พอล อินซ์
 | |||
| ข้อมูลส่วนตัว | |||
|---|---|---|---|
| ชื่อเต็ม | พอล เอเมอร์สัน คาร์ไลล์ อินซ์[1] | ||
| วันเกิด | 21 ตุลาคม ค.ศ. 1967 | ||
| ส่วนสูง | 1.78 m (5 ft 10 in) | ||
| ตำแหน่ง | กองกลาง[1] | ||
| สโมสรเยาวชน | |||
| 1982–1986 | เวสต์แฮมยูไนเต็ด | ||
| สโมสรอาชีพ* | |||
| ปี | ทีม | ลงเล่น | (ประตู) |
| 1986–1989 | เวสต์แฮมยูไนเต็ด | 72 | (7) |
| 1989–1995 | แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด | 206 | (25) |
| 1995–1997 | อินเตอร์มิลาน | 54 | (10) |
| 1997–1999 | ลิเวอร์พูล | 65 | (14) |
| 1999–2002 | มิดเดิลส์เบรอ | 93 | (7) |
| 2002–2006 | วุลเวอร์แฮมป์ตันวอนเดอเรอส์ | 115 | (10) |
| 2006 | สวินดันทาวน์ | 3 | (0) |
| 2007 | แม็คเคิลสฟิลด์ทาวน์ | 1 | (0) |
| ทีมชาติ | |||
| 1989 | อังกฤษ U21 | 2 | (0) |
| 1992 | ทีมชาติอังกฤษ B | 1 | (0) |
| 1992–2000 | ทีมชาติอังกฤษ | 53 | (2) |
| จัดการทีม | |||
| 2006–2007 | แม็คเคิลสฟิลด์ทาวน์ | ||
| 2007–2008 | มิลตันคีนส์ดอนส์ | ||
| 2008 | แบล็กเบิร์นโรเวอส์ | ||
| 2009–2010 | มิลตันคีนส์ดอนส์s | ||
| 2010–2011 | นอตส์เคาน์ตี | ||
| 2013–2014 | แบล็กพูล | ||
| 2022–2023 | เรดิง | ||
| *นัดที่ลงเล่นและประตูที่ยิงให้แก่สโมสรเฉพาะลีกในประเทศเท่านั้น | |||
พอล เอเมอร์สัน คาร์ไลล์ อินซ์ (อังกฤษ: Paul Emerson Carlyle Ince; เกิด 21 ตุลาคม ค.ศ. 1967) เป็นผู้จัดการทีมฟุตบอลอาชีพชาวอังกฤษและอดีตนักฟุตบอลอาชีพในตำแหน่งกองกลาง ซึ่งล่าสุดเป็นผู้จัดการทีมคนปัจจุบันของเรดิง อินซ์เล่นอาชีพตั้งแต่ปี ค.ศ. 1982 ถึง ค.ศ. 2007 โดยเริ่มต้นอาชีพกับเวสต์แฮมยูไนเต็ดและต่อมากับแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด, ลิเวอร์พูล, มิดเดิลส์เบรอ, วุลเวอร์แฮมป์ตันวอนเดอเรอส์, สวินดันทาวน์และแม็คเคิลสฟิลด์ทาวน์ในอังกฤษ รวมถึงอินเตอร์มิลานในอิตาลี ด้วยการลงเล่นในลีกทั้งหมด 271 นัด อินซ์เป็นหนึ่งในผู้เล่นไม่กี่คนโดยเฉพาะในยุคพรีเมียร์ลีกที่ได้เล่นกับทั้งลิเวอร์พูลและแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด
อินซ์ใช้เวลาส่วนใหญ่ในอาชีพนักฟุตบอลของเขาบนลีกสูงสุด หลังจากเล่นกับสโมสรในวัยเด็กของเขาคือ เวสต์แฮมยูไนเต็ดในดิวิชัน 2 เขาย้ายไปร่วมทีมแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดในปี ค.ศ. 1989 ซึ่งเขาคว้าแชมป์พรีเมียร์ลีก 2 สมัย เอฟเอคัพ 2 สมัย และลีกคัพ 1 ครั้งในช่วง 6 ปีที่โอลด์แทรฟฟอร์ด หลังจากมีปัญหากับผู้จัดการทีม อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน อินซ์ถูกขายให้กับอินเตอร์มิลานในปี ค.ศ. 1995 ซึ่งเขาได้รองแชมป์ยูฟ่าคัพปี 1997
