Agjërimi

Agjërimi (geg. ninimi, njinimi) është mospranimi me dëshirë i disa ose i gjithë ushqimit ose i pirjes së lëngjeve për një kohë të caktuar, për arsye shëndetësore (mjekësore), shpirtërore (fetare) dhe politike (p. sh. grevat), ose për arsye të mungesës së ushqimit për shkaqe shoqërore - ekonomike.

Agjërimi për arsye fetare dhe shpirtërore ka qenë pjesë e trashëgimisë njerëzore që nga parahistoria. Përmendet në Bibël, si në Besëlidhjen e Vjetër, ashtu edhe në Besëlidhjen e Re, në Mahabharata, në Upanishad dhe në Kuran.

Agjërimi mjekësor mund të jetë një rrugëzgjidhje për çhelmimin (detoksifikimin) e organizmit.

Në përgjithësi agjërimi mund të shërbejë:

• në ushtrimin fetar (shiko Kreshmja, Ramazani),
• në fitimin e harmonisë shpirtërore dhe përvujtërisë,
• për një përmirësim të rrokjes shqisore dhe vëmendjes,
• për një forcim të dashjes dhe përgatitjes për grishje të veçanta,
• në mbajtjen zi për një vdekje ose humbje të veçantë,
• për një rritje në kontrollin mendor dhe shoqëror përkatësisht fuqisë (shiko p. sh. Mahatma Gandi),
• dhe (me një mënyrë të posaçme) madje humbjen e peshës, përkatësisht, kontrollin e peshës trupore.

Agjërimi fetar

Agjërimi në Islam

• Artikulli kryesor : Agjërimi në Islam

Agjërimi në Islam nënkupton abstenimi apo "me u përmbajte nga një veprim".

Zakonisht kjo nga besimtarët mysliman kuptohet përmbajtja nga ushqimi dhe pijet nga koha para zbardhjes së ditës në mëngjes gjer ne kohën e namazit të mbrëmjes donë të thotë gjer në kohën e fillimit të mbrëmjes. (Nga Imsaku gjer në Aksham). Agjërimi është obligativ në muajin e Ramazanit.

Shiko edhe

• Asketizmi