Panta Radosavljević Dunavski
| Panta Radosavljević Dunavski | |
|---|---|
 Panta Radosavljević Dunavski | |
| Lični podaci | |
| Puno ime | Panta Radosavljević |
| Nadimak | Vojvoda Dunavski |
| Datum rođenja | 28. avgust 1876. |
| Mesto rođenja | Beograd,  Kneževina Srbija |
| Datum smrti | 1941. (64/65 god.) |
| Mesto smrti | Nirnberg,  Nacistička Nemačka |
| Vojna karijera | |
| Služba |  Srpska četnička organizacija Kraljevina Srbija Kraljevina Jugoslavija |
| Vojska | Srpska četnička organizacija Vojska Kraljevine Srbije Jugoslovenska vojska |
| Čin | Pukovnik |
| Učešće u ratovima | Borba za Makedoniju Prvi balkanski rat Drugi balkanski rat Prvi svetski rat Drugi svetski rat |
| Odlikovanja | Orden Karađorđeve zvezde |
Panta Radosavljević ili vojvoda Dunavski (Beograd, 28. avgusta 1876 — Nirnberg, 1941) je bio četnički vojvoda i pukovnik.[1]
Biografija
[uredi | uredi izvor]Vojna škola
[uredi | uredi izvor]Nakon završena tri razreda gimnazije krajem 1892. upisao se u artiljerijsku podoficirsku školu.[1] Potporučnik je postao 1902, a kapetan 1914.[1]
Četnička akcija
[uredi | uredi izvor]Septembra 1905. pridružio se četničkoj akciji u Makedoniji. Odmah po dolasku postao je načelnik gorskoga štaba u zapadnom Povardarju i na toj dužnosti bio je od oktobra 1905. do januara 1906. Nazivali su ga vojvoda Dunavski.[1] Saradnici su mu bili vojvode Gligor Sokolović, vojvoda Babunski i oficir Sreten Rudnički, koji je pre njega stupio u četništvo.[1]
Sekretar četničke organizacije
[uredi | uredi izvor]Krajem 1906. izabran je za sekretara glavnoga četničkoga odbora u Beogradu, a u jesen 1907. postao je sekretar izvršnoga četničkoga odbora u Vranju.[1] Nakon Mladoturske revolucije 1908. dolazi do zatišja i obustave četničkih akcija zbog obećanja da će nove turske vlasti da poštuju ustav i zakone. Radosavljević se tada povčlači iz četničke organizacije.[1]
Učešće u ratovima
[uredi | uredi izvor]Radosavljević je kao komandir artiljerijske baterije učestvovao u Prvom i Drugom balkanskom ratu.[1] U Prvom svetskom ratu učestvovao je kao komandir baterije i komandant bataljona.[1] U septembru 1914. godine je sa svojim bataljonom prodro u Bosnu i Hercegovinu, sve do Sarajeva gde se zadržao do 5. oktobra štiteći srpski narod. U povlačenju je ranjen na Glasincu 6. oktobra 1914. godine. Kralj ga je lično 1914. odlikovao Karađorđevom zvezdom 4. stepena. Nakon 1918. objavljivao je članke i pesme u listu "Srpsko Kosovo", a objavio je i dve manje knjige patriotskoga sadržaja "Kroz slavno Kosovo" i "Šta je Maćedonija“.[1]
Aprilski rat i poslednje godine
[uredi | uredi izvor]Kao rezervni pukovnik Jugoslovenske vojske učestvovao je u Aprilskom ratu nakon čega je zarobljen i interniran u Nemačku (logor Oflag XIII/B). Bolovao je od tuberkuloze pa je njegov rođak zarobljeni divizijski general Dušan Trifunović pokušao da izdejstvuje da ga smeste u bolnicu ili da ga otpuste kući. To se nije desilo i on je preminuo krajem 1941. godine.[2]
Reference
[uredi | uredi izvor]Literatura
[uredi | uredi izvor]- Bjelajac, Mile; Trifunović, Predrag (1997). Između vojske i politike. Beograd, Kruševac: Institut za noviju istoriju Srbije, Narodni muzej Kruševac. ISBN 978-86-7005-020-4.
