Pređi na sadržaj

Отпозади

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Irréversible
poster
RežijaGaspar Noe
ScenarioGaspar Noe
ProducentBraim Šijua
Vensan Kasel
Glavne ulogeMonika Beluči
Vensan Kasel
Alber Dipontel
MuzikaTomas Bangalter
Producentska
kuća
Lions Gate Films (SAD)
Le Studio Canal+ (Francuska)
Godina2002.
Trajanje108 minuta[1]
ZemljaFrancuska
Jezikfrancuski
IMDb veza
COBISS veza

Otpozadi (fr. Irréversible, negde se sreće i naslov Nepovratno) je francuski eksperimentalni psihološki triler iz 2002. godine, koji je napisao i režirao Gaspar Noe. U glavnim ulogama su: Monika Beluči, Vensan Kasel i Albert Dipontel, a radnja prikazuje događaje tragične noći u Parizu dok dva muškarca pokušavaju da se osvete za brutalno silovanje i prebijanje žene koju vole. Film je sastavljen od naslovne sekvence koju prati 13 segmenata napravljenih da izgledaju kao dugački kadrovi. Svaki od ovih segmenata je ili kontinuirani snimak ili serija snimaka digitalno sastavljenih da liče na kontinuirani snimak. Priča je ispričana obrnutim redosledom, pri čemu se svaka scena odvija hronološki pre one koja joj prethodi.

Bioskopski pušten u Francuskoj, Ujedinjenom Kraljevstvu i Sjedinjenim Državama, Otpozadi se takmičio za Zlatnu palmu na Filmskom festivalu u Kanu 2002. i osvojio Bronzanog konja na Međunarodnom filmskom festivalu u Stokholmu. Kritički prijem je bio pomešan, sa pohvalama na račun izvođenja i Noeove režije, ali kritike prema njegovom grafičkom prikazu nasilja i silovanja. Američki filmski kritičar Rodžer Ibert nazvao je Otpozadi „filmom koji je toliko nasilan i okrutan da će većina ljudi smatrati da ga nije moguće gledati“.[2]

Zaplet

[uredi | uredi izvor]
Upozorenje: Slede detalji zapleta ili kompletan opis filma!

Tokom noći u Parizu, osoblje hitne pomoći reaguje na svađu u Rektumu, gej BDSM klubu. Izvode dva muškarca van kluba: Markusa, koga nose na nosilima; i Pjera, koga policija hapsi.

Sledeća scena prikazuje nestabilnog Markusa i nevoljnog Pjera kako ulaze u klub u potrazi za osumnjičenim silovateljem poznatim kao Le Tenija. Markus zatim ulazi u tuču sa čovekom za koga sumnja da je Le Tenija, koji mu na kraju slomi ruku pre nego što je pokušao da ga siluje. Pjer priskače Markusu u pomoć i tuče čoveka na smrt obližnjim aparatom za gašenje požara dok ga čovekov pratilac zabavljeno posmatra.

Kako film napreduje, otkriva se da su dvojica muškaraca pokušavali da se osvete za silovanje i skoro fatalno prebijanje Aleks, Markusove sadašnje devojke i Pjerove bivše devojke. Gledaoci otkrivaju da je Aleks napustila kućnu zabavu kojoj su prisustvovala dvojica muškaraca zbog Markusovog bezobraznog ponašanja. Na putu do kuće, ona prolazi kroz tunel i primećuje da je transrodnu prostitutku napao Le Tenija. Kada je shvatio da je viđen, Le Tenija odmah skreće pažnju na Aleks, analno je silujući pre nego što je divljački premlati do nesvesti. Nakon što Markus i Pjer otkriju da je Aleks povređena i da je bolničari zbrinjavaju, nailaze na ulične kriminalce Murada i Lejda, koji im nude pomoć da pronađu krivca. Grupa pronalazi Konču, prostitutku od ranije, preko lične karte koju je ostavila na mestu događaja. Konča identifikuje Le Teniju kao Aleksinog silovatelja, nameštajući događaje u Rektumu.

Poslednje scene filma prikazuju Aleks, Markusa i Pjera ranije tokom dana gde se nagoveštava da je Aleks ostavila rezervisanog Pjera zbog nesputanog Markusa jer nije mogao da je zadovolji seksualno, zbog čega prvi još uvek drži frustraciju. Film zatim otkriva da je Aleks dobila pozitivan rezultat na testu trudnoće koji je uradila na početku dana. U poslednjoj sceni, Aleks je prikazana kako čita u parku pre nego što film pređe na stroboskopski efekat koji se završava porukom „Le Temps Detruit Tout“, što na francuskom znači „Vreme uništava sve“.

