.ศ. 1903–1918)
พรรคคอมมิวนิสต์รัสเซีย (บอลเชวิค) (ค.ศ. 1918–1946)
สมาชิกสถาบันกลาง
  • 11 มีนาคม–25 มีนาคม ค.ศ. 1919: สมาชิกเต็มโปลิตบูโรที่ 7
  • เมษายน–กันยายน ค.ศ. 1919: ว่าที่สมาชิกโปลิตบูโรที่ 8
  • ค.ศ. 1917–1920: สมาชิกคณะเลขาธิการที่ 6, 7 และ 8

เยเลนา ดมีตรีเยฟนา สตาโซวา (รัสเซีย: Елена Дмитриевна Стасова; 15 ตุลาคม [ตามปฎิทินเก่า: 3 ตุลาคม] ค.ศ. 1873 – 31 ธันวาคม ค.ศ. 1966) เป็นนักปฏิวัติชาวรัสเซีย สมาชิกบอลเชวิคเก่า และเป็นผู้นำกลุ่มแรกของพรรคการเมืองที่ต่อมากลายเป็นพรรคคอมมิวนิสต์แห่งสหภาพโซเวียต

สตาโซวาเกิดในตระกูลขุนนางที่มีชื่อเสียงในเซนต์ปีเตอส์เบิร์ก เธอประกอบอาชีพแรกด้วยการเป็นอาจารย์และเริ่มยอมรับการเมืองสายปฏิวัติ โดยใน ค.ศ. 1898 เธอเข้าร่วมกับพรรคแรงงานสังคมประชาธิปไตยรัสเซีย (RSDRP) ซึ่งเป็นยุคแรกของการก่อตั้งพรรค และหลังจากการแตกแยกทางอุดมการณ์ของพรรคใน ค.ศ. 1903 สตาโซวาจึงให้การสนับสนุนฝ่ายบอลเชวิคของวลาดีมีร์ เลนิน เธอยังคงดําเนินกิจกรรมปฏิวัติในรัสเซีย สวิตเซอร์แลนด์ และฟินแลนด์ต่อไป แม้จะถูกจำคุกและเนรเทศอยู่บ่อยครั้ง จากนั้นใน ค.ศ. 1913 เธอถูกเนรเทศไปยังไซบีเรีย แต่ไม่นานเธอจึงกลับมาเซนต์ปีเตอส์เบิร์กอีกครั้งก่อนหน้าการปฏิวัติเดือนกุมภาพันธ์ เธอได้รับการแต่งตั้งเป็นเลขาธิการพรรค และกลายเป็นสมาชิกสำรองของคณะกรรมการกลาง แต่แล้วใน ค.ศ. 1920 เธอถูกกีดกันจากอำนาจโซเวียตโดยสมบูรณ์ หลังจากนั้น สตาโซวาจึงเข้าเป็นตัวแทนโคมินเทิร์นในเยอรมนีจนถึง ค.ศ. 1927 เมื่อเธอเดินทางกลับรัสเซียและได้รับตำแหน่งผู้นำองค์กรช่วยเหลือสากลแดง (MOPR) ตั้งแต่ ค.ศ. 1938 ถึง ค.ศ. 1946 เธอเป็นบรรณาธิการของนิตยสาร "อินเตียร์นาซีโอนัลนายา ลีเตราตูรา" (Интернациональная литература) สตาโซวาเสียชีวิตใน ค.ศ. 1966 ด้วยวัย 93 ปี

หนังสืออ่านเพิ่ม

[แก้]
  • Barbara Evan Clements, Bolshevik Women, New York: Cambridge University Press, 1997

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ Elena Stasova