Hallvard Lie

Hallvard Lie var fødd i Nord-Fron i Oppland (no Innlandet) og døydde i Oslo. Han tok examen artium på latinlinja ved Eidsvoll gymnas i 1926, magistergraden ved Universitetet i Oslo i 1936 på ei avhandling om Snorre Sturlasons Heimskringla og doktorgraden same staden i 1948 med ei avhandling om Egil Skallagrimsson.

Han var bibliotekar ved Universitetsbiblioteket i Oslo i 1937–1948, dosent i litterær stilforsking ved Universitetet i Oslo i 1948–1955 og professor i litteraturhistorie med mellomalderlitteratur som spesialfelt i 1955–1975.

Hallvard Lie var sagaforskar og norrøn stilgranskar. Han studerte stilen i talar og dialogar i Heimkringla, der han samanliknar Snorres skrivemåte med framstillinga av det same stoffet i eldre islandske kongesoger. Han analyserer stilistiske verkemiddel og særdrag hos Snorre og freistar å finne fram til Snorres «tankeform».

I doktoravhandlinga om Egil Skallagrimsson og Jorviksferda, frå 1948, er eit sentralt punkt tolkinga av Egils ferd til Jorvik. I Skaldestilstudier, frå 1952, studerer han den innfløkte og utsmykka skaldestilen og utviklinga av denne stilen. Han avviser at skaldestilen kom utanfrå, frå Irland, og ser likskap med ikkje-naturalistisk treskurd i vikingtida.

I mange år samla han stoff til Norsk verslære (1967), eit nesten 900-siders verk med analyse og klassifisering av metrum, rimmønster og strofeformer i dikt frå skaldekvada til modernismen. Boka er standardverket på sitt område.

Han omsette fleire islandske ættesoger til bokmål: Njåls saga (1941), Egils saga (1951) og Gisles saga (1954).

Lie vart innvald i Det Norske Videnskaps-Akademi i 1953 og fekk Fridtjof Nansens belønning for fremragende forskning i 1969.

• Noregs litteraturhistorie
• saga
• norrønt
• Snorre Sturlason

• Åse Hiort Lervik: «Minnetale over professor dr. philos. Hallvard Lie», i Det Norske Videnskaps-Akademi: Årbok 1995. Oslo 1995
• Gunnar L. Nissen (red.): Studentene fra 1926. Oslo 1951
• Bjørn Steenstrup (red.): Hvem er hvem? Oslo 1973