มรดกป่าฝนเขตร้อนแห่งสุมาตรา
| มรดกป่าฝนเขตร้อนแห่งสุมาตรา * | |
|---|---|
 แหล่งมรดกโลกโดยยูเนสโก | |
 อุรังอุตังในเขตอุทยานกูนุงเลอเซอร์ | |
| พิกัด | 3°45′22.8″N 97°10′24.7″E / 3.756333°N 97.173528°E |
| ประเทศ |  อินโดนีเซีย |
| ภูมิภาค ** | เอเชียและแปซิฟิก |
| ประเภท | มรดกทางธรรมชาติ |
| เกณฑ์พิจารณา | (vii), (ix), (x) |
| อ้างอิง | 1167 |
| ประวัติการขึ้นทะเบียน | |
| ขึ้นทะเบียน | 2547 (คณะกรรมการสมัยที่ 28) |
| ในภาวะอันตราย | 2554–ปัจจุบัน |
| * ชื่อตามที่ได้ขึ้นทะเบียนในบัญชีแหล่งมรดกโลก ** ภูมิภาคที่จัดแบ่งโดยยูเนสโก | |
มรดกป่าฝนเขตร้อนแห่งสุมาตรา (อินโดนีเซีย: Warisan Hutan Hujan Tropis Sumatra) คือชื่อแหล่งมรดกโลกของประเทศอินโดนีเซียที่ตั้งอยู่บนเกาะสุมาตรา ประกอบด้วยเขตอุทยานแห่งชาติ 3 แห่งได้แก่ อุทยานแห่งชาติกูนุงเลอเซอร์ (Gunung Leuser), อุทยานแห่งชาติเกอรินจีเซอบลัต (Kerinci Seblat) และอุทยานแห่งชาติบูกิตบารีซันเซอลาตัน (Bukit Barisan Selatan)
มรดกโลก
[แก้]อุทยานแห่งชาติทั้ง 3 แห่งได้ร่วมกันขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกภายใต้ชื่อ "มรดกป่าฝนเขตร้อนแห่งสุมาตรา" ในการประชุมคณะกรรมการมรดกโลกสมัยสามัญครั้งที่ 28 เมื่อปี พ.ศ. 2547 ที่เมืองซูโจว ประเทศจีน ด้วยข้อกำหนดและหลักเกณฑ์ในการพิจารณา ดังนี้
- (vii) - เป็นตัวอย่างที่เด่นชัดของการเป็นตัวแทนในวิวัฒนาการสำคัญต่าง ๆ ในอดีตของโลก เช่น ยุคสัตว์เลื้อยคลาน ยุคน้ำแข็ง ซึ่งสะท้อนให้เห็นถึงการพัฒนาความหลากหลายทางธรรมชาติบนพื้นโลก
- (ix) - เป็นแหล่งที่เกิดจากปรากฏการณ์ทางธรรมชาติที่มีเอกลักษณ์หายากหรือสวยงามเป็นพิเศษ เช่น แม่น้ำ น้ำตก ภูเขา
- (x) - เป็นถิ่นที่อยู่อาศัยของชนิดสัตว์และพันธุ์พืชที่หายากหรือที่ตกอยู่ในสภาวะ อันตราย แต่ยังคงสามารถดำรงชีวิตอยู่ได้ ซึ่งรวมถึงระบบนิเวศอันเป็นแหล่งรวมความอุดมสมบูรณ์ของพืชและสัตว์ที่ทั่วโลกให้ความสนใจด้วย
อ้างอิง
[แก้] | บทความอาคาร หรือ สถานที่สำคัญนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |