Rezbarstvo
Rezbarstvo je umetnički zanatski pravac u stvaranju skulptura iz najčešće drveta koje nadovezuje na vajarstvo i umetničko stolarstvo. Drvo spada u najplemenitije žive materijale i nailazi na primenu u vidu dekorativnih umetničkih predmeta u enterijerima u vestibilima u vidu ukrasnih elemenata stepeništa i sl. Ali isto tako i u ukrašavanju seoskih prostora.
Rezbarenje je uvek bilo ne samo profesija umetničkih zanata, ali je spadalo i u interesantan način korištenja slobodnog vremena kao narodno rezbarstvo i sl. I u savremenom svetu postoji niz skupljača umetničkih rezbarskih dela kao i niz rezbara koji svoja dela stvaraju samo za svoju radost i radost svojih bližnjih.
Rezbarstvo nije samo zanat već je to i neosporno umetnost. Spadalo je i spada u umetničke zanate isto tako kao bižuterija, kujundžistvo, proizvodnja umetničkog nameštaja, muzičkih instrumenata, oružja, prerada kože, slonovače i drugih prirodnih materijala.
Ne svako rezbarsko delo može se smatrati za umetničko. Umetnička dela nataju od strane umetnika koji su disponirani ne samo obrazovanjem već i fantazijom i inventivnošću kao i umetničkim pogledima, iskustvom i sposobnostima kao i manualnim kvalitetima.
Galerija slika
[uredi | uredi izvor]-
Rezbarski alat -
Rezbarenja -
Rezbarenje -
Rezbarenje figura ptica
Istorija rezbarstva
[uredi | uredi izvor]Iz ovoga doba nam je ostalo mnogo više alatki za preradu drveta od vlastitih umetničkih dela od drveta.
Na osnovu pismenih podataka najstarija vajarsta dela bila su od drveta. Grci i Rimljani nisu mnogo cenili drvene skulpture i svoja umetnička dela izrađivali su od kamena.
Predhrišćanska umetnost paganska
[uredi | uredi izvor]Pre svega iz ove umetnosti je nastala romanska umetnost..
Posle nastanka hrišćanstva i pobede varvara nad rimskom civilizacijom došlo je ne samo do raspada Rimskog carstva, već i na privremenom zaboravu na umetnost antičkih majtora. Rezbarije od drveta se samo skromno savijalo u senci kamenoga vajarstva i rezbarstva iz slonove kosti.
Naziv je služio za označavanje barbarske umetnosti Gota. Gotska rezbarska umetnost dosegla je svoj vrhumac najme u Evropi. Visok nivo gotske rezbarske umetnosti bio je prvenstveno u vezi sa bogatstvom crkve. Drvo je bilo jako često pozlaćivano i polihromirano. U doba vrhunske gotike niko je ceo red skulptura i oltara koji su bili toliko uticajno obrađivani da nisu morali biti pozlaćivani ili polihromirani jer njihova dalja obrada nije bila neophodna.
Naziv je bio odvođen iz italijanske reči „riniskata“ koja je značila ponovno rođenje. Predstavljala je doba koje se karakterisalo ponovnim interesovanjem za antičku umetnost. U vajarstvu je došlo do vraćanju interesovanja za mermer i bronzu koji su bili u upotrebi u doba antike. Čak su i drvene skulpture bile stvarane tako da imitiraju skulpture od metala i kamena.
Naziv je predstavljao pežorativno obeležavanje neantičkog stila. Nastao je u Italiji kao stil katoličke crkve. Ipak je postepeno postalo vladajućim stilom i poslednjim vrhuncem rezbarstva u protestantskoj Evropi..
Bila je nežnija i završna faza barokne umetnosti. U figurativnom rezbarstvu je dramatičnost barokne umetnosti nadoknađena igrom ukrašavanja. U umetnosti nameštaja u doba rokokoa sa javljaju sitnije razmere, nežniji oblik i asimetrija
Predstavljao je ponovni povratak ka klasičnoj grčkoj i rimskoj umetnosti. Vratila su se dela od kamena i bronze. Vajarski materijal je ponovo kamen i metal. Drvo se koristilo samo u slučajevima kada su se izrađivali modeli za veća vajarska dela.
Bio je umetnički pravac koji se obraćao ka prirodi i ljudima koji su u njoj živeli u skladu sa njom. Umetnici i umetnički zanati su postali delovi povećevanja moći trgovaca i preduzetnika. U figuralnim rezbarijama se javlja uticaj akademije koji su preferirali rad sa kamenom i metalom. Rezbari su svoju klijentelu morali da traže među građanima kojim je bila najbitnija cena njihovih usluga. Nastali su jedostavni rezeni oblici skulptura koji su bili sa bojenom polihromijom i ornamentima od bronzanih lakova tzv. „nazereni“.