หลังจาก 2 ปีในอิตาลี อินซ์กลับสู่พรีเมียร์ลีกโดยเข้าร่วมทีมลิเวอร์พูล หลังจากออกจากทีมลิเวอร์พูล เขายังได้เข้าร่วมสโมสรมิดเดิลส์เบรอและวูล์ฟแฮมป์ตันวันเดอเรอร์สในลีกสูงสุด ก่อนจะเริ่มเข้าสู่อาชีพโค้ชในช่วงกลางทศวรรษที่ 2000 หลังจากเป็นผู้เล่น-โค้ชของสวินดันทาวน์ เขาย้ายไปแม็คเคิ่ลสฟิลด์ ทาวน์ และแขวนสตั๊ดในขณะที่เป็นผู้เล่น-ผู้จัดการทีมในปี ค.ศ. 2007 เขาคุมทีมมิลตัน คียนส์ ดอนส์ (สองครั้ง), แบล็กเบิร์นโรเวอส์, น็อตต์สเคาน์ตี และหลังจากพักเกือบ 2 ปี อินซ์ได้รับการแต่งตั้งให้คุมทีมแบล็คพูล ต่อมาในปี 2022 อินซ์ได้รับการแต่งตั้งให้คุมทีมเรดิง เขาติดทีมชาติอังกฤษไป 53 นัด ยิงได้ 2 ประตู
ในฐานะผู้เล่น เขาได้รับเกียรติมากมายกับแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด และกลายเป็นผู้เล่นผิวดำคนแรกที่เป็นกัปตันทีมชาติอังกฤษ[2] ทอมลูกชายของเขาก็เป็นนักฟุตบอลเช่นกัน
ระดับสโมสร
[แก้]เวสต์แฮมยูไนเต็ด
[แก้]อินซ์เกิดที่อิลฟอร์ด มหานครลอนดอน เขาเติบโตขึ้นมาในฐานะแฟนของเวสต์แฮมยูไนเต็ด เขาถูกพบเมื่ออายุ 12 ปีโดยผู้จัดการทีมเวสต์แฮมในเวลานั้นคือ จอห์น ไลออล ในช่วงเวลาที่สโมสรยังอยู่ในดิวิชัน 2 (อีเอฟแอลแชมเปียนชิป ในปัจจุบัน)
เขาเซ็นสัญญากับเวสต์แฮมในฐานะเด็กฝึกหัดเมื่ออายุได้ 14 ปี ไลออลช่วยอินซ์ผ่านช่วงเวลาที่มีปัญหาในโรงเรียน ในที่สุดก็เซ็นสัญญากับเขาในฐานะเด็กฝึกหัดเมื่อออกจากโรงเรียนในปี ค.ศ. 1984[3] เขาเป็นผลผลิตของศูนย์ฝึกเยาวชนของเวสต์แฮมและเปิดตัวเมื่อวันที่ 30 พฤศจิกายน ค.ศ. 1986 ในนัดที่เจอกับนิวคาสเซิลยูไนเต็ดในดิวิชัน 1 เขากลายเป็นผู้เล่นตัวจริงในฤดูกาล 1987–88 พิสูจน์ให้เห็นว่าเขามีคุณสมบัติรอบด้านทั้งความเร็ว ความอึด การเข้าปะทะที่หนักหน่วง และการจ่ายบอลที่ดี เขายังมีลูกยิงที่ทรงพลัง เขาสร้างชื่อเสียงให้ตัวเองในฐานะผู้สืบทอดตำแหน่งกองกลางของเวสต์แฮมต่อจากบิลลี่ บอนด์ส ผู้มากประสบการณ์ซึ่งแขวนสตั๊ดเมื่อจบฤดูกาล 1987-88
อ้างอิง
[แก้]- ↑ 1.0 1.1 "พอล อินซ์". Barry Hugman's Footballers. สืบค้นเมื่อ 9 กุมภาพันธ์ 2020.
- ↑ 10 key moments in UK race relations.
- ↑ Belton, Brian (2006). The Black Hammers p.76 Pennant Books. ISBN 0-9550394-5-2