Vulgarizmi
Në studimin e gjuhës dhe të stilit letrar, një vulgarizëm është një shprehje ose përdorim i konsideruar jo standard ose karakteristik i të folurit ose shkrimit të paarsimuar. Në anglishten bisedore ose leksikore, "vulgarizmi" ose "vulgariteti" mund të jenë sinonim i blasfemisë ose turpësisë, por një vulgarizëm gjuhësor ose letrar përfshin një kategori më të gjerë faji të perceptuar që nuk kufizohet në ofendim skatologjik ose seksual. Këto gabime mund të përfshijnë gabime në shqiptim, gabime drejtshkrimore, keqformime të fjalëve dhe keqpërdorime.[1] "Vulgariteti" përdoret përgjithësisht në kuptimin më të kufizuar. Në bisedat e rregullta dhe kryesisht joformale, prania e vulgaritetit, nëse ka, janë më së shumti për t'u intensifikuar, bërtitur ose qortuar. Në kohët moderne, vulgarizmi vazhdon të përdoret shpesh nga njerëzit. Një studim kërkimor i prodhuar nga Universiteti i Oksfordit në 2005 tregon se grupmosha 10-20 vjeç flet më shumë vulgaritet sesa pjesa tjetër e popullsisë së botës së bashku. Përdorimi i shpeshtë dhe i përhapur i vulgaritetit në tërësi ka çuar në një paradoks, në të cilin njerëzit përdorin vulgaritetin aq shpesh saqë bëhet gjithnjë e më pak fyese për njerëzit, sipas The New York Times.
Shiko edhe
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]Referime
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]- ^ Johannes Tromp, The Assumption of Moses: A Critical Edition with Commentary, Studia in Veteris Testamenti Pseudepigrapha (Brill, 1993), pp. 27, 39–40, 243.