จูเลียส ซีซาร์
 | บทความนี้ยังต้องการเพิ่มแหล่งอ้างอิงเพื่อพิสูจน์ความถูกต้อง |
กาอิอุส ยูลิอุส ไกซาร์ | |
|---|---|
_(cropped).jpg) รูปแกะสลักทัสคูลัม น่าจะเป็นไปได้ว่าเป็นรูปปั้นของซีซาร์เพียงชิ้นเดียวที่ยังหลงเหลืออยู่ ซึ่งถูกสร้างขึ้นในช่วงชีวิตของเขา พิพิธภัณฑ์โบราณคดี, ตูริน, ประเทศอิตาลี | |
| เกิด | 12 กรกฎาคม 100 ปีก่อน ค.ศ.[1] โรม, อิตาเลีย, สาธารณรัฐโรมัน |
| เสียชีวิต | 15 มีนาคม 44 ปีก่อน ค.ศ. (อายุ 55 ปี) โรม, อิตาเลีย |
| สาเหตุเสียชีวิต | ถูกลอบสังหาร (บาดแผลจากการถูกแทง) |
| สุสาน | วิหารซีซาร์, โรม 41°53′31″N 12°29′10″E / 41.891943°N 12.486246°E |
| ผลงานเด่น | |
| สำนักงาน |
|
| คู่สมรส |
|
| คู่รัก | คลีโอพัตรา |
| บุตร | |
| บิดามารดา | กาอิอุส ยูลิอุส ไกซาร์ และ เอาเรลิอา |
| ยศที่ได้รับการแต่งตั้ง | |
| ปี | 81–45 ปีก่อน ค.ศ. |
| สงคราม | |
| บำเหน็จ | มงกุฎพลเมือง |
กาอิอุส ยูลิอุส ไกซาร์ (ละติน: Gaius Julius Caesar [ˈɡaːiʊs ˈjuːliʊs ˈkae̯sar]) หรือ จูเลียส ซีซาร์ (อังกฤษ: Julius Caesar; 12 กรกฎาคม 100 ปีก่อน ค.ศ. – 15 มีนาคม 44 ปีก่อน ค.ศ.) เป็นรัฐบุรุษ แม่ทัพ และผู้ประพันธ์ร้อยแก้วอันเลื่องชื่อชาวโรมัน เขามีบทบาทสำคัญในเหตุการณ์อันนำไปสู่การสิ้นสุดสาธารณรัฐโรมันและความเจริญของจักรวรรดิโรมัน ใน 60 ปีก่อน ค.ศ. ซีซาร์, กรัสซุส และปอมปีย์ ตั้งพันธมิตรทางการเมืองซึ่งจะครอบงำการเมืองโรมันไปอีกหลายปี ความพยายามของพวกเขาในการสั่งสมอำนาจผ่านยุทธวิธีประชานิยมถูกชนชั้นปกครองอนุรักษนิยมในวุฒิสภาโรมันคัดค้าน ซึ่งในบรรดานั้นมีกาโตผู้เยาว์ (Cato the Younger) ด้วยการสนับสนุนบ่อยครั้งของกิแกโร ชัยชนะของซีซาร์ในสงครามกอล ซึ่งสมบูรณ์ใน 51 ปีก่อน ค.ศ. ขยายดินแดนของโรมันไปถึงช่องแคบอังกฤษและแม่น้ำไรน์ ซีซาร์เป็นแม่ทัพโรมันคนแรกที่ข้ามทั้งสองเมื่อเขาสร้างสะพานข้ามแม่น้ำไรน์และบุกครองบริเตนครั้งแรก
ความสำเร็จเหล่านี้ทำให้เขามีอำนาจทางทหารซึ่งไม่มีผู้ใดเทียม และคุกคามฐานะของพอมพีย์ซึ่งเปลี่ยนไปเข้ากับวุฒิสภาหลังกรัสซุสเสียชีวิตใน 53 ปีก่อน ค.ศ. เมื่อสงครามกอลยุติ วุฒิสภาสั่งซีซาร์ให้ลงจากตำแหน่งบังคับบัญชาทหารของเขาและกลับกรุงโรม ซีซาร์ปฏิเสธคำสั่งนั้นและใน 49 ปีก่อน ค.ศ. ท้าทายโดยการข้ามแม่น้ำรุบิโกพร้อมด้วยทหารหนึ่งลีเจียน ทิ้งมณฑลของเขาและเข้าอิตาลีภายใต้อาวุธอย่างมิชอบด้วยกฎหมาย เกิดสงครามกลางเมืองตามมา และชัยชนะของซีซาร์ในสงครามทำให้เขามีฐานะอำนาจและอิทธิพลโดยไร้คู่แข่ง
