Бентонит
Формула | Al2[Si4O10](ОH)2•nH2О |
Физические свойства | |
Цвет | светло-кремовый |
Плотность | 0,760-0,879 г/см³ |
Бентони́т (аз номи кони Бентон, ИМА) — минерали табиии гилӣ, ки ҳангоми тар кардан чанд карат (14-16) варам мекунад.
Унсури асосии Бентонит — монтмориллонит Al2[Si4O10](ОH)2•nH2О мебошад (60-70 %), ки аз варақсанги силикат иборат аст. Ҳангоми маҳдуд кардани фазои варамкунии озод дар ҳолати дар таркибаш об доштан моддаи зич ҳосил мешавад, ки барои дохилшавии минбаъдаи об мамониат мекунад. Бинобар ҳамин хусусият, инчунин безаҳр будан ва устувории кимиёвиаш дар бисёр соҳаҳои фаъолияти инсон васеъ истифода бурда мешавад. Бентонити табиӣ, одатан рН 6-9,5 (барои суспензияи 5%-аи обӣ баъди таҳшин кардани он) ва аз 2% камтар карбонати натрий дорад. Ду навъи бентонит мавҷуд аст: калсийдор (бо дараҷаи пасти варамкунӣ) ва натрийдор (бо дараҷаи баланди варамкунӣ — суръати варамкунӣ хурдтар аз 7мл/г ё зиёда аз 12 мл/г). Дар саноати хӯрокворӣ Бентонит чун ғизоӣ иловаӣ ва барои соф кардани шароб дар саноати филиззкорӣ барои коркарди маъдан, истеҳсоли сафол ва ғ. истифода мешавад.
Эзоҳ
[вироиш | вироиши манбаъ]Адабиёт
[вироиш | вироиши манбаъ]- Бентонит // Асос — Боз. — Д. : СИЭМТ, 2013. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир Н. Амиршоҳӣ ; 2011—2023, ҷ. 2). — ISBN 978-99947-33-52-4.