ข้ามไปเนื้อหา

ราชอาณาจักรซาร์ดิเนีย

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ราชอาณาจักรซาร์ดิเนีย

Regno di Sardegna
ค.ศ. 1324–ค.ศ. 1861
ธงชาติซาร์ดิเนีย
ธง (ค.ศ. 1816–1848)
ตราแผ่นดิน (ค.ศ. 1831–1848)ของซาร์ดิเนีย
ตราแผ่นดิน (ค.ศ. 1831–1848)
เพลงชาติ"เพลงชาติซาร์ดิเนีย"


มาร์ชาเรอาเลดอร์ดีนันซา (1831-1861)

"เพลงมาร์ชหลวงตามพระราชโองการ"

ราชอาณาจักรซาร์ดิเนีย ค.ศ. 1815 (เขียวเข้ม): แผ่นดินใหญ่ ปีเยมอนเต โดย ซาวอย, นิส, เจนัว และเกาะซาร์ดิเนีย.
ราชอาณาจักรซาร์ดิเนีย ค.ศ. 1815 (เขียวเข้ม): แผ่นดินใหญ่ ปีเยมอนเต โดย ซาวอย, นิส, เจนัว และเกาะซาร์ดิเนีย.
สถานะราชอาณาจักร
เมืองหลวงคัลยารี ในทางนิตินัย, ตูริน ในทางพฤตินัย
ภาษาทั่วไปอิตาลี, ฝรั่งเศส, ปีเยมอนเต, อุตซิตา
ศาสนา
โรมันคาทอลิก
การปกครอง
พระมหากษัตริย์ 
• ค.ศ. 1324–1327
เจมส์ที่ 2
• ค.ศ. 1849–1861
วิคเตอร์ เอ็มมานูเอลที่ 2
สภานิติบัญญัติรัฐสภา
สภาเซเนต
สภาผู้แทนราษฎร
ประวัติศาสตร์ 
• ก่อตั้ง
24 สิงหาคม ค.ศ. 1324
ค.ศ. 1796
9 มิถุนายน ค.ศ. 1815
4 มีนาคม ค.ศ. 1848
• สนธิสัญญาซูริค
10 พฤศจิกายน ค.ศ. 1859
17 มีนาคม ค.ศ. 1861
พื้นที่
ค.ศ. 183870,000 ตารางกิโลเมตร (27,000 ตารางไมล์)
ประชากร
• ค.ศ. 1838
4,650,368
สกุลเงินสคูโดซาร์ดิเนีย (เกาะ, ค.ศ. ????-1816)
สคูโดปีเยมอนเต (แผ่นดินใหญ่, ค.ศ. 1720-1816)
ลีราซาร์ดิเนีย (ค.ศ. 1816-1861)
ก่อนหน้า
ถัดไป
ดัชชีซาวอย
Sassari
Judicate of Arborea
สาธารณรัฐเจนัว
สาธารณรัฐปิซา
การรวมจังหวัดกลางอิตาลี
ราชอาณาจักรอิตาลี
จักรวรรดิฝรั่งเศสที่สอง

ราชอาณาจักรซาร์ดิเนีย หรือ ราชอาณาจักรปีเยมอนเต-ซาร์ดิเนีย หรือ ราชอาณาจักรซาร์ดิเนีย-ปีเยมอนเต (อังกฤษ: Kingdom of Sardinia หรือ Piedmont-Sardinia หรือ Sardinia-Piedmont) เป็นราชอาณาจักรที่อยู่ภายใต้การปกครองของราชวงศ์ซาวอย[1] (House of Savoy) ในปี ค.ศ. 1720 เมื่อพระเจ้าวิตโตรีโอ อาเมเดโอแห่งซิซิลีได้รับเกาะซาร์ดิเนียตามข้อตกลงของสนธิสัญญาลอนดอนเพื่อเป็นการแลกเปลี่ยนกับสูญเสียซิซิลีแก่จักรวรรดิออสเตรีย นอกจากตัวเกาะซาร์ดิเนียแล้วราชอาณาจักรซาร์ดิเนียก็ยังประกอบด้วยซาวอย, ปีเยมอนเต และนิส ลีกูเรียรวมทั้งเจนัวมาเพิ่มต่อมาในปี ค.ศ. 1815 ตามข้อตกลงในการประชุมแห่งเวียนนา (Congress of Vienna) ชื่อของราชอาณาจักรอย่างเป็นทางการจึงเป็น “ราชอาณาจักรซาร์ดิเนีย ไซปรัส และเยรูซาเลม อาณาจักรดยุคแห่งซาวอย และมอนต์เฟอร์รัต, ราชรัฐปีเยมอนเต ” (ราชวงศ์ซาวอยยังคงอ้างสิทธิในราชบัลลังก์ของราชอาณาจักรไซปรัส และ ราชอาณาจักรเยรูซาเลม แต่ทั้งสองราชอาณาจักรตกไปเป็นของจักรวรรดิออตโตมันเป็นเวลานานก่อนหน้านั้นแล้ว) ระหว่างคริสต์ศตวรรษที่ 18 และ คริสต์ศตวรรษที่ 19 ศูนย์กลางของการปกครองและเศรษกิฐของซาร์ดิเนียอยู่ที่ตูรินในปีเยมอนเตบนแผ่นดินใหญ่อิตาลี ในปี ค.ศ. 1860 นิสและซาวอยก็ถูกยกให้ฝรั่งเศสเพื่อเป็นการแลกเปลี่ยนกับการสนับสนุนของฝรั่งเศสในการรวมชาติอิตาลี (Italian unification) ในปี ค.ศ. 1861 ซาร์ดิเนียก็กลายเป็นรัฐก่อตั้งของราชอาณาจักรอิตาลีใหม่และยุติการเป็นราชอาณาจักรตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นมา[2]

อ้างอิง

[แก้]
  1. Lins, J. "Savoy". The Catholic Encyclopedia. New York: Robert Appleton – โดยทาง New Advent.
  2. Aldo Sandulli; Giulio Vesperini (2011). "L'organizzazione dello Stato unitario" (PDF). Rivista trimestrale di diritto pubblico (ภาษาอิตาลี): 47–49. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2 November 2018. สืบค้นเมื่อ 19 March 2013.

ดูเพิ่ม

[แก้]