หลังเข้าควบคุมรัฐบาล ซีซาร์เริ่มโครงการปฏิรูปสังคมและรัฐบาล รวมทั้งการสถาปนาปฏิทินจูเลียน เขารวมระบบข้าราชการประจำของสาธารณรัฐเข้าสู่ศูนย์กลางและสุดท้ายประกาศตนเป็น "ผู้เผด็จการตลอดชีพ" ทำให้เขายิ่งมีอำนาจมากขึ้นไปอีก แต่ความขัดแย้งทางการเมืองใต้น้ำยังไม่สงบ และในไอดส์มีนาคม (Ides of March) คือ 15 มีนาคม 44 ปีก่อน ค.ศ. ซีซาร์ถูกกลุ่มสมาชิกวุฒิสภากบฏลอบสังหาร นำโดยมาร์กุส ยูนิอุส บรูตุสผู้ลูก ผู้ซึ่งเป็นคนสนิทและเป็นเสมือนลูกศิษย์ โดยพูดเป็นประโยคสุดท้ายเป็นภาษาละตินว่า "Et tu Brute" (เจ้าด้วยหรือ บรูตุส)[2] สงครามกลางเมืองชุดใหม่อุบัติ และรัฐบาลสาธารณรัฐอันมีรัฐธรรมนูญไม่เคยถูกฟื้นฟูอย่างสมบูรณ์ อ็อกตาวิอุส ทายาทบุญธรรมของซีซาร์ ซึ่งภายหลังรู้จักกันในพระนาม จักรพรรดิเอากุสตุส เถลิงอำนาจแต่ผู้เดียวหลังพิชิตศัตรูในสงครามกลางเมืองนั้น อ็อกตาวิอุสรวบรวมอำนาจและเริ่มสมัยจักรวรรดิโรมัน
คนรู้จักชีวิตส่วนมากของซีซาร์จากบันทึกการทัพของเขาเองและจากแหล่งข้อมูลร่วมสมัยอื่น ส่วนใหญ่เป็นจดหมายและสุนทรพจน์ของกิแกโรและงานเขียนประวัติศาสตร์ของแซลลัสต์ (Sallust) เป็นหลัก ชีวประวัติซีซาร์ในภายหลังโดยซุเอโตนิอุสและพลูทาร์กก็เป็นแหล่งข้อมูลหลักเช่นกัน นักประวัติศาสตร์หลายคนถือซีซาร์เป็นผู้บัญชาการทหารที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์คนหนึ่ง
อ้างอิง
[แก้]- ↑ For 13 July being the wrong date, see Badian in Griffin (ed.) p.16
- ↑ Woolf Greg (2006), Et Tu Brute? – The Murder of Caesar and Political Assassination, 199 pages – ISBN 1-86197-741-7
ข้อมูล
[แก้]ข้อมูลปฐมภูมิ
[แก้]ผลงานตนเอง
[แก้]- Dickinson College Commentaries: Selections from the Gallic War
- Forum Romanum Index to Caesar's works online in Latin and translation
- ผลงานของ Julius Caesar ที่โครงการกูเทินแบร์ค
- ผลงานเกี่ยวกับ/โดย จูเลียส ซีซาร์ ที่อินเทอร์เน็ตอาร์ไคฟ์
- ผลงานโดย จูเลียส ซีซาร์ บนเว็บ LibriVox (หนังสือเสียง ซึ่งเป็นสาธารณสมบัติ)
งานเขียนนักประวัติศาสตร์สมัยโบราณ
[แก้]- Appian, Book 13 (แปลอังกฤษ)
- Cassius Dio, Books 37–44 (แปลอังกฤษ)
- Plutarch on Antony (แปลอังกฤษ, Dryden edition)
- Plutarch: The Life of Julius Caesar (แปลอังกฤษ)
- Plutarch: The Life of Mark Antony (แปลอังกฤษ)
- Suetonius: The Life of Julius Caesar. (ภาษาลาตินและอังกฤษ, cross-linked: แปลอังกฤษโดย J. C. Rolfe)
- Suetonius: The Life of Julius Caesar เก็บถาวร 2011-02-01 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน (แปลอังกฤษโดย J. C. Rolfe, ปรับปรุงแล้ว)
ข้อมูลทุติยภูมิ
[แก้]- Abbott, Frank Frost (1901). A History and Description of Roman Political Institutions. Elibron Classics. ISBN 978-0-543-92749-1.
