Pierre Gaveaux

Pierre Gaveaux (9 tetor 1761 - 5 shkurt 1825) ishte një tenor dhe kompozitor operistik francez, i shquar për krijimin e rolit të Jason në Medeun e Cherubini dhe për kompozimin e Léonore, ou L’amour conjugal, versioni i parë operat i historisë që më vonë gjeti famë si Fidelio.

Jeta e hershme

Gaveaux lindi në Béziers dhe këndoi në korin e katedrales që nga mosha shtatë vjeç. Megjithëse kishte ndërmend të hynte në priftëri, ai gjithashtu mori mësime në kompozim. Ai më pas u bë tenori i parë në Bazilikën e Shën Seurinit në Bordo, duke studiuar me Franz Beck, dhe më pas vendosi të ndiqte një karrierë në muzikë, duke u bërë dirigjent në Grand Théâtre de Bordeaux si dhe duke vazhduar të këndonte.

Karriera si këngëtar

Pas një periudhe në Montpellier, ai u transferua në Paris, ku, më 26 janar 1789, mori pjesë në një shfaqje të Le Avventure Amorose të Giacomo Tritto, e cila shënoi përurimin e kompanisë Théâtre de Monsieur në Salle des Machines në Tuileries Pallati.

Më pas ai interpretoi me kompaninë në opera të tilla si L'Infante de Zamora e Paisiello (në 1789), dhe më 18 korrik 1791 ai këndoi rolin e Floresky në premierën e Lodoïska të Cherubini. Kur ndërmarrja u transferua në Théâtre Feydeau, ai u përfshi në një "marrëzi në vargje" të quajtur Le club des bonnes gens, e cila u ndalua nga censura për të qenë jopatriotike.

Ai ishte aktiv gjatë periudhës revolucionare, duke kompozuar në 1792 një himn për Qenien Supreme. Më 19 janar 1795, kënga e tij e famshme anti- Jakobinë^[1] Le Réveil du peuple (Zgjimi i Popullit), me fjalë të Jean-Marie Souriguière de Saint-Marc, u interpretua për herë të parë. Pavarësisht nga ndalimi i këngës më 8 janar 1796 nga Directoire, ai vazhdoi karrierën e tij në opera, duke u shfaqur në Les visitandines të François Devienne dhe duke krijuar rolin e Jason në Medeun e Cherubini më 13 mars 1797.

Opera

Opera e parë e Gaveaux, L'amour filial (1792), ishte një sukses në Paris dhe u shfaq në të gjithë Evropën: Bruksel, Këln dhe Roterdam në 1795, Bern dhe Moskë në 1809, Berlin dhe Hamburg (në një përkthim gjerman) në 1796.

Opera e tij më e famshme, Léonore, ou L’amour conjugal, u prezantua më 1798, me vetë Gaveaux në rolin e Florestanit dhe Julie-Angélique Scio si Léonore. Ajo është i njohur mirë sot sepse libret (nga Jean-Nicolas Bouilly) ka shërbyer si bazë për operën e vetme nga Beethoven, Fidelio.

Opera të tjera nga Gaveaux që ishin të njohura në kohën e tyre përfshijnë Sophie et Moncars, Le bouffe et le tailleur dhe Monsieur Des Chalumeaux, dhe në 1808 ai kompozoi L'échelle de soie në një përkthim të libretos që Giuseppe Maria Foppa kishte shkruar për La scala di seta nga Rossini.

Lista kronologjike e operave

L'amour filial, 1792
Le paria ou La chaumière indienne, 1792
Les deux ermites, 1793
La partie carrée, 1793
La famille indigente, 1794
Sophronime ou La reconnaissance, 1795
Delmon et Nadine, 1795
La gasconnade, 1795
Le petit matelot ou Le mariage impromptu, 1796
Lise et Colin ou La surveillance inutile, 1796
Tout par hasard , 1796
Céliane, 1796
Le mannequin vivant ou Le mari de bois, 1796
Le traité nul, 1797
Sophie et Moncars ou L'intrigue portugaise, 1797
Léonore, ou L’amour conjugal, 1798
Le diable couleur de rose ou Le bonhomme misère, 1798
Les noms supposés ou Les deux jockeys, 1798
Le locataire, 1800
Le trompeur trompé, 1800
Ovinska ou Les exilés de Sibérie, 1801
Le retour inattendu, 1802
Un quart d'heure de silence, 1804
Le bouffe et le tailleur, 1804
Avis aux femmes ou Le mari colère, 1804
Trop tôt ou Le projet manqué, 1804
Le mariage inattendu, 1804
Le diable en vacances ou La suite du diable couleur de rose, 1805
L'amour à Cythère, 1805
Monsieur Des Chalumeaux, 1806
L'échelle de soie, 1808
La rose blanche et la rose rouge, 1809
L'enfant prodigue, 1811
Pygmalion, 1816
Une nuit au bois ou Le muet de circonstance, 1818

Jeta e mëvonshme

Gaveaux vazhdoi të këndonte deri në 1812, megjithëse pasi kompania e Théâtre Feydeau u bashkua me atë të Théâtre Favart në 1801, zëri i tij ishte në rënie dhe ai interpretoi vetëm role dytësore. Në 1819 ai hyri në azil në Charenton në periferi të Parisit, ku vdiq. Gruaja e tij, ilmilie Gavaudan (gjithashtu një këngëtare), vdiq në 1840.

Referime

^ Robinson, Paul (1996). Cambridge Opera Handbooks: Fidelio (në anglisht). Cambridge University Press. fq. 63. ISBN 0 521 45221 X.

Fétis, François-Joseph (1862). Biographie universelle des musiciens et bibliographie générale de la musique, edition 2, vëll. 3, fq. 428–429. Parisi: Didot. Shikoni te Google Books .
Letailleur, Paulette (1992). "Gaveaux [Gavaux, Gaveau], Pierre" në Sadie 1992, vëll. 2, fq. 362–363.
Sadie, Stanley, redaktor (1992). Fjalori i Ri i Grove i Operës (4 vëllime). Londër: Macmillan. ISBN 978-1-56159-228-9 .
Disa nga informacionet në këtë artikull janë përkthyer nga Wikipedia français

Lidhje të jashtme

Free scores by Pierre Gaveaux at the International Music Score Library Project

[1] Robinson, Paul (1996). Cambridge Opera Handbooks: Fidelio (në anglisht). Cambridge University Press. fq. 63. ISBN 0 521 45221 X.

[1]