Ugaunija
| |||||||||||||||||||||||
Ugaunija (estonski: Ugandi, latinski: Ungannia, donjonjemački: Uggn) bila je histrorijska grofovija i regija na jugoistoku Estonije.
Pretpostavlja se da je površina te grofovije iznosila oko 3000 adramaa, to je bila drevna estonska mjera za površinu koja je odgovarala jednoj oranici, glavne utvrde bile su Tarbatu (današnji Tartu) i Otepää.[1]
Prostirala se od istočne obale Jezera Võrtsjärv do zapadne obale Čudsko-pskovskog jezera, a to odgovara teritorijima današnjih estonskih okruga Võru, Põlva i polovicama okruga Tartua i Valge.
Ugaunija je prvi put dokumentirana u Henrikovoj Livonskoj kronici, kao zemlja podjeljena na dva okruga; Tarbatu i Valgatabalvet. Ugaunija je prestala postojati 1224., nakon što je Teutonski viteški red zauzeo Estoniju, nakon tog je njen teritorij postao je domena biskupa od Tartua.[1]
Tokom 15. - 16. vijeka ime Ugaunija počelo se koristiti i za krajeve južno od rijeke Emajõgi.
Na latvijskom je Ugaunija - odnosno Igaunija postala ime za cijelu Estoniju.[1]
- Ugandi (et)