Jump to content

Франческо Борромини

Мавод аз Википедиа — донишномаи озод
Франческо Борромини
итол. Francesco Borromini
Иттилооти асосӣ
Мамлакат
Таърихи таваллуд 25 сентябр 1599(1599-09-25)[1][2][3][…]
Зодгоҳ
Таърихи даргузашт 3 август 1667(1667-08-03)[5][6][7] (67 сол)
Маҳалли даргузашт

Франческо Борромини, Франческо Кастелли (итол. Francesco Borromini; Francesco Castelli; 25 сентябр 1599[1][2][3][…], Bissone[d], Locarno District[d], Old Swiss Confederacy[d][4]3 август 1667[5][6][7], Рум, Иёлоти Попӣ[8]) — меъмор, яке аз пешвоёни бароккои итолиёӣ.

Зиндагинома

[вироиш | вироиши манбаъ]

Дар Милан касби сангтароширо омӯхт. Тақрибан соли 1620 ба Рум омад ва таҳти роҳбарии К. Мадерни, баъд Ҷ. Л. Бернини кор кард. Франческо Борромини тахайюлоти ғании ороиширо бо ҳисоби дақиқи ҳандасию ҳисобӣ тавъам намуда, тарҳҳои мураккаби нозук офаридааст, ки бо шаклҳои барҷаста ва фурӯхамидаашон касро ба ҳайрат мегузоранд. Асарҳои асосии Франческо Борромини: калисоҳои Сан- Карло алле Куатро Фонтане (1638-41), Сант-Иво алла Сапиенс (1642-60), бозсозии Коллегияи тарғиби имон (1646-67), намои калисои Сан-Анезе ин Агоне (1653-55) — ҳамааш дар Рум. Франческо Борромини ба бемории рӯҳии шадид гирифтор шуда, оқибат худкушӣ намуд.