- Canfora, Luciano (2006). Julius Caesar: The People's Dictator. Edinburgh University Press. ISBN 978-0-7486-1936-8.
- Freeman, Philip (2008). Julius Caesar. Simon and Schuster. ISBN 978-0-7432-8953-5.
- Fuller, J. F. C. (1965). Julius Caesar: Man, Soldier, and Tyrant. New Brunswick, NJ: Rutgers University Press.
- Goldsworthy, Adrian (2006). Caesar: Life of a Colossus. Yale University Press. ISBN 978-0-300-12048-6.
- Grant, Michael (1969). Julius Caesar. New York: McGraw-Hill.
- Grant, Michael (1979). The Twelve Caesars. New York: Penguin Books. ISBN 978-0-14-044072-0.
- Griffin, Miriam, บ.ก. (2009). A Companion to Julius Caesar (ภาษาอังกฤษ). John Wiley & Sons. ISBN 9781444308457.
- Holland, Tom (2003). Rubicon: The Last Years of the Roman Republic. Anchor Books. ISBN 978-1-4000-7897-4.
- Jiménez, Ramon L. (2000). Caesar Against Rome: The Great Roman Civil War. Praeger. ISBN 978-0-275-96620-1.
- Kleiner, Diana E. E. (2005). Cleopatra and Rome. Harvard University Press. ISBN 978-0-674-01905-8.
- Meier, Christian (1996). Caesar: A Biography. Fontana Press. ISBN 978-0-00-686349-6.
- Tucker, Spencer (2010). Battles That Changed History: An Encyclopedia of World Conflict. ABC-CLIO.
- Thorne, James (2003). Julius Caesar: Conqueror and Dictator. The Rosen Publishing Group.
- Ward, Allen M.; Heichelheim, Fritz M.; Yeo, Cedric A. (2016). History of the Roman People (ภาษาอังกฤษ). Routledge. ISBN 9781315511207.
- Weinstock, Stefan (1971). Divus Julius. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-814287-4.
- Wiseman, T. P. (1998). The Publication of De Bello Gallico," Julius Caesar as Artful Reporter. Classical Press of Wales.
- Weber, Max (2008). Caesarism, Charisma, and Fate: Historical Sources and Modern Resonances in the Work of Max Weber. Transaction Publishers. ISBN 978-1412812146.
- Warrior, Velerie M. (2006). Roman Religion. Cambridge University Press. ISBN 0-521-82511-3.
- Zoch, Paul A. (2000). Ancient Rome: An Introductory History. University of Oklahoma Press. ISBN 0-8061-3287-6.
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]
วิกิซอร์ซมีงานที่เกี่ยวข้องกับ Julius Caesar- Guide to online resources
- History of Julius Caesar เก็บถาวร 2008-04-05 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- Julius Caesar at BBC History
- Grey, D. The Assassination of Caesar, Clio History Journal, 2009.
- Caesar: Courage and Charisma
. สารานุกรมบริตานิกา ค.ศ. 1911. Vol. 4 (11 ed.). 1911. pp. 938–943.
| นานาชาติ | |
|---|---|
| ประจำชาติ | |
| วิชาการ | |
| ศิลปิน | |
| ประชาชน | |
| อื่น ๆ | |
 | บทความชีวประวัตินี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |