ข้ามไปเนื้อหา

ห้องเก็บศพใต้โบสถ์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

ห้องเก็บศพใต้โบสถ์ หรือ ห้องลับใต้ดิน ในภาษาอังกฤษเรียกว่า crypt เป็นคำมาจากภาษาละตินว่า crypta และภาษากรีกว่า κρύπτη หรือ kryptē ซึ่งมีความหมายว่า "ซ่อนอยู่" หรือ "ส่วนตัว" หมายถึงห้องใต้ดินที่ทำจากหินที่ใช้สำหรับบรรจุหีบศพ โลงหิน หรือเรลิก โดยปกติตามโบสถ์คริสต์หรือมหาวิหารมักจะมีห้องเก็บศพฝังอยู่ข้างใต้มุขโค้ง (apse) และต่อมาภายหลังมักสร้างอยู่ข้างใต้ของบริเวณกลางโบสถ์ (nave) หรือข้างใต้บริเวณแขนกางเขน (transept) และยังพบบางโบสถ์ที่สร้างแบบยกพื้นสูงเพื่อให้ห้องเก็บศพอยู่เหนือพื้นดิน เช่น โบสถ์นักบุญไมเคิล เมืองฮิลเดสไฮม์ ประเทศเยอรมนี

สถานที่ฝังศพ

[แก้]

ในปัจจุบัน คำว่า "crypt" มักจะหมายถึงห้องที่ทำจากหินที่ใช้เป็นห้องบรรจุโลงศพ มักพบเห็นได้ในสุสานหรือสถานที่สำคัญทางศาสนา เช่น โบสถ์ และมหาวิหาร แต่บางครั้งอาจพบได้ตามใต้ถุนบ้าน โบสถ์น้อย หรือมอโซเลียม ตระกูลที่มั่งคั่งมักจะมีห้องลับใต้ดินประจำตระกูล (family crypt; vault) เพื่อไว้บรรจุศพสมาชิกในตระกูล สมาชิกราชวงศ์ต่าง ๆ ก็มักจะมีสุสานใต้ดินประจำราชวงศ์เพื่อไว้บรรจุหีบพระศพของพระบรมวงศานุวงศ์ที่สิ้นพระชนม์ไปแล้วเช่นกัน

หากห้องบรรจุโลงศพอยู่ระดับเหนือพื้นดินขึ้นมา มักเรียกกันว่า มอโซเลียม ซึ่งอาจเป็นที่บรรจุโลงศพจำนวนหลายโลงก็ได้

ระเบียงภาพ

[แก้]

อ้างอิง

[แก้]

ดูเพิ่ม

[แก้]