Ingemund Gullvåg

Ingemund Olav Gullvåg var fødd i Bergen i Hordaland (no Vestland) og døydde i Trondheim i Sør-Trøndelag (no Trøndelag). Han var son av forfattaren og journalisten Olav Gullvåg. Etter examen artium i 1944 vart han teken opp ved den norske sjøkrigsskulen i Skottland og tenestegjorde på jagaren «Stord» i Nordishavet.

Hausten 1945 byrja han å studere filosofi under Arne Næss ved Universitetet i Oslo. Han tok magistergraden i filosofi i 1951, med psykologi og sosiologi som støttefag, og doktorgraden i 1969 med avhandlinga Referanse, mening og eksistens. Gullvåg var dosent ved Noregs Lærarhøgskule, Universitet i Trondheim (no NTNU), frå 1962 og professor frå 1971.

Som forskar femnde han breitt, frå samfunnsvitskap til språkfilosofi, metafysikk og kunnskapsteori. Han skreiv om vidt ulike filosofar: Peirce, Carnap, Husserl og Wittgenstein. Eit nøkkeltema var forståing og meining. Gullvåg arbeidde særleg med erkjenningsteori, og gav blant anna ut Rudolf Carnap (1968) og Charles Sanders Peirce. Utvalg og innledning (1972)

Seinare arbeidde han særleg med teorien om «språkhandlingars» logikk og pragmatikk – logiske og erkjenningsteoretiske strukturar som gjeld for hevding, nekting og andre handlingar som inngår i språkleg kommunikasjon, til dømes i The Logic of Assertion (Theoria 1978).

I unge år, 1946–1947, var han redaktør for Nynorsk Vekeblad. I 1947 gav han ut Segner frå det gamle Hellas. Han skreiv sjølv dikt på nynorsk, men publiserte dei aldri.

• erkjenningsteori
• språkfunksjonar
• språkfilosofi

• Ingemund Gullvåg: Forståelse og virkelighet. Oslo 1991
• Ingemund Gullvåg (red.): Charles Sanders Peirce. Oslo 1972
• Ingemund Gullvåg: «Språk og normar: eit filosofisk synspunkt». I Helge Sandøy ofl. (red.): Språkideologi og språkplanlegging i Noreg. Nordisk institutt, Bergen 1991
• Helge Høibråten og Sverre Sløgedal (red.): Festskrift til Ingemund Gullvåg. Oslo 1994