ข้ามไปเนื้อหา

อุยก๋วน (เว่ย์ กว้าน)

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
อุยก๋วน (เว่ย์ กว้าน)
衛瓘
ผู้จัดการราชการของสำนักราชเลขาธิการ
(錄尚書事 ลู่ช่างชูชื่อ)
ดำรงตำแหน่ง
ปลายเดือนเมษายน ค.ศ. 291[a] – 25 กรกฎาคม ค.ศ. 291
กษัตริย์จักรพรรดิจิ้นฮุ่ยตี้
มหาองครักษ์ (太保 ไท่เป่า)
ดำรงตำแหน่ง
5 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 290[b] – 25 กรกฎาคม ค.ศ. 291
กษัตริย์สุมาเอี๋ยน / จักรพรรดิจิ้นฮุ่ยตี้
ราชครูรองประจำองค์รัชทายาท
(太子少傅 ไท่จื๋อเฉ่าฟู่)
ดำรงตำแหน่ง
?– ค.ศ. 290
เสนาบดีโยธาธิการ (司空 ซือคง)
ดำรงตำแหน่ง
ค.ศ. 283– 5 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 290
ขุนนางมหาดเล็ก (侍中 ซื่อจง)
ดำรงตำแหน่ง
ค.ศ. 278–290
หัวหน้าสำนักราชเลขาธิการ (尚書令 ช่างชูลื่ง)
ดำรงตำแหน่ง
ค.ศ. 278–290
นายกองร้อยเผ่าออหวน
(烏桓校尉 อูหฺวานเซี่ยวเว่ย์)
ดำรงตำแหน่ง
ค.ศ. 271–278
ข้าหลวงมณฑลอิวจิ๋ว (幽州刺史 โยวโจวชื่อฉื่อ)
ดำรงตำแหน่ง
ค.ศ. 271–278
มหาขุนพลโจมตีภาคเหนือ
(征北大將軍 เจิงเป่ย์ต้าเจียงจฺวิน)
ดำรงตำแหน่ง
ค.ศ. 271–278
เจ้ามณฑลเฉงจิ๋ว (青州牧 ชิงโจวมู)
ดำรงตำแหน่ง
ค.ศ. 269–271
มหาขุนพลโจมตีภาคตะวันออก
(征東大將軍 เจิงตงต้าเจียงจฺวิน)
ดำรงตำแหน่ง
ค.ศ. 269–271
ขุนพลโจมตีภาคตะวันออก
(征東將軍 เจิงตงเจียงจฺวิน)
ดำรงตำแหน่ง
กุมภาพันธ์ ค.ศ. 266–269
กษัตริย์สุมาเอี๋ยน
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิดค.ศ. 220
อำเภอเซี่ย มณฑลชานซี
เสียชีวิตค.ศ. 291 (71 ปี)
บุตร
  • เว่ย์ เหิง
  • เว่ย์ เยฺว่
  • เว่ย์ อี้
  • เว่ย์ เซฺวียน
  • บุตรสาว 1 คน
บุพการี
  • เว่ย์ จี้ (บิดา)
ญาติเว่ย์ ชั่ว (หลานสาว)
อาชีพขุนพล, ขุนนาง
ชื่อรองปั๋ว-ยฺวี่ (伯玉)
สมัญญานามเฉิง (成)
บรรดาศักดิ์หลานหลิงกง (蘭陵公)

อุยก๋วน (ค.ศ. 220 – 25 กรกฎาคม ค.ศ. 291[c]) มีชื่อในภาษาจีนกลางว่า เว่ย์ กว้าน (จีน: 衛瓘; พินอิน: Wèi Guàn) ชื่อรอง ปั๋ว-ยฺวี่ (จีน: 伯玉; พินอิน: Bóyù) เป็นขุนพลและขุนนางของรัฐวุยก๊กในยุคสามก๊กของจีน ได้รับราชการกับราชวงศ์จิ้นหลังสิ้นสุดยุคสามก๊ก

ประวัติและการรับราชการช่วงต้น

[แก้]

