ข้ามไปเนื้อหา

เขาอู่ไถ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เขาอู่ไถ *
  แหล่งมรดกโลกโดยยูเนสโก
ประเทศมณฑลชานซี  จีน
ประเภทมรดกโลกทางวัฒนธรรม
เกณฑ์พิจารณา(ii) (iii) (iv) (vi)
ประวัติการขึ้นทะเบียน
ขึ้นทะเบียน2552 (คณะกรรมการสมัยที่ 33)
* ชื่อตามที่ได้ขึ้นทะเบียนในบัญชีแหล่งมรดกโลก
** ภูมิภาคที่จัดแบ่งโดยยูเนสโก

เขาอู่ไถ (จีน: 五台山; พินอิน: Wǔtái Shān) คือแหล่งมรดกโลกที่ตั้งอยู่ในเขตภูเขา มณฑลชานซี ประเทศสาธารณรัฐประชาชนจีน เป็นหนึ่งในสี่ภูเขาอันศักดิ์สิทธิ์ทางพุทธศาสนาของจีน (ประกอบด้วยภูเขาอู่ไถ ภูเขาจิ่วหฺวา ภูเขาเอ๋อเหมย์หรือง้อไบ๊ และภูเขาผู่ถัว) ณ ภูเขาอู่ไถแห่งนี้เป็นที่ประทับของพระมัญชุศรีโพธิสัตว์ ธรรมราชกุมารในคติของพระพุทธศาสนามหายาน

ได้รับการจัดระดับโดยคณะกรรมการจัดระดับคุณภาพสถานที่ท่องเที่ยวแห่งประเทศจีนสถานที่ท่องเที่ยวระดับ AAAAA เมื่อปี 2550[1]

มรดกโลก

[แก้]

เขาอู่ไถได้รับลงทะเบียนเป็นมรดกโลกในการประชุมคณะกรรมการมรดกโลกสมัยสามัญครั้งที่ 33 เมื่อปี พ.ศ. 2552 ที่เมืองเซบิยา ประเทศสเปน ด้วยข้อกำหนดและหลักเกณฑ์ในการพิจารณา ดังต่อไปนี้

  • (ii) - เป็นสิ่งที่มีอิทธิพลยิ่ง ผลักดันให้เกิดการพัฒนาสืบต่อมาในด้านการออกแบบทางสถาปัตยกรรม อนุสรณ์สถาน ประติมากรรม สวน และภูมิทัศน์ ตลอดจนการพัฒนาศิลปกรรมที่เกี่ยวข้อง หรือการพัฒนาการตั้งถิ่นฐานของมนุษย์ ซึ่งได้เกิดขึ้นในช่วงเวลาใดเวลาหนึ่ง หรือบนพื้นที่ใด ๆ ของโลกซึ่งทรงไว้ซึ่งวัฒนธรรม
  • (iii) - เป็นสิ่งที่ยืนยันถึงหลักฐานของวัฒนธรรมหรืออารยธรรมที่ปรากฏให้เห็นอยู่ในปัจจุบันหรือว่าที่สาบสูญไปแล้ว
  • (iv) - เป็นตัวอย่างอันโดดเด่นของประเภทของสิ่งก่อสร้างอันเป็นตัวแทนของการพัฒนา ทางด้านวัฒนธรรม สังคม ศิลปกรรม วิทยาศาสตร์ เทคโนโลยี อุตสาหกรรม ในประวัติศาสตร์ของมนุษยชาติ
  • (vi) - มีความคิดหรือความเชื่อที่เกี่ยวข้องโดยตรงกับเหตุการณ์ หรือมีความโดดเด่นยิ่งในประวัติศาสตร์

อ้างอิง

[แก้]
  1. "AAAAA Scenic Areas". China National Tourism Administration. 16 November 2008. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ April 4, 2014. สืบค้นเมื่อ 9 April 2011.