Režiser filma Gaspar Noe se pojavljuje nakratko u klubu.

Proizvodnja

[uredi | uredi izvor]

Otpozadi je prvobitno nazvan Opasnost.[3] Gaspar Noe je prvi pronašao sredstva za novi naslov nakon što je predstavio priču koja će biti ispričana obrnuto, kako bi iskoristio popularnost filma Memento Kristofera Nolana (2000).[4]

Otpozadi je snimljen lakom kamerom širokog ekrana Minima Super16 mm. Film se sastoji od desetak naizgled neprekinutih snimaka spojenih iz stotina snimaka. Ovo je uključivalo zloglasnu devetominutnu scenu silovanja, prikazanu u jednom, neprekinutom kadru.[5] Noe je rekao da nije imao pojma koliko će scena silovanja trajati, jer su to odredili Monika Beluči, koja je u suštini režirala scenu, i Džo Prestija, koji je igrao njenog silovatelja.[6] Noe je u intervjuima izjavio da je tokom produkcije filma koristio kokain kako bi mu pomogao da nosi velike kamere potrebne za snimanje rotirajućih snimaka u filmu.[7]

Kompjuterski generisane slike su korišćene u postprodukciji za penis u sceni silovanja.

Drugi primer je scena u kojoj Pjer tuče čoveka po licu i lomi mu lobanju aparatom za gašenje požara.[8] CGI je korišćen za povećanje rezultata, pošto se početni snimci koji su koristili konvencionalnu lutku od lateksa pokazali neubedljivim. Tokom prvih šezdeset minuta trajanja, film koristi zvuk ekstremno niske frekvencije od 27 herca da stvori stanje mučnine i anksioznosti kod publike, jer to nije odmah uočljivo za gledaoca, ali dovoljno da izazove fizički odgovor.[9] Ova tehnika, nazvana Sensurround, uključuje namernu upotrebu pod-čujnog zvuka kako bi se poboljšalo iskustvo gledaoca u filmu, u ovom slučaju, namerno ga čini neprijatnim (iako bi se to moglo osetiti samo u bioskopu jer većina kućnih zvučnika ne bi emituju tako niske frekvencije).[10]

Opis sa omota

[uredi | uredi izvor]

DVD u Srbiji je izdalo preduzeće Cobra Film 2005. godine.[1]

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ a b Informacija sa zadnje strane omota domaćeg izdanja.
  2. ^ Ebert, Roger. „Irreversible movie review & film summary (2003) | Roger Ebert”. https://www.rogerebert.com/ (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2023-02-23.  Spoljašnja veza u |website= (pomoć)
  3. ^ Gaspar Noé talks about his career, including his new film Vortex | BFI Q&A (na jeziku: srpski), Pristupljeno 2023-02-23 
  4. ^ Kohn, Eric (2016-08-06). „Gaspar Noé Says All Directors Are 'Sucking D*cks For Financing' And Women Enjoyed 'Love' More Than Men”. IndieWire (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2023-02-23. 
  5. ^ Renga, Dana (2013-01-01). Unfinished Business: Screening the Italian Mafia in the New Millennium (na jeziku: engleski). University of Toronto Press. ISBN 978-1-4426-1558-8. 
  6. ^ Macnab, Geoffrey (2002-08-02). „'The rape had to be disgusting to be useful'. The Guardian (na jeziku: engleski). ISSN 0261-3077. Pristupljeno 2023-02-23. 
  7. ^ Shoukri, Tarek (2015-10-29). „Why Gaspar Noé Directed on Cocaine, Masturbated in His Own Film and Shot a Live Birth”. IndieWire (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2023-02-23. 
  8. ^ Allmer, Patricia; Huxley, David; Brick, Emily (2012-05-29). European Nightmares: Horror Cinema in Europe Since 1945 (na jeziku: engleski). Columbia University Press. ISBN 978-0-231-85008-7. 
  9. ^ Wilson, Laura (2015-07-28). Spectatorship, Embodiment and Physicality in the Contemporary Mutilation Film (na jeziku: engleski). Springer. ISBN 978-1-137-44438-7. 
  10. ^ Grønstad, Asbjørn (2007). „Abject desire: Anatomie de l'enfer and the unwatchable”. Studies in French Cinema. 6 (3): 161—169. S2CID 191568755. doi:10.1386/sfci.6.3.161_1. 

Spoljašnje veze

[uredi | uredi izvor]