อุยก๋วนเป็นชาวอำเภออันอิบ (安邑縣 อันอี้เซี่ยน) เมืองฮอตั๋ง (河東郡 เหอตงจฺวิ้น) ซึ่งตั้งอยู่ทางตะวันตกของอำเภอเซี่ย มณฑลชานซีในปัจจุบัน บิดาของอุยก๋วนคือเว่ย์ จี้ (衛覬; ค.ศ. 168 - 229) เป็นข้าราชการระดับสูงของวุยก๊กและมีบรรดาศักดิ์ระดับเฮา (侯 โหว)[d] อุยก๋วนสืบทอดบรรดาศักดิ์ของบิดาและได้เป็นข้าราชการเมื่อเติบโตขึ้น ในช่วงเวลาหลายปีนั้นอุยก๋วนเป็นที่รู้จักในด้านความสามารถและได้รับการเลื่อนตำแหน่งอย่างต่อเนื่อง หลังโจฮวนขึ้นครองราชย์เป็นจักรพรรดิ อุยก๋วนได้ดำรงตำแหน่งเป็นเจ้าพนักงานตุลาการ (廷尉卿 ถิงเว่ย์ชิง) และเป็นที่รู้จักในเรื่องความเชี่ยวชาญในด้านการคิดเชิงตรรกะ

เมื่อสุมาเจียวผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์แห่งวุยก๊กสั่งให้ขุนพลจงโฮยและเตงงายยกทัพเข้าโจมตีจ๊กก๊กที่เป็นรัฐอริของวุยก๊กในปี ค.ศ. 263 อุยก๋วนทำหน้าที่เป็นรองของเตงงาย หลังจ๊กก๊กล่มสลายในปีเดียวกันนั้น จงโฮยวางแผนจะก่อกบฏต่อวุยก๊ก และขั้นตอนแรกของการเตรียมการก่อกบฏคือการกล่าวหาเท็จว่าเตงงายคิดก่อกบฏ สุมาเจียวเชื่อคำกล่าวหาของจงโฮยจึงสั่งให้จับกุมเตงงาย จงโฮยจึงมีคำสั่งให้อุยก๋วนจับกุมเตงงาย โดยหวังว่าอุยก๋วนจะล้มเหลวและถูกเตงงายสังหาร เพื่อที่จงโฮยจะสามารถยืนยันคำกล่าวหาของตนที่มีต่อเตงงายได้ อุยก๋วนรู้เรื่องนี้จึงเร่งเข้าจับกุมเตงงายในเวลากลางคืนไม่ให้ทันตั้งตัว ภายหลังเมื่อจงโฮยก่อกบฏ อุยก๋วนแสร้งทำเป็นป่วยหนักเพื่อให้จงโฮยลดความระแวงที่มีต่อตน ต่อมาอุยก๋วนเข้าร่วมในการปลุกปั่นให้ทหารก่อการกำเริบต่อจงโฮยและยุติการก่อกบฏ อุยก๋วนกลัวว่าเตงงายจะแก้แค้นตนในภายหลัง จึงมีคำสั่งให้ทหารไล่ตามเตงงายที่กำลังถูกคุมตัวไปและสังหารเสีย เมื่อเตาอี้ติเตียนอุยก๋วนในที่สาธารณะ แทนที่อุยก๋วนจะโกรธและตอบโต้เตาอี้ อุยก๋วนกลับไปเยี่ยมเตาอี้และขอขมา อุยก๋วนยังปฏิเสธที่จะรับบรรดาศักดิ์ระดับสูงกว่าท่สุมาเจียวพร้อมจะมอบให้จากผลงานในการศึก

การรับราชการในยุคราชวงศ์จิ้น

[แก้]