Je bio mnomentalni stil ka proslavljanju Napoleona Bonapartea i njegove imperije. Polazio je od egipatske, grčke i rimske umetnosti i drvorezi kao oblici nadoknade bronzanih dela bili su rasprostranjeni najme u srednjoj Evropi.
Naziv je bio odvođen od gospodin Bidenmajera iz minhenskoh humorističkog časopisa. Često je obeležavan kao građanski empir. Gotovio je građanstvu jeftiniji ali kvalitetan nameštaj i uređenja za pitome sredine u njihovim prostorima gede je rezbarstvo pružalo jednostavnu ornamentiku ili figuralne reljefe.
Bio je inspirisan istorijskim stilovima. Na nameštaj koji je bio proizveden mašinskim putem bio je nalepljivan ornamenat u stilu kakvim je predmet trebalo da se predstavi (kao pseudogotski, pseudobarokni i sl.)
Odgovarala je umetnicima koji su nalazili inspiraciju u prirodi ili u japanskoj umetnosti i koja nije tražilainspiracije u evropskim istorizujućim stilovima.. Predstavljala je takođe i spoj likovnih umetnosti i mašinske proizvodnje.
Avantgarda
[uredi | uredi izvor]Naziv je postao zbirni znak za stvaralaštvo umetnika različitih stilova novih umetničkih stremljenja koja se razlikuju od prethodnih stilova i često su inspirisana umetnošću prirodnih naroda.
Savremenost
[uredi | uredi izvor]Je odraz prilagođavanja rezbarstva savremenim tehnologijama u vidu ručnih drvopreređivačkih mašina. Odraz je pomeranja rezbarenja u oblasti šireg iskorištavanja slobodnog vremena i nalaženje primene u obrađivanju i izrađivanju bižuterije, igračaka, muzičkih instrumenata, modela i formi za enterijere, avio-modelerstvo, oružja, trofeja i dr. Tradicionalni rezbarski zanatski radovi se vrše i prilikom restauratorskih radova.
Ka najznačajnijem spada tu rezbarsko stvaralaštvo u doba starog Egipta i umetnost crnačkih naroda. Za dela u Egiptu bio je najznačajniji materijal kamen ali je cenjeno i drvo kojega je bilo malo. Svoje rezbarske radove su Egipć Ani ukrašavali staklom i metalima.
Drvorezi koji su pripadali crnačkoj umetnosti su u prvom redu služili kao ritualni i njihova dela su originalna i napadna. Bili su to skulptore predaka, načelnika maske duhova i sl.
Predstavlja široku skalu kulturne i etničke rezličitosti drvorezbarije od najstarijih vremena sve do savremenih. I ovde je rezberenje spojeno sa verom sa kultovima kao budizam, taoizam, šintoizam, hinduizam, bramanizam ili islamizam. Različito i kvalitetno pojimanje rezbarstva od jednostavnih rezbarija kanibala preko ornamentalno islamskog retbarstva do savremenog vrhunskog rezbarstva u Kini, Japanu ili Vijetnamu.
Spada u oblasti, gde je rezbarstvo i ovo stvaralaštvo sa ritualnim stupovima, figuricama Bogova i predaka sa štitovima, ornamentima i maskama, služila različitim kulturama uključujući i kanibalske.
Ovde treba razlikovati ne samo Severnu, Južnu i Srednju Ameriku već i dela starih domorodačkih stanovnika i razlikovati ih od rezbarija belaca na ovom delu sveta. U starim kulturama Srednje i Južne Amerike nije bilo mnogo rašireno rezbarstvo. Kod severnoameričkih indijanaca je rezbarenje bilo raznovrsno (totemi, kipovi i skulpture, figure lovaca i životinja, duhova i maske). Među nejrasprostranije rezbarije belaca spadaju sitne plastike koje su služile misionarstvu.
Spoljašnje veze
[uredi | uredi izvor]
- Chinese Wood Carving
- Woodcarving Magazine Arhivirano na sajtu Wayback Machine (1. oktobar 2010)
- Sharpening, Honing and Polishing Gouges and Other Carving Tools by R.M Mottola
- The British Woodcarvers Association Arhivirano na sajtu Wayback Machine (28. mart 2010)
- Maori Wood Carving
- South Asian decorative wood carving on useful items
