Władysław Opolczyk
| Władysław Opolczyk | |
|---|---|
| |
| Władysławov portret (crtež Jana Matejka) | |
| Ugarski Palatin | |
| Vladavina | 1367.-1372. |
| Prethodnik | Kont Miklós (Nikola Kont) |
| Nasljednik | Emeric Lackfi |
| Opolski vojvoda | |
| Vladavina | 1356.-1401. |
| Prethodnik | Bolko II od Opola |
| Nasljednik | Bolko IV od Opola |
| Supruga | Elizabeta Vlaška Elizabeta Mazovska |
| Dinastija | Pjastovići |
| Otac | Bolko II od Opola |
| Majka | Elizabeta od Świdnice |
| Rođenje | oko 1326. - 1330. ? |
| Smrt | 8 ili 18. maja 1401 Opole |
Władysław Opolczyk (njemački: Wladislaus von Oppeln, mađarski: Oppelni László), rođen negdje između 1326. - 1330. - umro 8 ili 18. maja 1401 u Opolu bio je vojvoda iz Dinastije Pjastovića koji je od 1367. do 1372. bio Ugarski Palatin a Opolski vojvoda od 1356. sve do svoje smrti 1401.[1]
Rođen je kao unuk vojvode Bolka I od Opola, pa je nakon smrti oca nasljedio i njegovo vojvodstvo. Kao bliski suradnik ugarskog kralja Ludovika I. Velikog i njegov vazal vladao je kao njegov guverner u Poljskoj od 1372. do 77. i nad dobrim dijelom Galičko-Volinjskog Kneževstva koje je pripadalo Ugarskoj od 1375.do 90. Pored tog od 1370. do 91. vladao je i krajem oko moravskog Krnova, Wieluńom do 1392. i Kujavijom i Dobrzyńom.[1]
I nakon Ludovikove smrti, ostao je bliski suradnik ugarskog dvora i Anžuvinaca i jedan od najutjecajnih šleskih vojvoda. Ugarski dvor mu je povjerio pregovore o budućem braku između Ludovikove kćeri Jadwige i litvanskog Velikog kneza- Jagela.[1]
Sa Jagelom je ušao u sukob zbog svojih bliskih veza sa Teutonskim viteškim redom, kojima je 1392. prodao kraj oko Dobrzyńa, što je Jagelo smatrao suviše opasnim širenjem Teutonske države pa je između 1391. - 96 i zaratio sa njim i prisilio ga na pokornost i oduzeo mu većinu domena.[1]
Ostao je upamćen po tom što je osnovao pavlinski samostan Jasna gora, kom je 1382. iz ukrajinskog Bełza pribavio i ikonu Gospe od Częstochowe.[1]
- Władysław Opolczyk (pl)