ในเดือนกันยายน ค.ศ. 265 สุมาเจียวเสียชีวิต สุมาเอี๋ยนบุตรชายขึ้นสืบทอดอำนาจในฐานะผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ ในเดือนกุมภาพันธ์ ค.ศ. 266 สุมาเอี๋ยนชิงราชบัลลังก์จากโจฮวน เป็นการสิ้นสุดรัฐวุยก๊กและก่อตั้งราชวงศ์จิ้น ตลอดรัชสมัยของสุมาเอี๋ยน อุยก๋วนยังคงเป็นขุนนางและขุนพลคนสำคัญ รับผิดชอบราชการต่าง ๆ ได้เป็นอย่างดี ทำให้น้องชายคนหนึ่งและบุตรชายคนหนึ่งของอุยก๋วนได้รับการตั้งให้มีบรรดาศักดิ์เฮา (侯 โหว) อุยก๋วนพยายามนำระบบราชการที่ปรับปรุงใหม่มาใช้ โดยผู้ตรวจสอบราชการพลเรือน (中正 จงเจิ้ง) จะมีส่วนร่วมในการประเมินข้าราชการน้อยลง และการปฏิบัติงานจริงมีความสำคัญมากขึ้น แต่ถึงแม้จักรพรรดิสุมาเอี๋ยน (จักรพรรดิจิ้นอู่ตี้) จะทรงโปรดข้อเสนอของอุยก๋วน แต่พระองค์ก็ไม่ได้ทรงนำไปปฏิบัติ

อุยก๋วนเป็นหนึ่งในขุนนางไม่กี่คนที่กล้าทูลจักรพรรดิสุมาเอี๋ยนอย่างเปิดเผยเกี่ยวกับการเลือกรัชทายาทของพระองค์ ซึ่งพระองค์ทรงเลือกพระโอรสซือหม่า จง (司馬衷) ผู้ทรงมีภาวะบกพร่องทางพัฒนาการ ครั้งหนึ่ง หลังอุยก๋วนทูลเป็นนับว่าซือหม่า จงไม่ควรเป็นรัชทายาท จักรพรรดิสุมาเอี๋ยนทรงส่งคำถามหลายข้อไปถึงซือหม่า จงเพื่อให้ทรงตอบคำถาม ปรากฏว่าคำตอบที่ส่งกลับมานั้นตอบได้ถูกต้อง (เพราะเจี่ย หนานเฟิง (賈南風) พระชายาของซือหม่า จงทรงให้คนอื่นตอบคำถามแทนซือหม่า จง) จักรพรรดิสุมาเอี๋ยนทรงพอพระทัยและแสดงคำตอบให้อุยก๋วนดูต่อหน้าเหล่าขุนนาง ทำให้อุยก๋วนรู้สึกอับอายอย่างมาก และทำให้ขุนนางคนอื่น ๆ รู้ว่าอุยก๋วนได้ทูลบางอย่างกับจักรพรรดิ

