ข้ามไปเนื้อหา

หลี่ เค่อย่ง

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
หลี่ เค่อย่ง
Li Keyong
李克用
Prince of Jin
ครองราชย์1 มกราคม ค.ศ. 896[1][2] หรือ
12 พฤษภาคม ค.ศ. 907[1][3][4] – 24 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 908
ประสูติ24 ตุลาคม ค.ศ. 856(856-10-24)[1][5]
สวรรคต24 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 908(908-02-24) (51 ปี)[1][3]
คู่อภิเษกConsort Dowager Liu
Empress Dowager Cao
พระราชบุตรLi Cunxu, Emperor Zhuangzong
พระนามเต็ม
พระสมัญญานาม
Emperor Wǔ (武皇帝, "martial")
วัดประจำรัชกาล
Tàizǔ (太祖)
ราชวงศ์Jin
พระราชบิดาLi Guochang

หลี่ เค่อย่ง (จีน: 李克用; พินอิน: Lǐ Kèyòng) (24 ตุลาคม ค.ศ. 856 - 24 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 908) เป็นผู้สำเร็จราชการทหาร ซาถัว (เจี๋ยตู้สื่อ) ในช่วงปลายราชวงศ์ถัง และเป็นกุญแจสำคัญในการพัฒนาฐานอำนาจของซาถัวปัจจุบันคือมณฑลชานซีในประเทศจีน ลูกชายของเขาคือ หลี่ ฉุนซฺวี่ (จักรพรรดิจวางจง) เป็นผู้ก่อตั้งในราชวงศ์ถังยุคหลัง ซึ่งเป็นคนแรกของราชวงศ์ที่พิชิตหลายราชวงศ์ในจีน

ภูมิหลัง

[แก้]

หลี่ เค่อย่ง มีแซ่เดิมว่าจูเหย (朱邪) เกิดในปี ค.ศ. 856 ในรัชสมัยของจักรพรรดิถังเซวียนจง พ่อของเขาคือหัวหน้าเผ่า ซาถัว ชื่อ จูเหย ชื่อซิน ซึ่งตอนนั้นผู้คนอาศัยอยู่ในแม่น้ำเสินอู่ (神武川,ไหลผ่าน ซั่วโจว สมัยใหม่, ภูมิภาคซานซี) แม่ของเขาแซ่ฉิน แต่ไม่ชัดเจนว่าเธอเป็นภรรยาหรือสนมของจูเหย ชื่อซินขาเป็นลูกชายคนที่สามของจูเหย ชื่อซิน[5]

อ้างอิง

[แก้]
  1. 1.0 1.1 1.2 1.3 Academia Sinica Chinese-Western Calendar Converter.
  2. Zizhi Tongjian, vol. 260.
  3. 3.0 3.1 Zizhi Tongjian, vol. 266.
  4. The start of Li Keyong's reign as the Prince of Jin depends on one's view of what constitutes "reigning." Li Keyong was created the Prince of Jin by Emperor Zhaozong of Tang in 896, but the title was a Tang vassal title. In 907, Tang ended by virtue of Zhu Quanzhong's seizure of the throne from Emperor Zhaozong's son Emperor Ai, but Li Keyong, along with several other Tang vassals, refused to recognize Zhu's Later Liang. Therefore, he could be regarded to be an independent ruler starting from that date.
  5. 5.0 5.1 Old History of the Five Dynasties, vol. 25.