வெள்ளிக் காது மெசியா

வெள்ளிக் காது மெசியா
	ஆண் பறவை
	பெண் பறவை
காப்பு நிலை
	; தீவாய்ப்புக் கவலை குறைந்த இனம் (IUCN 3.1)
	CITES Appendix II (CITES)
உயிரியல் வகைப்பாடு
திணை:	விலங்கு
பிரிவு:	முதுகெலும்பி
வகுப்பு:	பறவை
வரிசை:	பசாரிபார்மிசு
குடும்பம்:	லியோத்ரிச்சிடே
பேரினம்:	லியோத்ரிக்சு
இனம்:	லி. அர்ஜென்டாரிசு
இருசொற் பெயரீடு
	லியோத்ரிக்சு அர்ஜென்டாரிசு; கோட்ஜ்சன், 1837
வேறு பெயர்கள்
	'மெசியா அர்ஜென்டாரிசு'

வெள்ளிக் காது மெசியா (Silver-eared mesia)(லியோத்ரிக்சு அர்ஜென்டாரிசு) என்பது தென்கிழக்கு ஆசியாவைச் சேர்ந்த ஒரு பறவை சிற்றினமாகும்.

வகைபாட்டியலும் பரவலும்

இந்த சிற்றினம் ஒரு காலத்தில் பெரிய தொல்லுலக தவிட்டுக்குருவி பறவைக் குடும்பமான திமாலிடேயில் வைக்கப்பட்டது, ஆனால் இந்த குடும்பம் சமீபத்தில் பிரிக்கப்பட்டு, புதிய குடும்பமான சிரிப்பானில் வைக்கப்பட்டுள்ளது.^[3]

இந்த சிற்றினம் சில நேரங்களில் இதன் சொந்த பேரினமான மெசியாவில் அல்லது சிவப்பு-அலகு லியோத்ரிக்சு கொண்ட லியோத்ரிக்சு பேரினத்தில் வைக்கப்படுகிறது. இச்சிற்றினத்தின் கீழ் விவரிக்கப்பட்ட ஏழு துணையினங்கள் உள்ளன. இவற்றுக்கிடையேயான இறகுகளில் கணிசமான மாறுபாடு உள்ளது. இத்துணையினங்கள் தனித்துவ சிற்றினமா என்பதை நிறுவக் கூடுதல் ஆராய்ச்சி தேவை.^[4]

துணையினங்கள்:

மெ. அர்ஜென்டாரிசு அர்ஜென்டாரிசு (ஹோட்ஜ்சான், 1837) - வடக்கு மற்றும் கிழக்கு இந்தியா, பூட்டான், வடக்கு பர்மா மற்றும் தெற்கு சீனா .
மெ. அர்ஜென்டாரிசு கால்பனா (மேயர் & கிரீன்வே, 1938) - தெற்கு பர்மா மற்றும் வடக்கு தாய்லாந்து
மெ. அர்ஜென்டாரிசு ரிக்கெட்டி (லா டச்சி, 1923) - சீனா (யுன்னான், குய்ச்சு & குவாங்சி), மற்றும் வடக்கு லாவோஸ் மற்றும் வியட்நாம் .
மெ. அர்ஜென்டாரிசு குன்ஹாசி (இராபின்சன் & க்ளோஸ், 1919) - தெற்கு லாவோஸ் & வியட்நாம், கம்போடியா.
மெ. அர்ஜென்டாரிசு தாகென்சிசு (யென் குவோக்யுங், 1934) - தெற்கு தாய்லாந்து மற்றும் தீபகற்ப மலேசியா .
மெ. அர்ஜென்டாரிசு ரூக்மேகேரி (ஜங்கே, 1948) - வடக்கு சுமத்ரா .
மெ. அர்ஜென்டாரிசு லாரினே (சல்வடோரி, 1879) - தெற்கு சுமத்ரா.

இந்தியாவின் அசாமில் உள்ள நமேரி தேசியப் பூங்காவிற்குக் குளிர்காலத்தில் குடியேறியதாகக் கூறப்பட்டாலும், இந்த சிற்றினத்தின் பொதுவாக வசிப்பிடமாக உள்ளது.^[4] வளர்க்கப்பட்ட பறவைகள் ஆங்காங்கிற்கு அறிமுகப்படுத்தப்பட்டது.^[5]

உணவு

வெள்ளிக் காது மெசியாவின் உணவில் பூச்சிகள் மற்றும் அவற்றின் இளம் உயிரிகள், பழங்கள் மற்றும் குறைந்த அளவில் விதைகள் காணப்படுகின்றன. இந்த சிற்றினம் பெரும்பாலும் முப்பது பறவைகளுடன் கூடிய பெரிய குழுவாக உணவு தேடும் போது கூடுகின்றன. மேலும் இனப்பெருக்க காலத்தில் குழுக்களை உருவாக்குகின்றன. இவை காடுகளில் உள்ள அலைகள் எனப்படும் பிற இனங்களின் பெரிய மந்தைகளுடன் சேரும். இதில் மற்ற வகை தவிட்டுக்குருவிகளும் அடங்கும். இவை பொதுவாகத் தரையில் நெருக்கமாக உணவு உண்ணுகின்றன. ஆனால் விதானத்திற்குள் 5 மீட்டர் வரை செல்லலாம்.^[4]