หลังจักรพรรดิสุมาเอี๋ยนสวรรคตในเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 290 หยาง จฺวิ้น (楊駿) บิดาของหยาง จื่อ (楊芷) พระมเหสีของจักรพรรดิสุมาเอี๋ยน ได้ขึ้นเป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ของซือหม่า จงผู้ขึ้นครองราชย์เป็นจักรพรรดิจิ้นฮุ่ยตี้ (晉惠帝) แต่ในเดือนเมษายน ค.ศ. 291 หยาง จฺวิ้นถูกโค่นอำนาจและถูกสังหารในระหว่างรัฐประหารที่ก่อขึ้นโดยจักรพรรดินีเจี่ย หนานเฟิง จากนั้นอุยก๋วนได้รับการตั้งให้เป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์พร้อมกับซือหม่า เลี่ยง (司馬亮) ผู้เป็นปู่น้อยของจักรพรรดิจิ้นฮุ่ยตี้ อุยก๋วนและซือหม่า เลี่ยงพยายามทำให้ราชสำนักอยู่ในครรลองอันควร แต่จักรพรรดินีเจี่ย หนานเฟิงยังคงก้าวก่ายราชกิจ อุยก๋วนและซือหม่า เลี่ยงยังกังวลเกี่ยวกับอารมณ์รุนแรงของซือหมา เหว่ย์ (司馬瑋) พระอนุชาต่างมารดาของจักรพรรดิจิ้นฮุ่ยตี้ (ผู้มีส่วนเกี่ยวข้องอย่างมากกับการก่อรัฐประหารโค่นล้มหยาง จฺวิ้น) จึงพยายามจะปลดพระองค์จากอำนาจบัญชาการกำลังทหาร แต่ซือหมา เหว่ย์ทูลโน้มน้าวจักรพรรดิเจี่ย หนานเฟิงให้พระองค์ยังคงอำนาจบัญชาการกำลังทหารต่อไป ผู้ช่วยของซือหมา เหว่ย์คือฉี เชิ่ง (岐盛) และกงซุน หง (公孫宏) ทูลปดต่อจักรพรรดินีเจี่ย หนานเฟิงว่าซือหมา หล่างและอุยก๋วนวางแผนที่จะปลดจักรพรรดิ จักรพรรดินีเจี่ย หนานเฟิงซึ่งทรงมีความแค้นต่ออุยก๋วนอยู่ก่อนแล้วตั้งแต่รัชสมัยของสุมาเอี๋ยนที่อุยก๋วนเคยทูลเสนอให้เปลี่ยนรัชทายาท อีกทั้งจักรพรรดินีเจี่ย หนานเฟิงยังทรงต้องการควบคุมราชสำนักโดยตรงมากยิ่งขึ้น จึงทรงตัดสินใจก่อการรัฐประหารเป็นครั้งที่ 2

ในฤดูร้อน ค.ศ. 291 จักรพรรดินีเจี่ย หนานเฟิงทรงให้จักรพรรดิจิ้นฮุ่ยตี้ออกพระราชโองการถึงซือหมา เหว่ย์ มีรับสั่งให้ปลดซือหม่า เลี่ยงและอุยก๋วนออกจากตำแหน่ง กำลังทหารของซือหมา เหว่ย์เข้าล้อมจวนของซือหม่า เลี่ยงและอุยก๋วน แม้ว่าผู้ใตับังคับบัญชาของซือหม่า เลี่ยงและอุยก๋วนจะแนะนำให้ทั้งคู่ต่อต้าน แต่ทั้งคู่ปฏิเสธและถูกจับกุมไป ซือหม่า เลี่ยงและอุยก๋วนถูกสังหารซึ่งเป็นการขัดต่อความในพระราชโองการ นอกจากนี้ซือหม่า จฺวี (司馬矩) ผู้เป็นทายาทของซือหม่า เลี่ยง รวมถึงบุตรชายและหลานชายรวม 9 คนของอุยก๋วนยังถูกสังหารด้วย ภายหลังจักรพรรดินีเจี่ย หนานเฟิงทรงกังวลเรื่องอำนาจของซือหมา เหว่ย์ จึงทรงประกาศความเท็จว่าพระราชโองการนั้นถูกซือหมา เหว่ย์ปลอมแปลงขึ้นและมีรับสั่งให้ประหารชีวิตซือหมา เหว่ย์ อุยก๋วนได้รับการฟื้นฟูเกียรติหลังมรณกรรม และให้คืนสถานะเป็นก๋ง (公 กง)

อักษรวิจิตร

[แก้]

อุยก๋วนเป็นนักอักษรวิจิตรที่มีชื่อเสียงในยุคนั้น เป็นผู้เชี่ยวชาญการเขียนอักษรแบบเฉ่าชู (草書) อุยก๋วนและสั่ว จิ้ง (索靖) ที่เป็นเพื่อนขุนนางมักถูกเรียกร่วมกันว่าเป็น "หนึ่งหอสูง สองมหัศจรรย์" (一台二妙 อีไถเอ้อร์เมี่ยว) จากทักษะการเขียนอักษรของทั้งคู่[5] ทั้งสองยังถูกเปรียบเทียบกับจาง จือ (張芝) นักอักษรวิจิตรในยุคราชวงศ์ฮั่นตะวันออก ในยุคนั้นมีคำกล่าวว่า "[อุย]ก๋วนได้เอ็นของปั๋วอิง[e] [สั่ว]จิ้งได้เนื้อของปั๋วอิง"[6] หลานสาวของอุยก๋วนชื่อเว่ย์ ชั่ว (衛鑠) เป็นนักอักษรวิจิตรที่มีชื่อเสียงอีกคนหนึ่ง ซึ่งเป็นที่รู้จักในฐานะอาจารย์ของหวาง ซีจือ (王羲之)

