ข้ามไปเนื้อหา

พรรคแรงงานดอมินีกา

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
พรรคแรงงานดอมินีกา
หัวหน้ารูสเวลต์ สเกอร์ริต
ก่อตั้งค.ศ. 1955
อุดมการณ์ประชาธิปไตยสังคมนิยม
กรรมกร
จุดยืน ฝ่ายซ้าย
กลุ่มระดับสากลCOPPPAL
ที่นั่ง
19 / 21
เว็บไซต์
www.dlp.dm
การเมืองดอมินีกา
รายชื่อพรรคการเมือง
การเลือกตั้ง

พรรคแรงงานดอมินีกา (อังกฤษ: Dominica Labour Party หรือ DLP) เป็นพรรคการเมืองประชาธิปไตยสังคมนิยมกึ่งฝ่ายซ้ายในประเทศดอมินีกา พรรคแรงงานดอมินีกาก่อตั้งขึ้นในปี 1955 โดย Phyllis Shand Allfrey และ Emmanuel Christopher Loblack เป็นพรรคการเมืองที่เก่าแก่ที่สุดในประเทศดอมินีกา[1] การเลือกตั้งทั่วไปครั้งแรกในปี 1961 ได้ที่นั่ง 7 จาก 11 ที่นั่ง ในปี 1966 ได้ที่นั่งเกือบทั้งหมดเหลือเพียงที่นั่งเดียว แม้ว่าในปี 1970 จะลดลงเหลือ 8 ที่นั่ง แต่ก็ได้รับชัยชนะติดต่อกันเป็นครั้งที่ 4 ในการเลือกตั้งปี 1975 ได้ 16 ที่นั่งจากทั้งหมด 21 ที่นั่ง

ในปี 1980 พรรคได้รับความพ่ายแพ้ครั้งใหญ่ โดยสัดส่วนคะแนนเสียงลดลงจาก 50% เหลือ 17% และเสียที่นั่งทั้งหมดเมื่อพรรคเสรีภาพดอมินีกาชนะการเลือกตั้ง โดยได้ที่นั่งอีก 5 ที่นั่งในการเลือกตั้ง ปี 1985 แพ้หนึ่งที่นั่งในปี 1990 และได้รับหนึ่งที่นั่งในปี 1995

ในการเลือกตั้งปี 2000 พรรคได้รับอำนาจเป็นครั้งแรกนับตั้งแต่ ค.ศ. 1975 โดยได้รับ 10 ที่นั่งจากทั้งหมด 21 ที่นั่ง และจัดตั้งรัฐบาลร่วมกับ DFP หลังจากนั้น รูสเวลต์ "โรซี" ดักลาส ก็ได้เป็นนายกรัฐมนตรี อย่างไรก็ตาม ในวันที่ 1 ตุลาคม ค.ศ. 2000 ดักลาสเสียชีวิตกระทันหันหลังจากดำรงตำแหน่งเพียงไม่กี่เดือน เมื่อวันที่ 6 มกราคม ค.ศ. 2004 โดยปิแอร์ ชาร์ลส์ ก็ทำการเข้ารับตำแหน่งแทน ชาร์ลส์ซึ่งป่วยเป็นโรคหัวใจมาตั้งแต่ปี 2003 ก็เสียชีวิตเช่นกัน หลังจากการเสียชีวิตของปิแอร์ ชาร์ลส์ รัฐมนตรีกระทรวงการต่างประเทศ ออสบอร์น ริวิแยร์ ก็ทำหน้าที่เป็นนายกรัฐมนตรี จนกระทั่งรัฐมนตรีกระทรวงศึกษาธิการ รูสเวลต์ สเกอร์ริต ได้รับการเสนอชื่อให้เป็นผู้นำพรรคและสาบานตนเป็นนายกรัฐมนตรี

ภายใต้การนำของรูสเวลต์ สเกอร์ริต พรรคได้รับ 12 ที่นั่งในการเลือกตั้งปี 2005 และยังคงดำรงตำแหน่งต่อ หลังการเลือกตั้งทั่วไป 2009 พรรคแรงงานดอมินีกาได้รับชัยชนะเป็นครั้งที่สามติดต่อกัน โดยได้ที่นั่ง 18 จาก 21 ที่นั่ง แม้ว่าฝ่ายค้านจะอ้างว่าการหาเสียงไม่เหมาะสมก็ตาม[2]

การเลือกตั้ง

[แก้]
การเลือกตั้ง ผู้นำเลือกตั้ง คะแนนเสียง
สัดส่วน
จำนวนที่นั่ง อันดับ
ผลลัพธ์
1961 Edward Oliver LeBlanc 7,848
47.5%
7 / 11
เพิ่มขึ้น อันดับ 1
รัฐบาลเสียงข้างมาก
1966 11,735
65.0%
10 / 11
Steady อันดับ 1
รัฐบาลเสียงข้างมาก
1970 9,877
49.9%
8 / 11
Steady อันดับ 1
รัฐบาลเสียงข้างมาก
1975 Patrick John 10,523
49.3%
16 / 21
Steady อันดับ 1
รัฐบาลเสียงข้างมาก
1980 Oliver Seraphin 5,326
16.8%
0 / 21
ลดลง อันดับ 3
นอกรัฐสภา
1985 Michael Douglas 13,014
39.1%
5 / 21
เพิ่มขึ้น อันดับ 2
ฝ่ายค้าน
1990 7,860
23.5%
4 / 21
ลดลง อันดับ 3
ฝ่ายค้าน
1995 Rosie Douglas 11,064
29.8%
5 / 21
เพิ่มขึ้น อันดับ 2
ฝ่ายค้าน
2000 15,362
42.9%
10 / 21
เพิ่มขึ้น อันดับ 1
รัฐบาลผสม (พรรคเสรีภาพดอมินีกา)
2005 รูสเวลต์ สเกอร์ริต 19,741
52.07%
12 / 21
Steady อันดับ 1
รัฐบาลเสียงข้างมาก
2009 22,262
61.34%
18 / 21
Steady อันดับ 1
รัฐบาลเสียงข้างมาก
2014 23,208
56.99%
15 / 21
Steady อันดับ 1
รัฐบาลเสียงข้างมาก
2019 23,643
59.01%
18 / 21
Steady อันดับ 1
รัฐบาลเสียงข้างมาก
2022 15,214
82.38%
19 / 21
Steady อันดับ 1
รัฐบาลเสียงข้างมาก

อ้างอิง

[แก้]
  1. Nohlen, D (2005) Elections in the Americas: A data handbook, Volume I, p225 ISBN 978-0-19-928357-6
  2. "Dominica from U.S. State Department". www.state.gov. สืบค้นเมื่อ 10 September 2016.

ดูเพิ่ม

[แก้]