இனப்பெருக்கம்

வெள்ளிக்காது மெசியா பருவகால இனப்பெருக்கம் மேற்கொள்ளும் பறவை ஆகும். இதன் இனப்பெருக்க காலம் நவம்பர் முதல் ஆகத்து வரை நீடிக்கும். இருப்பினும் இனப்பெருக்க காலம் இதன் வரம்பின் வடக்குப் பகுதியில் ஏப்ரல் மாதத்தில் தொடங்குகிறது. ஆண் மற்றும் பெண் பறவைகள் கூடு கட்டுவதில் ஈடுபடும். மூங்கில் மற்றும் பிற காய்ந்த இலைகள், வேர்கள் மற்றும் நார்களால் கூடுகள் அமைக்கின்றன. ஒரு கூடு கட்டுவதற்கு நான்கு நாட்கள் வரை ஆகும். கூடுகள் தரை மட்டத்திற்கு அருகில் அல்லது 2 மீ உயரம் உள்ள புதரில் அமையும். சிவப்பு அலகு லியோத்ரிக்சு உடனான இதன் உறவின் அடிப்படையில், இந்த சிற்றினத்திலிருந்து கூடு பிரித்தறிய முடியாததாகக் கூறப்படுகிறது.^[4]

வெள்ளிக் காது மெசியாவின் முட்டைகள் வெளிர் வெள்ளை நிறத்தில் உள்ளன. ஆனால் இவை செறிவான பைத்தியம்-பழுப்பு நிறப் புள்ளிகளுடன் இருக்கும். இரண்டு முதல் ஐந்து முட்டைகள் ஒரு முறை இடப்படும். இந்தியாவில் நான்கு முட்டைகள் வழக்கமாகவும் ஆனால் மலேசியாவில் இரண்டு அல்லது மூன்று பொதுவானதாகவும் இடப்படுகின்றன. ஆண் பெண் பறவைகள் முட்டைகளை அடைகாக்கின்றன. பெண் இரவில் முட்டைகளை அடைகாக்கும். முதல் முட்டை இட்ட பிறகு 13 முதல் 14 நாட்கள் வரை முட்டைகள் அடைகாக்கும். இரண்டு பெற்றோர்களும் குஞ்சுகளுக்கு உணவளிக்கின்றன. குஞ்சுகள் கூட்டைவிட்டு 12 நாட்களுக்குப் பிறகு வெளியேறுகின்றன. மேலும் 22 நாட்களுக்குப் பிறகும் பெற்றோர் பேணல் நீடிக்கும்.^[4]

படங்கள்

ஆண்
மெ. அ. அர்ஜெண்டாரிசு, நியோரா பள்ளத்தாக்கு தேசியப் பூங்காவில், இந்தியா]
மெ. அ. அர்ஜெண்டாரிசு, மகானந்த காட்டுயிர் காப்பகம், மேற்கு வங்காளம் இந்தியா
நியோரா பள்ளத்தாக்கு தேசியப் பூங்காவில்

மேற்கோள்கள்

↑ BirdLife International (2016). "Leiothrix argentauris". IUCN Red List of Threatened Species 2016: e.T103878477A94498105. doi:10.2305/IUCN.UK.2016-3.RLTS.T103878477A94498105.en. https://www.iucnredlist.org/species/103878477/94498105. பார்த்த நாள்: 12 November 2021.
↑ "Appendices | CITES". cites.org. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2022-01-14.
↑ Gill, Frank; David Donsker (2010). "Babbler Families and Genera". IOC World Bird Names. Archived from the original on 15 மார்ச் 2012. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2 March 2013. {{cite web}}: Check date values in: |archive-date= (help)
↑ ^4.0 ^4.1 ^4.2 ^4.3 ^4.4 Collar, N. J. & Robson C. 2007.
↑ Leven, Michael; Corlett, Richard (2004). "Invasive birds in Hong Kong, China". Ornithological Science 3: 43–55. doi:10.2326/osj.3.43. https://www.jstage.jst.go.jp/article/osj/3/1/3_1_43/_pdf.

[iucn_status_12_November_2021-1] BirdLife International (2016). "Leiothrix argentauris". IUCN Red List of Threatened Species 2016: e.T103878477A94498105. doi:10.2305/IUCN.UK.2016-3.RLTS.T103878477A94498105.en. https://www.iucnredlist.org/species/103878477/94498105. பார்த்த நாள்: 12 November 2021.

[2] "Appendices | CITES". cites.org. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2022-01-14.

[IOC-3] Gill, Frank; David Donsker (2010). "Babbler Families and Genera". IOC World Bird Names. Archived from the original on 15 மார்ச் 2012. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2 March 2013. {{cite web}}: Check date values in: |archive-date= (help)

[HBW-4] 4.0 ^4.1 ^4.2 ^4.3 ^4.4 Collar, N. J. & Robson C. 2007.

[5] Leven, Michael; Corlett, Richard (2004). "Invasive birds in Hong Kong, China". Ornithological Science 3: 43–55. doi:10.2326/osj.3.43. https://www.jstage.jst.go.jp/article/osj/3/1/3_1_43/_pdf.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]