Pons od Tripolija
Pons od Tripolija (o. 1098 – 1137) bio je grof Tripolija od 1112. do smrti.
Bio je sin grofa Bertranda od Tripolija, koga je naslijedio poslije njegove smrti. Oženio se zua Cecile od Francuske, udovicu svog mentora Tankreda od Galileje, i kćer kralja Filipa I od Francuske. Taj je brak značajno pridonio pomirenju normanskih sa provansalskim križarima, koji su bili zavađeni od vremena opsade Antiohije.
Godine 1118. je sklopio savez sa Balduinom II, novim kraljem Jeruzalema. Sljedeće godine su njih dvojica marširala na sjever kako bi pomogla Rogeru od Salerna u borbi protiv muslimanskog vođe Il-ghazija. Roger ih nije htio čekati što je dovelo do uništenja njegove vojske u bitci na Ager Sanguinisu; Balduin II je kasnije zarobljen.
Nakon što je Balduin 1124. godine pušten, Pons mu je pomogao zauzeti Tir, jednu od posljednjih preostalih luka pod muslimanskom vlašću. Godine 1125. je sudjelovao u križarskoj pobjedi u Azaza. Godine 1131. se sukobio sa novim jeruzalemskim kraljem Fulkom, koji ga je porazio u kod Rugije.
Godine 1137. je Grofoviju Tripoli napao damaščanski sultan. Iako su borbe završile bez pobjednika, Pons je zarobljen i kasnije pogubljen. Na mjestu grofa ga je naslijedio sin Raymond II.
| Prethodi: Bertrand |
grof Tripolija 1112–1137 |
Slijedi: Raymond II |
- William of Tyre, A History of Deeds Done Beyond the Sea, trans. E. A. Babcock and A. C. Krey. Columbia University Press, 1943.
- Steven Runciman, A History of the Crusades, Vol. II: The Kingdom of Jerusalem. Cambridge University Press, 1952.