ดูเพิ่ม

[แก้]

หมายเหตุ

[แก้]
  1. บทชีวประวัติอุยก๋วนในจิ้นชูระบุว่าอุยก๋วนได้รับการแต่งตั้งเป็นผู้จัดการราชการของสำนักราชเลขาธิการหลังการเสียชีวิตของหยาง จฺวิ้น (楊駿) ซึ่งอยู่ในวันที่ 23 เมษายน ค.ศ. 291 ในปฏิทินจูเลียน
  2. วันจี่ซื่อ (己巳) ในเดือน 1 ของศักราชไท่ซี (太熙) ปีที่ 1 ตามที่ระบุในบทพระราชประวัติสุมาเอี๋ยนในจิ้นชู
  3. แม้ไม่มีการบันทึกวันเสียชีวิตของอุยก๋วนอย่างแน่ชัด แต่ในบทพระราชประวัติจักรพรรดิจิ้นฮุ่ยตี้ในจิ้นชูบันทึกว่าอุยก๋วนถูกสังหารพร้อมกับซือหม่า เลี่ยง (司馬亮) ซึ่งสิ้นพระชนม์ในวันที่ 25 กรกฎาคม ค.ศ. 291[1]
  4. เว่ย์ จี้ยังเชี่ยวชาญการเขียนอักษรวิจิตรด้วย ในบทชีวประวัติหู เจา (胡昭) ในสามก๊กจี่ระบุว่าอักษรวิจิตรของเว่ย์ จี้ได้รับการเอาอย่างโดยคนอื่น ๆ อย่างแพร่หลาย นอกเหนือจากอักษรวิจิตนของหู เจา, หานตาน ฉุน (邯鄲淳), จงฮิว (鍾繇 จง เหยา) และเหวย์ ต้าน (韋誕)[2] ชูตฺว้าน (書斷) บันทึกว่าเว่ย์ จี้เสียชีวิตขณะอายุ 62 ปี (ตามการนับอายุแบบเอเชียตะวันออก)[3] บทชีวประวัติอุยก๋วนในจิ้นชูบันทึกว่าเว่ย์ จี้อุยก๋วนมีอายุ 10 ปี (ตามการนับอายุแบบเอเชียตะวันออก) ขณะเมื่อบิดาเสียชีวิต[4]
  5. ปั๋วอิง (伯英) คือชื่อรองของจาง จือ

อ้างอิง

[แก้]
  1. [(永平元年)六月,贾后矫诏使楚王玮杀太宰、汝南王亮,太保、菑阳公卫瓘.] จิ้นชู เล่มที่ 4
  2. (昭善史书,与锺繇、邯郸淳、卫觊、韦诞并有名,尺牍之迹,动见模楷焉。) สามก๊กจี่ เล่มที่ 11.
  3. (魏卫觊,字伯儒,河南安邑人,官至侍中。尤工古文、篆、隶、草体。伤瘦,笔迹精绝。魏初传曰:古文者篆,出于邯郸淳,伯儒尝写淳古文尚书,还以示淳,淳不能别。年六十二卒。) ชูตฺว้าน บรรพ 3.
  4. (父觊,魏尚书。瓘年十岁丧父,...) จิ้นชู เล่มที่ 36
  5. [瓘學問深博,明習文藝,與尚書郎敦煌索靖俱善草書,時人號為「一台二妙」。] จิ้นชู เล่มที่ 36.
  6. [漢末張芝亦善草書,論者謂「瓘得伯英筋,靖得伯英肉」。] จิ้นชู เล่มที่ 36.

บรรณานุกรม

[แก้]