Belle de jour (film)
| Ljepotica dana | |
|---|---|
 kino poster | |
| Režija | Luis Buñuel |
| Producent | Henri Baum Robert i Raymond Hakim |
| Scenario | Luis Buñuel Jean-Claude Carrière roman Belle de jour Joseph Kessel |
| Uloge | Catherine Deneuve Jean Sorel |
| Fotografija | Sacha Vierny |
| Montaža | Louisette Hautecoeur |
| Distribucija | Valoria (Francuska) Allied Artists (SAD) |
| Datum(i) premijere | 24. V 1967. |
| Trajanje | 101 min. |
| Zemlja |  Francuska  Italija |
| Jezik | francuski |
| Ljepotica dana na Internet Movie Database | |
Lepotica dana (francuski Belle de Jour) francusko-talijanski je dramski film iz 1967. koji je režirao Luis Buñuel, a glavne uloge tumače Catherine Deneuve, Jean Sorel, Michel Piccoli i Francisco Rabal. Snimljen na osnovu istoimenog romana Josepha Kessela, film govori o mladoj ženi koja odluči da popodneva provodi kao prostitutka dok joj je muž na poslu.
Naslov filma je igra reči na francuskom. Fraza "belle de nuit" je najbolje prevedena engleskom frazom "dama noći", odnosno prostitutka. Severin radi kao prostitutka u toku dana tako da je "belle de jour". To takođe može biti referenca za francusko ime za cvet ljiljan, što znači lepota dana, cvet koji cveta samo tokom dana. Radi se o prvom Bunuelovom filmu u boji, koji je ujedno i njegov najuspešniji i najpoznatiji nadrealni "klasik". Američki režiser Martin Scorsese je 1995. promovisao ograničeno ponovno puštanje u Americi i DVD izdanje 2002. Godine 2010. filmski časopis rangirao je Lepoticu dana na 56. mesto liste 100 najboljih filmova svetske kinematografije. Film je osvojio Zlatnog lava i nagradu Pasineti za najbolji film na Filmskom festivalu u Veneciji 1967. Također je bio vrlo gledan: u francuskim kinima, pogledalo ga je 2.161.160 posjetitelja.[1]
Severin Serizi, mlada i lepa domaćica nije u stanju da deli fizičku intimnost sa svojim suprugom, Dr. Pjerom Serizijom, uprkos njihovoj međusobnoj ljubavi. Njen seksualni život je ograničen na razradi fantazija koje uključuju dominaciju, sadomazohizam, i ropstvo. Iako frustriran frigidnošću njegove žene prema njemu, Pjer poštuje njene želje.
Tokom posete skijaškom centru oni sreću dva prijatelja, Anrija Husona i Rene. Severin ne voli način na koji Huson gleda u nju. Nazad u Parizu, Severin se sastaje sa Renee i saznaje da zajednička prijateljica, Henrijeta, sada radi u bordelu. U svom domu, Severin dobija ruže od Husona i biva uznemirena tim gestom. Na teniskom terenu, ona sreće Husona i oni razgovaraju o Henrijeti i kući zadovoljstva. Huson pominje Severin visoko-klasni bordel na adresi 11 Cité Jean de Saumur. On joj takođe priznaje svoju želju za njom, ali Severin odbacuje njegove izjave.
Progonjena sećanjima iz detinjstva koja uključuju njenog oca, Severin odlazi u visoko-klasni bordel, koji vodi madam Anajs. Tog popodneva Severin uslužuje njenog prvog klijenta. Oklevajući u početku, ona reaguje na čvrstu ruku madam Anajs, koja joj daje nadimak "lepotica dana", i potom ima seks sa strancem. Nakon pauze od nedelju dana, Severin se vraća u bordel i počinje da radi od dva do pet sati svakog dana, vraćajući se svom mužu bezazleno u večernjim časovima. Jednog dana dolazi Huson da je poseti kod kuće, ali Severin odbija da ga vidi. Ipak ona fantazira o seksu sa njim u prisustvu njenog muža. Ironično, fizički odnos Severine sa njenim mužem se popravlja i ona počinje da spava s njim.
Severin se udružuje sa maldim gangsterom Marselom koji joj nudi vrstu uzbuđenja od njenih fantazija. Kada Marsel postaje sve zahtevniji i ljubomoran, Severin odlučuje da napusti bordel, sa pristankom Madam Anajs. Severin je takođe zabrinuta zbog Husona koji zna za njen tajni život u bordelu. Jedan od Marselovih gangsterskih saradnika prati Severin do njenog doma, a uskoro je i sam Marsel posećuje i preti da će otkriti njen tajni život njenom mužu. Severin ga ubeđuje da napusti njen dom i nakon nekog vremena on to i čini. Marsel potom sačeka Pjera da se vrati kući i puca na njega tri puta pre bekstva. Ipak, policija ga na kraju prati i ubija. Pjer preživljava, ali ostaje u komi. Policija nije u stanju da pronađe motiv za pokušaj ubistva. Posle nekog vremena Severin vodi kućnu brigu o Pjeru koji je sada potpuno paralizovan i u invalidskim kolicima. Huson ga posećuje i kaže Pjeru istinu o tajnom životu njegove supruge; ona ne pokušava da ga zaustavi. Nakon toga, Severin sanja da je njen muž ponovo zdrav i oni su srećni.
- Catherine Deneuve - Séverine Serizy, alias Belle de Jour
- Jean Sorel - Pierre Serizy
- Michel Piccoli - Henri Husson
- Geneviève Page - Madame Anaïs
| godina | nagrada | primatelj | rezultat |
|---|---|---|---|
| 1967 | Venecijanski filmski festival - Zlatni lav | Luis Buñuel | Osvojeno |
| 1969 | BAFTA - najbolja glumica | Catherine Deneuve | Nominacija |
Godine 2003. je anglo-američka naučnica Bruk Manjanti, inspirisana filmom, odabrala Belle de jour kao svoj pseudonim, odnosno naslov bloga u kome je opisivala sopstvena iskustva eskort devojke. Na osnovu bloga je 2005. objavljena knjiga pod naslovom The Intimate Adventures of a London Call Girl, koja je posle postala podloga za TV-seriju Secret Diary of a Call Girl gde je protagonistkinja pod imenom Hana Bakster također koristila pseudonim Belle de jour.
- ↑ „Belle de jour”. JP's Box-Office.
- Belle de Jour na sajtu IMDb
- Belle de Jour na Rotten Tomatoes-u (en)
- Ebert, Roger (1999-07-25). „Veliki filmovi Rogera Eberta: Belle de Jour”. Roger Ebert.