Pređi na sadržaj

Vatikan

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Grad-država Vatikan
Stato della Città del Vaticano  (italijanski)
Himna: Понтификална химна и марш
(ital. Inno e Marcia Pontificale)
Položaj Vatikana
Glavni gradVatikan
Službeni jezikitalijanski i latinski[1]
Vladavina
Oblik državeeklisiologistička sakerdotalistička apsolutistička izborna teokratija[2][3][4][5]
 — SuverenFranja
 — Državni sekretarPjetro Parolin
 — Predsednik guvernorataĐuzepe Bertelo[6]
Istorija
Stvaranje11. februar 1929.
Geografija
Površina
 — ukupno0,44 km2(251)
Stanovništvo
 — 2019.[7]453(240)
 — gustina1.029,55 st./km2(6)
Ekonomija
Valutaevro
 — kod valuteEUR
Ostale informacije
Vremenska zonaUTC +1
Internet domen.va
Pozivni broj+39 i +379
Vatikan
Civitas Vaticana
Svetska baština Uneska
MestoVatikan Uredi na Vikipodacima
Koordinate41° 54′ 14″ S; 12° 27′ 11″ I / 41.904° S; 12.453° I / 41.904; 12.453
Površina049 km2 (530.000.000 sq ft)
KriterijumKulturna: (i), (ii), (iv), (vi) Edit this on Wikidata
Referenca286
Veb-sajtwww.vaticanstate.va

Vatikan (ital. Vaticano, lat. Civitas Vaticana), zvanično Grad-država Vatikan (ital. Stato della Città del Vaticano, lat. Status Civitatis Vaticanae), najmanja je nezavisna država na svetu[8] i po površini i po broju stanovnika. Nalazi se u središtu Rima (Italija) i ima površinu od svega 44 hektara. U Organizaciji ujedinjenih nacija ima status zemlje posmatrača pod imenom Sveta stolica i klasifikuje se kao zemlja južne Evrope.[9] Ovo ime nije baš najprihvatljivije, jer telo pod tim imenom funkcioniše nezavisno od državne vlasti Vatikana.

Etimologija

[uredi | uredi izvor]

Ime „Vatikan” potiče od latinskog izraza Mons Vaticanus koji je označavao Vatikanski brežuljak.

Državna uprava

[uredi | uredi izvor]

Vatikan je sedište pape, poglavara Katoličke crkve, biskupa grada Rima i izbornog monarha Vatikana. Papu na doživotnu funkciju bira Kolegijum kardinala. Tehnički, papa je apsolutni monarh, što znači da ima potpunu zakonodavnu, izvršnu i sudsku vlast u Vatikanu. On je jedini apsolutni monarh u Evropi.

Istorija

[uredi | uredi izvor]

Država Vatikan je osnovana 1929. Lateranskim ugovorom[8] kao ostatak mnogo veće Papske države (postojala od 756. do 1870).

To je enklava okružena gradom Rimom u Italiji. Diplomatske odnose zasniva Sveta Stolica, koja upravlja gradom Vatikanom, a ambasade stranih zemalja se nalaze u italijanskom delu grada Rima.

Neki posedi Svete Stolice su izvan Vatikana, kao papska letnja rezidencija Kastel Gandolfo i neke bazilike. Ovi posedi uživaju eksteritorijalni status poput stranih ambasada u Italiji.

Istorija Vatikana do ujedinjenja Italije

[uredi | uredi izvor]
Papska država u trenutku najvećeg rasprostiranja (1700)

I pre pojave hrišćanstva, prostor današnjeg Vatikana se smatrao svetim i nije bio naseljen. U 1. veku, na tom području car Kaligula gradi cirkus, koji je posle njega dovršio Neron, po kojem je cirkus dobio ime. Obelisk koji je danas na Trgu svetog Petra je na to mesto donesen sa Neronovog cirkusa, a izvorno potiče iz Heliopolisa u današnjem Egiptu. Prema predanju, u istom cirkusu je razapet sv. Petar naglavačke (Petar je posle provedenih tridesetak godina kao sveštenik krenuo za Rim gde će postati mučenik. Apokrifna „Petrova pisma“ kažu da je raspet na krstu postavljenom natraške, jer je rekao da ne zaslužuje da umre na isti način kao Isus), te je pokopan u blizini, gde je danas bazilika sv. Petra.

