Hans Otto
Hans Otto (Dresden, 10. august 1900 - Berlin, 24. novembar 1933) bio je njemački glumac, poznat kao jedna od prvih žrtava nacističkog režima.
Otto je odrastao u Dresdenu i pohađao istu školu sa znamenitim književnikom Erichom Kästnerom. Glumačku karijeru je započeo 1921. godine. S vremenom je postao jedan od najpopularnijih glumaca njemačkog kazališta, a 1929. je odigrao naslovnu ulogu u prestižnoj kazališnoj adaptaciji Winnettoua.
Godine 1930. mu je ponuđena uloga Friedricha Velikog u Das Flötenkonzert von Sans-souci. Otto, koji je od 1924. bio član Komunističke partije Njemačke ju je odbio iz političkih razloga. Iste je godine organizirao glumački sindikat.
Za razliku od mnogih svojih kolega nije napustio Njemačku nakon što su početkom 1933. u njoj na vlasti došli nacisti, a odbio je ponudu Maxa Reinhardta da se preseli u Beč. 24. novembra su ga u restoranu uhapsili pripadnici nacističkih Jurišnih odreda (SA); tokom nekoliko sati je nekoliko puta premještan iz kasarni SA u Gestapo, gdje je svaki put bio izložen mučenju. Istog je dana odveden u policijsku bolnicu gdje je umro od ozljeda. Ministar propagande Joseph Goebbels je posebnim dopisom zabranio njemačkim medijima da objave vijest o njegovoj smrti.
Klaus Mann je godine 1936. Hansa Otta iskoristio kao predložak za lik Otta Ulrichsa u svom romanu Mephisto. Kasnije je u DR Njemačkoj Otto slavljen kao mučenik, te su po njemu nazivane ulice, trgovi i razne institucije.
