กรดมาลิก
DL-Malic acid
| |
ชื่อ | |
---|---|
Preferred IUPAC name
2-Hydroxybutanedioic acid | |
ชื่ออื่น
Hydroxybutanedioic acid
2-Hydroxysuccinic acid L-Malic acid D-Malic acid (–)-Malic acid (+)-Malic acid (S)-Hydroxybutanedioic acid (R)-Hydroxybutanedioic acid | |
เลขทะเบียน | |
3D model (JSmol)
|
|
ChEBI | |
ChEMBL | |
เคมสไปเดอร์ | |
ECHA InfoCard | 100.027.293 |
EC Number |
|
เลขอี | E296 (preservatives) |
KEGG | |
ผับเคม CID
|
|
UNII | |
CompTox Dashboard (EPA)
|
|
| |
| |
คุณสมบัติ | |
C4H6O5 | |
มวลโมเลกุล | 134.087 g·mol−1 |
ความหนาแน่น | 1.609 g cm−3 |
จุดหลอมเหลว | 130 องศาเซลเซียส (266 องศาฟาเรนไฮต์; 403 เคลวิน) |
558 g/L (ที่ 20 °C)[1] | |
pKa | pKa1 = 3.40, pKa2 = 5.20 [2] |
สารประกอบอื่นที่เกี่ยวข้องกัน | |
แอนไอออนอื่น ๆ
|
มาเลต |
กรดคาร์บอกซิลิกที่เกี่ยวข้อง
|
กรดซักซินิก กรดทาร์ทาริก กรดฟูมาริก |
สารประกอบที่เกี่ยวข้อง
|
n-บิวทานอล บิวทีรัลดีไฮด์ โครโตนัลดีไฮด์ โซเดียมมาเลต |
หากมิได้ระบุเป็นอื่น ข้อมูลข้างต้นนี้คือข้อมูลสาร ณ ภาวะมาตรฐานที่ 25 °C, 100 kPa
|
กรดมาลิก (อังกฤษ: malic acid) เป็นสารประกอบอินทรีย์ที่มีสูตรเคมีคือ C4H6O5 เป็นกรดไดคาร์บอกซิลิกที่สิ่งมีชีวิตทุกชนิดผลิตได้ กรดมาลิกมีสองแบบคือแบบ L และแบบ D มีเฉพาะแบบ L ที่พบในธรรมชาติ เกลือและเอสเทอร์ของกรดมาลิกเรียกว่า มาเลต มาเลตมีความสำคัญในปฏิกิริยาการตรึงคาร์บอน C4 เป็นแหล่งคาร์บอนไดออกไซด์ในวัฏจักรแคลวินและแอนไอออนของมาเลตเป็นสารมัธยันตร์ในวัฏจักรกรดซิตริก
คาร์ล วิลเฮล์ม เชเลอ นักเคมีชาวเยอรมัน/สวีเดนสกัดกรดมาลิกจากน้ำแอปเปิลเป็นครั้งแรกในปี ค.ศ. 1785[3] สองปีต่อมา อ็องตวน ลาวัวซีเย นักเคมีชาวฝรั่งเศสตั้งชื่อสารนี้ว่า acide malique ตามคำในภาษาละติน mālum ที่แปลว่าแอปเปิล[4][5] กรดมาลิกทำให้แอปเปิลเขียวมีรสเปรี้ยวและให้รสชาติอย่างเด่นชัดในรูบาร์บ นอกจากนี้ยังพบในองุ่น ทำให้ไวน์มีรสเปรี้ยว อย่างไรก็ตาม กรดมาลิกในองุ่นจะลดลงเมื่อผลองุ่นสุก เมื่อใช้ในอาหารกรดมาลิกจะมีเลขอีเท่ากับ E296 ผสมในลูกอมให้รสเปรี้ยวจัด กรดมาลิกได้รับอนุญาตให้ใช้ในอาหารในสหภาพยุโรป[6] สหรัฐอเมริกา[7] ออสเตรเลียและนิวซีแลนด์[8]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ "chemBlink Database of Chemicals from Around the World". chemblink.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-10-30. สืบค้นเมื่อ 2016-11-21.
- ↑ Dawson, R. M. C. et al., Data for Biochemical Research, Oxford, Clarendon Press, 1959.
- ↑ Carl Wilhelm Scheele (1785) "Om Frukt- och Bår-syran" (On fruit and berry acid), Kongliga Vetenskaps Academiens Nya Handlingar (New Proceedings of the Royal Academy of Science), 6 : 17-27. From page 21: " … vil jag hådanefter kalla den Åple-syran." ( … I will henceforth call it apple acid.)
- ↑ de Morveau, Lavoisier, Bertholet, and de Fourcroy, Méthode de Nomenclature Chimique (Paris, France: Cuchet, 1787), p. 108.
- ↑ The Origin of the Names Malic, Maleic, and Malonic Acid Jensen, William B. J. Chem. Educ. 2007, 84, 924. Abstract เก็บถาวร 2007-11-24 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- ↑ UK Food Standards Agency: "Current EU approved additives and their E Numbers". สืบค้นเมื่อ 2011-10-27.
- ↑ US Food and Drug Administration: "Listing of Food Additives Status Part II". สืบค้นเมื่อ 2011-10-27.
- ↑ Australia New Zealand Food Standards Code"Standard 1.2.4 - Labelling of ingredients". สืบค้นเมื่อ 2011-10-27.
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]- วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ กรดมาลิก
- "DL-Malic - MSDS". Science Lab. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-04-03. สืบค้นเมื่อ 2016-11-21.
- Multiple chemicals in an infobox that need indexing
- บทความสารเคมีที่มีหมายเลขทะเบียน CAS หลายหมายเลข
- Articles with changed CASNo identifier
- Articles with changed EBI identifier
- E number from Wikidata
- Articles with changed KEGG identifier
- กรดไดคาร์บอกซิลิก
- การหายใจระดับเซลล์
- กรดอัลฟาไฮดรอกซี
- บทความเกี่ยวกับ เคมี ที่ยังไม่สมบูรณ์