Šolta
Šolta je ostrvo u srednjoj Dalmaciji (Južna Hrvatska), nedaleko od Splita, zapadno od Brača, površine 51,9 km².
Najviši vrh na ostrvu nalazi se na nadmorskoj visini od 237 m, kod Gornjeg sela. Uz ostrvo Šoltu, kod uvale Maslinica, nalazi se još sedam ostrvca. Glavno mesto na ostrvu su Grohote. Za istaknuti je bogatstvo flore i posebno faune (preko 100 vrsta ptica, divlje svinje, zečevi, itd.). Ostrvo je naseljeno od praistorije, a prvi put ga pominje Pseudoskilaks u 4. veku p. n. e. pod imenom Olinta.
Simbol
[uredi | uredi izvor]Simbol ostrva je „čuvita“ (ćuk).
Istorija i stanovništvo
[uredi | uredi izvor]U ranom srednjem veku pripadao je Neretljanskoj oblasti, a njegovi stanovnici su bili Srbi Neretljani,[1] koji nisu prihvatili hrišćanstvo[1] kada je to učinila većina Južnih Slovena.
Većinski stanovnici ostrva Šolte danas su Hrvati.
Sukladno simbolu, i stanovnike Šolte, Šoltane, zovu čuvitari. To je nekad bio pomalo pogrdan naziv, danas čak poprima pozitivna obeležja, štoviše razne formalne i neformalne skupine sa Šolte i u vezi sa Šoltom uzimaju čuvitu u naziv.
Naselja
[uredi | uredi izvor]Mesta na ostrvu: Nečujam, Stomorska, Maslinica, Rogač, Grohote, Gornje selo, Srednje selo, Donje selo.
Zanimljivosti
[uredi | uredi izvor]Zbog izolovanosti i nebrige nadležnih vlasti za ovo ostrvo, nastala je i kletva „Dabogda te Šolta dopala!“.
U 4. veku je car Dioklecijan koji je živeo nedaleko u svojoj palati (današnjem jezgru Splita) koristio najmanju uvalu u Nečujmu kao svoj ribnjak. Zato mu je ime i danas Piškera, a ruševine su još uvek tu, na dnu mora.
Veliki broj stanovnika, "skoro jedna trećina", kako se tvrdi 1938, imao je prezime Bezić.[2]
Vidi još
[uredi | uredi izvor]Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ a b „Arhivirana kopija”. Arhivirano iz originala 19. 12. 2008. g. Pristupljeno 16. 3. 2007.
- ^ "Politika", 24. avg. 1938, str. 13