Prijeđi na sadržaj

Rimsko pravo

Izvor: Wikipedija
Drevni Rim

Članak je dio serije:
Politika i uprava
Drevnog Rima


Periodi
Rimsko Kraljevstvo
753. pne.510. pne.

Rimska Republika
510. pne.27. pne.
Rimsko Carstvo
27. pne.476. n.e./1453

Principat
Zapadno Carstvo

Dominat
Istočno Carstvo

Redovni magistrati

Konzul
Pretor
Kvestor
Promagistrat

Edil
Tribun
Cenzor
Guverner

Izvanredni magistrati

Diktator
Magister Equitum
Konzularni tribun

Rex
Triumviri
Decemviri

Titule
Imperator

Legatus
Dux
Officium
Praefectus
Vicarius
Vigintisexviri
Lictor

Magister Militum
Imperator
Princeps senatus
Pontifex Maximus
Augustus
Caesar
Tetrarh

Institucije i pravo
Rimski Ustav

Rimski Senat
Cursus honorum
Rimske skupštine
Kolegijalnost

Rimsko pravo
Rimsko državljanstvo
Auctoritas
Imperium


Druge države
pogledaj  razgovor  uredi

Rimsko pravo se razvija od legendarnog osnutka grada Rima pa sve do sloma Rimskog carstva, a nakon toga nastavlja život kroz bizantsko pravo te kroz recepciju rimskog prava u barbarskim državama Zapada tokom srednjeg vijeka. Ponovno oživljava tjekom renesanse, kada se njegovi instituti iznova otkrivaju te izučavaju za potrebe novonastale robne privrede začetka kapitalističkog sistema a zatim, sve do danas, vrše utjecaj i žive u institutima, osobito građanskim, i u suvremenom pravu.

Najčešća podjela prava danas, je ona iz XIX stoljeća, tzv. pandektna (pandectae - grčko ime Digesta). Po njoj građansko pravo djelimo na:

Iako primjenjiva na rimsko pravo, ova podjela nije nešto po čemu bi rimski pravnik prepoznao svoj pravni sistem. Duhu rismkog pravničkog razmišljanja bliži je tzv. Gajev ili institucionalni sustav građanskog prava:

Osim toga rimsko pravo obuhvaća i javni dio, danas manje značajan:

gdje su osobito važna pitanja:

Vanjski linkovi

[uredi | uredi kod]