Godine 326, izgrađena je Konstantinova bazilika sv. Petra na mestu groba svetog Petra. Temelji tadašnje bazilike se nalaze ispod današnje bazilike sv. Petra, a dokazani su tokom prve polovine 20. veka. Tokom vekova, papinski uticaj je rastao i pape su stvorile veliku i moćnu državu koja je svojevremeno zauzimala veliki deo Apeninskog poluostrva. Takvo stanje je bilo sve do sredine 19. veka, kada je to područje preuzelo novonastalo italijansko kraljevstvo. Vatikan nije bio tokom cele istorije sedište pape, već su to bile Lateranska palata, Kvirinalska palata, a od 1309. do 1377. pape su imale sedište u Avinjonu u Francuskoj.

Vatikansko „zarobljeništvo” i Lateranski sporazum

[uredi | uredi izvor]
Čelnici Katoličke crkve i članovi italijanske fašističke vlade uoči potpisivanja Lateranskog sporazuma (1929)

Nakon ujedinjenja Italije 1861. godine status papinstva i njegove svetovne vlasti postao je upitan, što je ostalo poznato pod nazivom Rimsko pitanje. Područje Vatikana je do 1929. godine bilo pod upravom tadašnjeg rimskog distrikta Borgo, ali je Garantnim zakonom Italija jamčila papama određena prava i počasti.

Pape su tokom tog vremena odbijale da priznaju italijanskog kralja kao poglavara Rima i odbijali su da napuste Vatikan (posljednji vladar Papinske države, papa Pije IX ostao je poznat kao Vatikanski zarobljenik[10]). Stanje je napokon rešeno 11. februara 1929. kada je potpisan Lateranski sporazum između Vatikana i Kraljevine Italije. Ugovor su potpisali Benito Musolini i kardinal Pietro Gaspari. Ugovor je osigurao nezavisnost Vatikana i posebni status Katoličke crkve u Italiji.

Godine 1984, novi je ugovor priznao katolicizam kao državnu veru u Italiji.

Geografija

[uredi | uredi izvor]

Vatikan se nalazi na Vatikanskom brežuljku (mons vaticanus), koji se tako zvao još pre pojave hrišćanstva, i vatikanskih polja severno od brežuljka.[11]

Stanovništvo

[uredi | uredi izvor]

U Vatikanu živi 1.000 ljudi,[12] od kojih su preko 450 vatikanski državljani, dok ostali imaju dozvolu za boravak, privremeno ili trajno, bez dobijanja državljanstva. Oko polovine građana Vatikana ne žive unutar Vatikana. Zbog svog zanimanja (uglavnom kao diplomatsko osoblje), oni žive u različitim zemljama širom sveta.

Najviše ljudi u Vatikanu su:

Glavna religija u Vatikanu je katolicizam.

U Vatikanu se govore jezici:[13]

Teritorija

[uredi | uredi izvor]
Karta Vatikanskog Grada

Vatikan je jedna od evropskih mikrodržava, a smestio se na Vatikanskom brežuljku u zapadnom delu centra Rima, nekoliko stotina metara udaljen od obala reke Tibar. Granice prema Italiji u potpunosti slede gradske zidine, koje su izgrađene da bi zaštitile Papu. Granice prestaju da prate zidine na Trgu sv. Petra, gde granica sledi Berninijeve kolonade. S Trga sv. Petra vodi Via della Conciliazione (ulica pomirenja), koju je uredio Musolini nakon potpisivanja Lateranskih sporazuma. Na samom istoku Vatikan je otvoren prema Rimu.

