Jovan od Efesa
Ivan Efeški ili Jovan od Efesa, također poznat i kao Jovan od Azije (cca. 507 - cca. 586) bio je episkop Sirijske crkve i historičar, jedan od najvažnijih koji su pisali na sirijskom jeziku.
Rodio se u gradu Amida (današnji Diyarbakir u južnoj Turskoj). Tamo ga je oko 529. Jovan od Tele zaredio za svećenika. Služio je kao đakon sve do 534. kada je putovao po Palestini i prvi put posjetio Konstantinopol. Kao mijafizit je bio svjedokom progona od strane halkedonske (pravovjerne) Crkve koja je uživala podršku bizantskog cara Justinijana. Oko 540. se trajno naselio u Konstantinopolu gdje je, usprkos svojih ne-halkedonskih stavova, stekao naklonost cara. Justinijan mu je povjerio pokrštavanje preostala pagana u Bizantskom Carstvu, uključujući Malu Aziju gdje je pokrstio oko 546. Jovan je također organizirao misije koje će dovesti do pokrštavanja Nubije. Oko godine 546. je organizirao veliki progon "idolopoklonika" u samoj prijestolnici gdje je, prema vlastitim navodima, koristio torturu kako bi iznudio priznanja.
Oko 550. godine, uz podršku cara Justinijana, Jovan Efeški je predvodio ekspediciju u Pepuzu radi uništenja montanističkog svetilišta, ustanovljenog pored grobova njihovih proroka Montana, Priscile i Maksimilije. Ivan Efeški je dao spaliti mošti začetnika montanizma, kao i njihove crkve.[1]
558. ga je Jakov Baradej zaredio za episkopa.
Nakon Justinijanove smrti je došao u nemilost njegovog nasljednika Justina II, te je od 571. proganjan od strane patrijarha Jovana Sholastika.
Napisao je dvije knjige - Crkvenu historiju, koja pokriva period od doba Julija Cezara do 580-ih, te Biografije istočnih svetaca koje je napisao oko 569.
