Гранада (Никарагуа)

Сантя́го-де-Грана́да (исп. Santiago de Granada) — шаҳр дар ҷанубу ғарби Никарагуа, маркази маъмурии департаменти Гранада, бандар дар соҳили шимолу ғарбии кӯли Никарагуа (Косиболка). Аҳолиаш 84000 нафар (2014).

Маҳалли аҳолинишин
Гранада
Парчам Нишон
Парчам Нишон
Кишвар  [[|]]
Таърих ва ҷуғрофиё
Таъсис 21 апрел 1524
Масоҳат
  • 592,1 км²
Баландии марказ 73 м[1]
Минтақаи замонӣ UTC−06:00[d]
Аҳолӣ
Аҳолӣ
Шиносаҳои ададӣ
Нишонаи почта 43000
 Парвандаҳо дар Викианбор

Таърих

вироиш

Соли 1524 аз тарафи испониёиҳо ба шарафи ш. Гранадаи Испания бунёд ёфтааст. Яке аз шаҳр­ҳои қадимтарини Амрикои Марказӣ, ки солҳои 1665-70 роҳ­зан­ҳои баҳрӣ онро ғасб намуда буданд. Дар давраи му­ста­м­ликадорӣ маркази му­ҳимми тиҷорат бо бандар­ҳои соҳи­ли Атлантика буд. Дар нимаи 1-уми асри 19 барои ба пой­тахти мамлакат табдил ёфтан бо ш. Леон ра­қо­бат дошт. Гранада маркази сайёҳӣ аст. Фурӯши чӯбу тахта, ис­теҳсоли рав­ға­ни рустанӣ ва шакар тараққӣ кардааст. Дар музофоти Гранада плантатсияҳои қаҳва, найшакар, какао, банан мавҷуданд. Кӯ­чаҳояш рости камбар. Дар Гранада иморатҳои сершумори давраи мустамликадорӣ, аз ҷумла Каса де лос Лионес («хонаи шерҳо»), Каса Натал, Сор Мария, Ромеро Менесес, Каса Ксалтева, Калисои ҷомеъ (соли 1583 сохта, соли 1915 боз­созӣ шудааст), калисои Нуэстра ‒ Сенйора-де-Гудалупе (1626), Ла Мерсед (1539, соли 1783 бозсозӣ шудааст), Ксал­тева (миёнаҳои асри 19), қалъаи Форталеса Ла Полвора бо манора (1748), дайри Франсискаи Му­қад­дас (1585) бо осорхона, маҷмӯаи меъмории майдони Истиқ­ло­лият бо сутуни ёдбуди Калисои хурди Марями Оксиядор, бинои бозори марказӣ (1892), қадимтарин вокзали р. о. (1882) боқӣ мон­даанд. 4 км дуртар аз Гранада мамнуъгоҳи ша­па­лакҳо воқеъ аст. Аз ҷазираи Гранада дар наздикии соҳили ҷази­раи Никарагуа саёҳат бо катерҳо ташкил карда шудааст. Гранада бо ҷан­гал­ҳои тропикии хушк иҳота шудааст. Дар ҷану­бу ғарби Гранада вулкани Момбачо (1344 м, аз соли 1999 мин­та­қаи табиии ҳифзшаванда) ҷойгир аст.

Сарчашма

вироиш