Ime Vatikan dolazi od Latinskog Mons Vaticanus, što je označavalo Vatikanski brežuljak. Međutim, Vatikan je, osim na Vatikanskom brežuljku, izgrađen i na Vatikanskim poljima, gde je glavnina današnjeg Vatikana.

Vatikan izvan svojih granica poseduje određene objekte koji imaju ekstrateritorijalni status. Najpoznatija jedinica izvan Vatikana je Kastel Gandolfo, papinski letnjikovac u jugoistočnim predgrađu Rima, a jedan je od naselja poznatih pod nazivom Kasteli Romani. Osim Kastel Gandolfa, ekstrateritorijalni status ima još oko 20 građevina u Rimu, od kojih su najvažnije bazilike Sv. Ivana Lateranskog (Basilica di San Giovanni in Laterano), Sv. Marije Velike (Basilica di Santa Maria Maggiore), te Sv. Pavla izvan zidina (Basilica di San Paolo fuori le mura).

Trg Svetog Petra, Bazilika Svetog Petra i obelisk, pogled sa trga Pija XII
Trg Svetog Petra, Bazilika Svetog Petra i obelisk, pogled sa trga Pija XII

Klima Vatikana je je ista kao i klima Rima: mediteranska s umerenim i kišnim zimama od oktobra do sredine maja, a vrućim i suvim letima od maja do septembra. Neke manje lokalne osobenosti, prvenstveno izmaglice i rose, su uzrokovane anomalnom veličinom bazilike Svetog Petra, elevacijom, fontanama i obimom velikog popločanog trga.

Klima Vatikan
Pokazatelj \ Mesec .Jan. .Feb. .Mar. .Apr. .Maj. .Jun. .Jul. .Avg. .Sep. .Okt. .Nov. .Dec. .God.
Apsolutni maksimum, °C (°F) 19,8
(67,6)
21,2
(70,2)
26,6
(79,9)
27,2
(81)
33,0
(91,4)
37,8
(100)
39,4
(102,9)
40,6
(105,1)
38,4
(101,1)
30,0
(86)
25,0
(77)
20,2
(68,4)
40,6
(105,1)
Maksimum, °C (°F) 11,9
(53,4)
13,0
(55,4)
15,2
(59,4)
17,7
(63,9)
22,8
(73)
26,9
(80,4)
30,3
(86,5)
30,6
(87,1)
26,5
(79,7)
21,4
(70,5)
15,9
(60,6)
12,6
(54,7)
20,4
(68,7)
Prosek, °C (°F) 7,5
(45,5)
8,2
(46,8)
10,2
(50,4)
12,6
(54,7)
17,2
(63)
21,1
(70)
24,1
(75,4)
24,5
(76,1)
20,8
(69,4)
16,4
(61,5)
11,4
(52,5)
8,4
(47,1)
15,2
(59,4)
Minimum, °C (°F) 3,1
(37,6)
3,5
(38,3)
5,2
(41,4)
7,5
(45,5)
11,6
(52,9)
15,3
(59,5)
18,0
(64,4)
18,3
(64,9)
15,2
(59,4)
11,3
(52,3)
6,9
(44,4)
4,2
(39,6)
10,0
(50)
Apsolutni minimum, °C (°F) −11,0
(12,2)
−4,4
(24,1)
−5,6
(21,9)
0,0
(32)
3,8
(38,8)
7,8
(46)
10,6
(51,1)
10,0
(50)
5,6
(42,1)
0,8
(33,4)
−5,2
(22,6)
−4,8
(23,4)
−11
(12,2)
Količina padavina, mm (in) 67
(2,64)
73
(2,87)
58
(2,28)
81
(3,19)
53
(2,09)
34
(1,34)
19
(0,75)
37
(1,46)
73
(2,87)
113
(4,45)
115
(4,53)
81
(3,19)
804
(31,65)
Dani sa padavinama (≥ 1 mm) 7,0 7,6 7,6 9,2 6,2 4,3 2,1 3,3 6,2 8,2 9,7 8,0 79,4
Sunčani sati — mesečni prosek 120,9 132,8 167,4 201,0 263,5 285,0 331,7 297,6 237,0 195,3 129,0 111,6 2.472,8
Izvor: Servizio Meteorologico,[14] podaci o sunčanim satima[15]

