Ftalna kiselina
| Ftalna kiselina | |||
|---|---|---|---|
| |||
| |||
| IUPAC ime |
| ||
| Drugi nazivi | benzene-1,2-dioinska kiselina, fthalinska kiselina, orto-ftalna kiselina | ||
| Identifikacija | |||
| CAS registarski broj | 88-99-3 
| ||
| PubChem[1][2] | 1017 | ||
| EINECS broj | |||
| Jmol-3D slike | Slika 1 | ||
| |||
| |||
| Svojstva | |||
| Molekulska formula | C8H6O4 | ||
| Molarna masa | 166,14 g/mol | ||
| Agregatno stanje | beo prah | ||
| Gustina | 1,593 g/cm3, čvrst | ||
| Tačka topljenja |
191−230 °C[3] | ||
| Rastvorljivost u vodi | 0,6 g / 100 mL [4][5] | ||
| pKa | 2,98, 5,28[6] | ||
| Opasnost | |||
| NFPA 704 |
 0
2
0
| ||
| Srodna jedinjenja | |||
| Srodna karboksilne kiseline | Izoftalna kiselina Tereftalna kiselina | ||
| Srodna jedinjenja | Ftalni anhidrid Ftalimid Ftalhidrazid Ftaloil hlorid Benzen-1,2- dikarboksaldehid | ||
|
Ukoliko nije drugačije napomenuto, podaci se odnose na standardno stanje (25 °C, 100 kPa) materijala | |||
| Infobox references | |||
Ftalna kiselina je aromatična dikarboksilna kiselina, sa formulom C6H4(CO2H)2. On je izomer izoftalne kiseline i tereftalne kiseline. Dok je ftalna kiselina od samo umerenog privrednog značaja, blisko srodni derivat ftalni anhidrid se proizvodi u velikim količinama.[7]
- ↑ Li Q, Cheng T, Wang Y, Bryant SH (2010). „PubChem as a public resource for drug discovery.”. Drug Discov Today 15 (23-24): 1052-7. DOI:10.1016/j.drudis.2010.10.003. PMID 20970519.
- ↑ Evan E. Bolton, Yanli Wang, Paul A. Thiessen, Stephen H. Bryant (2008). „Chapter 12 PubChem: Integrated Platform of Small Molecules and Biological Activities”. Annual Reports in Computational Chemistry 4: 217-241. DOI:10.1016/S1574-1400(08)00012-1.
- ↑ Several melting points are reported, for example: (i) 210−211 °C with decomposition (Sigma-Aldrich on-line), (ii) 191 °C in a sealed tube (Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry), (iii) 230 °C with conversion to phthalic anhydride and water (J.T.Baker MSDS).
- ↑ Phthalic acid
- ↑ International Chemical Safety Cards
- ↑ Brown, H.C., et al., in Baude, E.A. and Nachod, F.C., Determination of Organic Structures by Physical Methods, Academic Press, New York, 1955.
- ↑ Peter M. Lorz, Friedrich K. Towae, Walter Enke, Rudolf Jäckh, Naresh Bhargava, Wolfgang Hillesheim “Phthalic Acid and Derivatives” in Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry, 2007, Wiley-VCH, Weinheim. DOI:10.1002/14356007.a20_181.pub2
