สงครามสหสัมพันธมิตรครั้งที่หนึ่ง

สงครามประสานมิตรครั้งที่ 1
	ส่วนหนึ่งของ สงครามปฏิวัติฝรั่งเศส
	; นโปเลียนที่ยุทธการริโวลี โดย Felix Philipoteaux
วันที่	ค.ศ. 1793-ค.ศ. 1797
สถานที่	ฝรั่งเศส, ยุโรปกลาง, อิตาลี, เบลเยียม, เนเธอร์แลนด์, สเปน, แคริบเบียน
ผล	ฝรั่งเศสได้รับชัยชนะ, สนธิสัญญาแคมโปฟอร์มิโอ
คู่สงคราม
Army of Condé; สาธารณรัฐดัตช์ ; (จนถึงปี 1795); บริเตนใหญ่; จักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ (จนถึงปี 1797); , Austrian Netherlands และ Duchy of Milan; ราชวงศ์ฮาพส์บวร์ค ; ; ราชอาณาจักรนาโปลี; โปรตุเกส; ปรัสเซีย ; ซาร์ดีเนีย ; Spain	ราชอาณาจักรฝรั่งเศส ; สาธารณรัฐฝรั่งเศสที่ 1 ; สาธารณรัฐบาตาเวีย ; Polish Legions ;
	บางส่วนของจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ที่เนเธอร์แลนด์ของออสเตรียและอาณาจักรดยุคแห่งมิลานอยู่ภายใต้การปกครองของออสเตรียโดยตรง นอกจากนั้นก็รวมรัฐอิตลาลีอีกหลายรัฐ และรัฐที่ปกครองโดยฮับส์บวร์ก เช่นอาณาจักรแกรนด์ดยุคแห่งทัสเคนี; เป็นกลางหลังสนธิสัญญาบาเซิลในปี ค.ศ. 1795; เป็นพันธมิตรกับฝรั่งเศส ค.ศ. 1796 หลังจากสนธิสัญญาซานอิลเดฟอนโซที่ 2.; รัฐอิตลาลีแทบทั้งหมดรวมทั้นรับเป็นกลาง รวมทั้งอาณาจักรพระสันตะปาปาและสาธารณรัฐเวนิสถูกพิชิตหลังจากการรุกรานในปี ค.ศ. 1796 ของนโปเลียน และกลายเป็นรัฐบริวารของฝรั่งเศส; เข้าเป็นพันธมิตรกับฝรั่งเศสในปี ค.ศ. 1795 ในฐานะสาธารณรัฐบาตาเวียหลังจากสนธิสัญญาสันติภาพบาเซิล; มาถึงฝรั่งเศสหลังจากการยุบเลิกเครือจักรภพโปแลนด์-ลิทัวเนีย หลังจากการแบ่งแยกครั้งที่สามค.ศ. 1795;

บทความนี้อ้างอิงคริสต์ศักราช/คริสต์ทศวรรษ/คริสต์ศตวรรษ ซึ่งเป็นสาระสำคัญของเนื้อหา

สงครามประสานมิตรครั้งที่ 1 (อังกฤษ: War of the First Coalition) เป็นส่วนหนึ่งของสงครามปฏิวัติฝรั่งเศสที่เกิดขึ้นระหว่าง ค.ศ. 1793 ถึง ค.ศ. 1797 ที่เป็นการต่อสู้ระหว่างฝ่ายมหาอำนาจพันธมิตรยุโรปโดยมีวัตถุประสงค์ที่จะควบคุมอำนาจของฝรั่งเศส สงครามครั้งนี้เกิดขึ้นหลังจากการเริ่มต้นของสงครามปฏิวัติฝรั่งเศส

หลังจากการประกาศวัตถุประสงค์ในการประชุมรัฐสภาในการสนับสนุนการปฏิวัติ, การบั่นพระเศียรของพระเจ้าหลุยส์ที่ 16 และ การเปิดคลองเชล็คแล้วก็ได้มีการก่อตั้งพันธมิตรในการต่อต้านฝรั่งเศส

กลุ่มพันธมิตรเข้าโจมตีฝรั่งเศสทั้งทางบกและทางทะเล โดย ปรัสเซีย และ ออสเตรียทำการโจมตีจากเนเธอร์แลนด์ของออสเตรียและจากแม่น้ำไรน์ และเกรตบริเตนทำการสนับสนุนฝ่ายปฏิวัติในชนบทในฝรั่งเศสและทำการล้อมเมืองตูลง ฝรั่งเศสเสียทีใน ยุทธการเนียร์วินเดน เมื่อวันที่ 18 มีนาคม ค.ศ. 1793 และจากการปฏิวัติภายใน การปฏิวัติวองเด) ซึ่งทำให้เกิดการดำเนินการโต้ตอบอย่างรุนแรงโดยการก่อตั้งคณะกรรมการเพื่อความปลอดภัยของสาธารณชนเมื่อวันที่ 6 เมษายน ค.ศ. 1793 และเพิ่มอายุการเกณฑ์ทหารของผู้มีอายุระหว่าง 18 ถึง 25 ปี (levée en masse) กองทัพฝรั่งเศสใหม่สามารถทำการต่อต้านผู้รุกรานได้ และขยายตัวออกไปนอกราชอาณาจักร และทำการก่อตั้งสาธารณรัฐบาตาเวียเป็น รัฐบริวารเมื่อเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 1795) จากนั้นฝรั่งเศสก็ยึดบริเวณไรน์แลนด์ของปรัสเซียได้ในสนธิสัญญาบาเซิล สเปนลงนามในสนธิสัญญาอีกฉบับหนึ่งกับฝรั่งเศส (สนธิสัญญาบาเซิลฉบับที่สอง) หลังจากนั้นฝรั่งเศสก็วางแผนที่จะรุกรานเยอรมนีและตอนเหนือของอิตาลี

อ้างอิง

↑ Left the war after signing the Peace of Leoben with France.
↑ Left the war after signing the Peace of Basel with France.
↑ Left the war after signing the Treaty of Paris with France.
↑ Left the war after signing the Peace of Basel with France.
↑ The French Revolutionary Army overthrew the Dutch Republic and established the Batavian Republic as a puppet state in its place.
↑ Formed in French-allied Italy in 1797, following the abolition of the Polish–Lithuanian Commonwealth after the Third Partition in 1795.

Doyle, William. The Oxford History of The French Revolution. Oxford: Oxford University Press, 1989. pp 191-192.

ดูเพิ่ม

บทความประวัติศาสตร์นี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

[1] Left the war after signing the Peace of Leoben with France.

[2] Left the war after signing the Peace of Basel with France.

[3] Left the war after signing the Treaty of Paris with France.

[4] Left the war after signing the Peace of Basel with France.

[5] The French Revolutionary Army overthrew the Dutch Republic and established the Batavian Republic as a puppet state in its place.

[6] Formed in French-allied Italy in 1797, following the abolition of the Polish–Lithuanian Commonwealth after the Third Partition in 1795.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]