Jula 2007, Vatikan je prihvatio predlog dve firme bazirane respektivno u San Francisku i Budimpešti,[16] po kom bi postao prva ugljenično neutralna država, tako što bi neutralisao svoju emisiju ugljen-dioksida kreiranjem Vatikanske klimatske šume u Mađarskoj,[17] što je čisto simbolična gesta[18] s ciljem podsticanja katolika da učine više na zaštiti planete.[19] Projekat nije realizovan.[20][21]

Dana 26. novembra 2008, Vatikan je stavio na snagu plan najavljen maja 2007. da se pokrije krov dvorane Pavla VI sa fotonaponskim panelima.[22][23]

Politika

[uredi | uredi izvor]
Međunarodni odnosi Svete Stolice
  Diplomatski odnosi
  Drugi odnosi
  Bez odnosa

Potrebno je razlikovati državu Vatikan od Svete Stolice. Sveta Stolica je subjekat međunarodnog prava i sprovodi politiku, dok je Vatikan samo teritorija nad kojim je Sveta Stolica suverena.

Iako je Vatikan najmanja nezavisna država na svetu, Sveta Stolica ima veliki međunarodni uticaj. Vatikan je glavno sedište Katoličke crkve i njenog poglavara pape. Sve ambasade akreditovane su pri Svetoj Stolici i smeštena su u gradu Rimu, premda su tokom Drugog svetskog rata poneke ambasade bile smeštena unutar Vatikana, kao npr. Ujedinjenog Kraljevstva. Prema dogovoru sa Italijom, ista osoba ne može biti akreditovana kao ambasador pri obe države, pa zemlje redovno u Rimu imaju dva ambasadora.

Vojska i sigurnost

[uredi | uredi izvor]

Vatikan ima najmanju i najstariju vojsku na svetu — Švajcarsku gardu. Osnovao ju je papa Julije II 22. januara 1506, a bila je sastavljena od švajcarskih plaćenika. Garda broji 110 pripadnika, koji su zaduženi za neposrednu zaštitu Svetog Oca, čuvanje njegovih rezidencija, a služe i u protokolarne svrhe kao počasna garda.

Vatikanska žandarmerija deluje kao vatikanska policija, iako se skraćeno naziva Vigilanza, što je skraćenica punog naziva (Corpo della Gendarmeria dello Stato della Città ).

Za spoljašnju odbranu Vatikana zadužena je Italijanska Republika.

Ekonomija

[uredi | uredi izvor]

Do 2002. službena valuta je bila vatikanska lira. Danas je u Vatikanu službena valuta evro u skladu sa posebnim sporazumom između Vatikana i Evropske unije (odluka br. 1999/98/CE).

Kultura

[uredi | uredi izvor]
Vatikanski muzeji

U Vatikan dolaze brojni turisti zbog neprocenjivog umetničkog blaga i graditeljskih spomenika. Građevine poput bazilike sv. Petra i Sikstinske kapele se smatraju jednim od najvećih svetskih dostignuća na polju kulturne baštine, koja uključuju radove poznatih umetnika poput Botičelija, Berninija, Rafaela i Mikelanđela.

Kolekcija Vatikanske biblioteke i fundus Vatikanskog muzeja su od velikog značaja za nauku i kulturu. Od 1984. se Vatikan nalazi pod zaštitom organizacije UNESCO.

