Elektrifikimi
Elektrifikimi është procesi i ndërtimit të rrjetit të energjisë elektrike. Kuptimi më i gjërë i termit, siç është në historinë e teknologjisë dhe historinë e ekonomisë, zakonisht vlen për një ekonomi rajonale, ose një ekonomi kombëtare. Në përgjithësi, elektrifikimi ishte ndërtuar nga prodhimi i energjisë elektrike dhe sistemi i shpërndarjes i cili kanë ndodhurn në Britani të Madhe, Shtetet e Bashkuara dhe shtete të tjera nga mesi i viteve 1880-të e deri në vitet 1950 dhe është në proces në vendet rurale në disa shtete në zhvillim. Kjo ka përfshirë kalimin nga boshti me linja dhe makinat me rripa që më pas të përdoren motorët me avull dhe fuqia e ujit, e deri tek motorrët elektronik.[1][2]
Historia e elektrifikimit
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]Përdorimet më të hershme komerciale të energjisë elektrike ishte telegrafi elektrik dhe electroplating (galvanizimi elektronik).
Zhvillimi i magnetit, dinamos dhe të gjeneratorëve
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]- Artikulli kryesor: Gjeneratori elektrik
Në vitet e 1831-1832, Michael Faraday zbuloi parimin operativ të gjeneratorëve elektromagnetike. Parimi, i quajtur më vonë Ligji i Faradeit, është: Forca elektromotore e induktuar (shkurt FEM) në një qark të mbyllur është e barabarte me derivatin fluksit magnetik përmes qarkut në lidhje me kohën.
Pionierët e elektrifikimit
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]- Sebastian de Ferranti
- Joseph Swan
- William Thomson
- Galileo Ferraris
- Nikola Tesla
- Samuel Insull
- Thomas Edison
Referime
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]- ^ Devine, Jr., Warren D. (1983). "From Shafts to Wires: Historical Perspective on Electrification, Journal of Economic History, Vol. 43, Issue 2" (PDF) (në anglisht): 355. Arkivuar nga origjinali (PDF) më 12 prill 2019. Marrë më 30 korrik 2015.
{{cite journal}}: Burimi journal ka nevojë për|journal=(Ndihmë!) - ^ *Nye, David E. (1990). Elektrifikimi i Amerikës: Kuptimi shoqëror i teknologjisë së re (në anglisht). Kembrixh, MA, SHBA dhe Londër, Angli: Shtypi i MIT.