Prijeđi na sadržaj

Edwin od Mercije

Izvor: Wikipedija

Edwin (staroengleski: Ēadwine; ? - 1071) bio je engleski (anglosaksonski) plemić i velikodostojnik, poznat kao posljednji earl Mercije. Bio je unuk earla Leofrica i sin earla Aelfgara nakon čije smrti je 1062. godine naslijedio titulu. Od njih je naslijedio i suparništvo sa klanom Godwina od Wessexa, čiji je glavni predstavnik bio earl Harold Godwinson, budući kralj. U oktobru 1065. godine, pred kraj vladavine Edwarda Ispovjednika, narod u Northumbriji se pobunio protiv tamošnjeg earla i Haroldovog brata Tostiga te za novog earla proglasio Edwinovog brata Morcara. Harold je međutim to prihvatio, a mir sa braćom, između ostalog, osigurao i ženidbom sa Edwinovom sestrom Ealgyth (Edith).

Godine 1066. su se braća uspješno borila protiv sada odmetnutog Tostiga koji je iz Škotske pokušavao ponovno preuzeti vlast u Northumbriji. Međutim, u septembru 1066. je Tostigu u pomoć iznenada došao u pomoć norveški kralj Harald Hardrada čije su trupe 20. septembra nanijele Edwinu i Morcaru poraz u bitci kod Fulforda. Norvežani su, međutim, poraženi samo pet dana kasnije od Harolda u bitci na Stamford Bridgeu; sam Harold je, pak, 14. oktobra poginuo nastojeći zaustaviti normansku invaziju kod Hastingsa. Edwin i Morcar su ispočetka htjeli nastaviti pružati otpor i kao legitimnog kralja su prihvatili Edgara Aethelinga. Međutim, vrlo brzo su spoznali da je borba protiv osvajača uzaludna, te su prihvatili normanskog vođu Williama kao novog kralja.

William je zauzvrat priznao titule. Godine 1068. su pokušali ipak ponovno dignuti ustanak, ali su od njega brzo odustali. Sam Edwin je godine 1071. pokušao dići novi ustanak, ali su ga na prevaru ubili Normani iz njegove pratnje. William je odlučio ukinuti titulu earla, a Edwinove zemlje predao svom sljedbeniku Alanu Rufusu.

Perstvo Engleske
Prethodi:
Ælfgār
earl Mercije
1062–1071
Slijedi:
nema
položaj ukinut