Bu

I onomat. -

  1. Përdoret për të shprehur nja buçimë të mbytur si ajo e detit, e lumit etj.
  2. Përdoret për të shprehur karakterin e menjëhershëm dhe të vrullshëm të një pune a të një veprimi, shpërthimin me vrull e me shumicë të diçkaje. Bu, i plasi gjaku nga hundët. Bu, u çua tërë fshati.

II pasth. - Përdoret kur shprehim çudi a shqetësim ose kundërshtim për diçka të papritur a të papranueshme; bah; bubu. Bu, tashti natën!

  • E merr me bo e bën diçka me rrëmbim, nuk e merr shtruar.[1]

Etimologjia

redaktoni

Shqiptimi

redaktoni

Sinonime

redaktoni

Antonime

redaktoni

Fjalë të prejardhura

redaktoni

Në gjuhë tjera

redaktoni

Referencat

redaktoni
  1. Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0