Saobraćaj

[uredi | uredi izvor]

U Vatikanu postoji helidrom Vatikan, te željeznica koja povezuje željezničku stanicu pored katedrale sv. Petra s italijanskom železničkom mrežom. Željeznička linija je duga 300 m i to je čini najkraćom železnicom na svetu.[24]

Teritorija Vatikana utvrđena Lateranskim ugovorom
Najviše ljudi Švajcaraca u Vatikanu je u Švajcarskoj gardi

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ Solemn oath of the Vatican Swiss guards. 6. 5. 2014 — preko YouTube. 
  2. ^ „Internet portal of Vatican City State”. Vatican City State. Arhivirano iz originala 24. 5. 2011. g. Pristupljeno 9. 7. 2011. 
  3. ^ „Holy See (Vatican City)”. CIA—The World Factbook. Arhivirano iz originala 19. 06. 2016. g. Pristupljeno 05. 06. 2017. 
  4. ^ Robbers 2006, str. 1009.
  5. ^ Nick Megoran "Theocracy". in International Encyclopedia of Human Geography. 2009. str. 226. ISBN 978-0-08-044911-1. , vol. 11, Elsevier.
  6. ^ „Governorate”. Vaticanstate.va. Arhivirano iz originala 28. 05. 2019. g. Pristupljeno 12. 8. 2013. 
  7. ^ „Population” (na jeziku: italijanski). Vatican City State. 1. 2. 2019. Pristupljeno 11. 4. 2020. 
  8. ^ a b Mišić, Milan, ur. (2005). Enciklopedija Britanika. V-Đ. Beograd: Narodna knjiga : Politika. str. 22. ISBN 86-331-2112-3. 
  9. ^ „United Nations Statistics Division — Standard Country and Area Codes Classifications”. Arhivirano iz originala 13. 07. 2011. g. Pristupljeno 11. 04. 2014. 
  10. ^ August Franzen. pp. 291.
  11. ^ Geografija Rima
  12. ^ Holy See (Vatican City) — Country Profile — 2013
  13. ^ [„Home Page of Vatican City State”. Arhivirano iz originala 04. 12. 2013. g. Pristupljeno 07. 12. 2013.  Home Page of Vatican City State]
  14. ^ Tabelle climatiche 1971–2000 della stazione meteorologica di Roma-Ciampino Ponente dall'Atlante Climatico 1971–2000 – Servizio Meteorologico dell'Aeronautica Militare
  15. ^ „Visualizzazione tabella CLINO della stazione / CLINO Averages Listed for the station Roma Ciampino”. Pristupljeno 13. 6. 2011. 
  16. ^ „Vatican footprint wrong-footed”. The Global Warming Policy Forum. 26. 5. 2010. Arhivirano iz originala 02. 01. 2015. g. Pristupljeno 2. 1. 2015. 
  17. ^ „The Vatican to go carbon neutral”. United Press International. 13. 7. 2007. Pristupljeno 12. 9. 2009. 
  18. ^ „Vatican signs up for a carbon offset forest”. Arhivirano iz originala 05. 07. 2008. g. Pristupljeno 3. 8. 2007. , Catholic News Service, published 13 July 2007.
  19. ^ „Climate forest makes Vatican the first carbon-neutral state”. Arhivirano iz originala 04. 03. 2008. g. Pristupljeno 3. 8. 2007. , Western Catholic Reporter, published 23 July 2007.
  20. ^ Carbon offsets: How a Vatican forest failed to reduce global warming The Christian Science Monitor
  21. ^ „"Dangers lurk in offset investments". Arhivirano iz originala 27. 04. 2012. g. Pristupljeno 25. 8. 2012. , Ethical Corporation published 19 September 2011.
  22. ^ „Going green: Vatican expands mission to saving planet, not just souls”. Arhivirano iz originala 12. 06. 2007. g. Pristupljeno 12. 6. 2007. , Catholic News Service, published 25 May 2007.
  23. ^ Glatz, Carol (26 November 2008) Vatican wins award for creating rooftop solar-power generator, Catholic News Service.
  24. ^ Korn 2000, str. 49.

Literatura

[uredi | uredi izvor]

Spoljašnje veze

[uredi | uredi izvor]