Aerodrom Charles de Gaulle
| Aerodrom Charles de Gaulle Aéroport de Paris-Charles-de-Gaulle | |||
|---|---|---|---|
| |||
| IATA: CDG – ICAO: LFPG | |||
| Osnovni podaci | |||
| Vrsta aerodroma | Civilni aerodrom | ||
| Vlasnik | Aéroports de Paris | ||
| Operater | Paris Aéroport | ||
| Služi gradu | Pariz | ||
| Lokacija | Roissy-en-France, Francuska | ||
| Nadmorska visina | 119 m / 392 ft | ||
| Koordinate | 49°00′35″N 002°32′52″E / 49.00972°N 2.54778°E | ||
| Internetske stranice | |||
| Uzletno-sletne staze | |||
| Smjer | Dužina | Površina | |
| ft | m | ||
| 08L/26R | 13,829 | 4,215 | Asfalt |
| 08R/26L | 8,858 | 2,700 | Asfalt |
| 09L/27R | 8,858 | 2,700 | Asfalt |
| 09R/27L | 13,780 | 4,200 | Asfalt |
| Statistika (2020.) | |||
| Broj putnika | 22,257469 | ||
Aerodrom Charles de Gaulle (francuski: Aéroport de Paris-Charles-de-Gaulle) ili Aerodrom Roissy (IATA: CDG, ICAO: LFPG) je najveći francuski aerodrom koji se nalazi u Roissy-en-Franceu 23 km sjeveroistočno od centra Pariza.
Taj aerodrom je pravi mali grad sa 4 ogromna terminala, garažama, hotelima i vlastitom željeznicom za kretanje po tom kompleksu.
.jpg)
Charles de Gaulle je 2011. opslužio ukupno 60,970.551 putnika.[1]
Radovi na gradnji aerodroma započeli su u augustu 1968. godine izgradnjom cesta i mostova preko autoputa A1.[2]
Rad na kompleksu zgrada za aerodrom započeo je krajem 1970., tad su izgrađeni hangari za Air France i Union de transports aériens i terminal za teret. Izgradnja prve piste od 3,600 metara, i pripadajućih rulnih pista započela je 1. augusta 1969.[2]
Pista 1 svečano je otvorena 9. septembra 1971. Zemljani radovi na Pisti 2 započeli su 1972. godine.
Do septembra 1973. izgradnja je bila gotova. Aerodrom je nazvan Paris Nord, a kasnije Roissy, u oktobru 1973. odlučeno je da se aerodrom zove po legendarnom francuskom predsjedniku Charlesu de Gaulleu, koji je umro prije četiri godine.[2]
Nakon osam godina izgradnje aerodrom je otvoren 8. marta 1974. Pet dana kasnije, u 6:51 ujutro 13. marta sletio je prvi avion TWA B747 iz New Yorka sa 60 putnika.[2]
Ispočetka se Air France ograničio na nekoliko domaćih i evropskih linija Bordeaux, Nica, Toulouse, London, Ženeva, Frankfurt, Torino, Lisabon, vremenom je rastao broj interkontinentalnih linija. Istovremeno je i puno drugih kompanija prebacilo svoje letove sa aerodroma Le Bourgeta i Orlya na Charles de Gaulle.
U prvoj godini rada aerodrom je opslužio 2,5 miliona putnika i 131,000 tona tereta.[2]
Charles de Gaulle i londonski Heathrow postali su 21. januara 1976. prvi aerodromi iz kojih su poletjeli Concordi za Rio de Janeiro i Bahrein.[2]
Aerodrom je 1976. opslužio 7,5 miliona putnika i otvorio drugu pistu.[2]
Između 1981.-2003. izgrađen je i proširen Terminal 2, dogradnjom terminala 2B (1981.), 2A (1982.), 2D (1989.) i 2C (1993.) Dotadašnja kompanija Aéroport de Paris koja je upravljala aerodromom 1989. postala je Aéroports de Paris (Aerodromi Pariza).[3]
Puštanje u rad dva modula Terminala 2F 1998. (2F1) i 1999. (2F2).[3]
Izgradnja kompleksa sjedišta Air Franca na Terminalu 2 dovršena je 1995.[3]
Između 1997.-2000.izgrađene su dvije nove paralelne piste.[3]
Terminal 2E djelomično je završen i otvoren 2003.[3]
Najstariji Terminal 1 potpuno je obnovljen 2005.[3]
- ↑ „Statistiques annuelles” (francuski). Union des aéroports Français. Arhivirano iz originala na datum 2012-02-29. Pristupljeno 12.10.2022.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 „Paris de Gaulle Airport: A Monument for the Age of Air Travel” (engleski). Airport History. Pristupljeno 12.10.2022.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 „Registration Document // 2011” (engleski). Aéroports de Paris. Pristupljeno 12.10.2022.
