(επανάληψη από το https://salograia.blogspot.com/2011/05/blog-post_09.html)
Αγαπημένο μου
σε είδα τις προάλλες- εκεί στα σκαλιά της Γεροκωστοπούλου, στην Πάτρα που τρεις ώρες τα λέγαμε- ότι είχες άγχος για τις πανελλαδικές εξετάσεις ...
Δυο λόγια, μόνο, σου γράφω- εκ της μικρής μου εμπειρίας προερχόμενα.
Οι εξετάσεις δεν είναι δα και η Ημέρα της Μελλούσης Κρίσεως, ώστε να σε καταβροχθίζει, της αρκούδας το άγχος!
Ένα απλό συμβεβηκός-επί της ουσίας- αποτελούν και οι εξετάσεις.
Δεν κρίνεται η ποιότητα της ζωής και του μέλλοντός σου, από δαύτες, σε παρακαλώ, πίστεψέ με.
-Εντάξει.
-Έχεις βάλει στόχους:
Σεβαστοί και νόμιμοι.
Έχεις αποδυθεί σε μια δυνατή προσπάθεια, διαβάζοντας, αγρυπνώντας, στερώντας τον εαυτό σου, από πολλά χατιράκια, που σε κάθε άλλη περίπτωση θα του έκανες.
Εντάξει.
Μέχρις εδώ όλα καλά και κατανοητά.
-Από κεί και μετά, όμως, αν επιτρέψεις το άγχος να σε κατακλύσει, υπάρχει φόβος,
μαντάρα να γίνει το σύστημα, διότι ο εγκέφαλος μπορεί ή να πάθει υπερκόπωση, ή να μπλοκαριστεί απ' το άγχος και να μην αποδώσει.
-Και μεις είχαμε κάποτε πανελλήνιες, μα δεν κάναμε κι έτσι, για Όνομα!
-Και ο ανταγωνισμός ήταν, επίσης, μεγάλος.
-Και η ύλη που διαβάζαμε απροσδιόριστη και τεράστια.
-Αλλά τότε τα μήντια δεν μεγαλοποιούσαν τόσο το ζήτημα, και μεις δεν ήμασταν πανικόβλητοι.
-Θυμάμαι τον καθηγητή Ανδρακάκο στο Φροντιστήριο του Μπελεζίνη στα Εξάρχεια
που σοφά συμβούλευε τους μαθητές, να μην κοιτάξουν εφημερίδες, την επομένη των εξετάσεων.
Να μην εξετάσουν την επαύριον- τι έγραψαν και τι δεν έγραψαν.
-Πάρτε τις εφημερίδες, και κοιτάξτε τες -μ ε τ ά ...το τέλος των διαγωνισμών, σοφά,
μας συμβούλεψαν.
Πού να ακούσει την ώριμη συμβουλή, το ξερό μας κεφάλι!
-Όοοοχι! Δεν ξέρει ο Ανδρακάκος.
Εγώ ξέρω, το βούρλο, καλύτεραααα!
-Και παίρνεις τότε την εφημερίδα, την επαύριον, λατρεμένο μου, το θυμάσαι;
-Το θυμάμαι!
-Και τι βλέπεις, στην εφημερίδα;
-Βλέπω, ότι είχα πέσει εντελώς έξω στο θέμα της έκθεσης- μαύρα μου μακαρούνιαααα!
Σου θυμίζω ότι έδιναν εκτενές αρχαίο ρητό, να το μεταφράσουμε, δηλαδή να καταλάβουμε
τι στον κόρακα έλεγε, και μετά, να το αναπτύξουμε ως δοκίμιο- ωιμέ ωιμέ...πως τα σιχαινόσουνα
και συ, τα δοκίμια, θυμάσαι;
-Τι εφιάλτης, να αναμασάς δοσμένες κοινοτοπίες, Χριστούλη μου!
Μόνο εφιάλτης; Κόλαση σκέτη.
-Ε, αφού απ' την εφημερίδα είδα ότι έπεσα τ ε λ ε ί ω ς έξω στο θέμα της έκθεσης
( άλλα των αλλουνών έγραφα εγώ, άλλα των αλλουνών ο καθηγητής του φροντιστήριου
που δημοσίευε η εφημερίς)
τα έβαψα μαύρα, κατάμαυρα, και άρχισα νοερά να ολοφύρομαι
-κοινώς να μαλλιομαγουλοτραβιέμαι:
"Πάει! Μηδέν παίρνω στην έκθεσηηηηηη!"- κρουνηδόν τα δάκρυα στις ντροπαλές παρειές μου.
Και παραιτήθηκα από κάθε επόμενη προσπάθεια διαβάσματος- το ανεγκέφαλο.
Στα επόμενα μαθήματα δεν έκανα την παραμικρή επανάληψη- εκείνες τις κρίσιμες μέρες.
Όταν βγήκαν τα αποτελέσματα, με γουρλωμένα από κατάπληξη μάτια, είδα
είχα πάρει πολύ καλό βαθμό στην έκθεση, πλην, με τα λοιπά τα μαθήματα, χωρίς μια επανάληψη, χωρίς μια προσοχή, δεν πήγα τόσο καλά και έμεινα για δύο μόρια- απέξω...
-Πάρε πέντε, ζωντόβολο να μη στα χρωστάω...
-Γι αυτό, τώρα, εξ εμπειρίας, κράζω αγαπητικά:
- Για Όνομαααα!
ΜΗΝ ΚΟΙΤΑΞΕΙΣ, την επομένη, τις φάκεν ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ, ούτε το Ίντερνετ(μόνο τη Σαλογραία)!
Προστάτεψε τον εαυτόν σου.
-ΜΗΝ ΚΟΥΒΕΝΤΙΑΣΕΙΣ ΜΕ ΤΟ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟ, ούτε ΜΕ ΦΙΛΟΥΣ.
-Άστοοοοοοο! "ό γέγονεν, γέγονεν" που έλεγαν και οι αρχαίοι ημών," ό,τι έγινε έγινε", δηλαδή!
Γράψε ό,τι γράψεις, σημείωσε- αν θες- τι έγραψες, αλλά έλεγξέ το- ΜΕΤά!
Μετά την ό λ η διαδικασία.
Είναι σημαντικότατο, να προφυλάξεις τα συναισθήματά σου, από πτώση, είτε εξ αιτίας αληθινών, είτε εξ αιτίας φανταστικών αποτυχιών, καταλαβαίνεις;!
-Το φώναζε τότε, κι ο σοφός Ανδρακάκος, εσύ δεν τον άκουσες.
Το πλήρωσες βόϊδι!
-Τη δεύτερη χρονιά που έδωσες, ήξερες τι θα κάνεις.
Και πέρασες τότε.
-Κάλλιο αργά παρά ποτέ!
Πάλι καλά!
Τι χαρά Παναγία μου!
-Δεν κοιμήθηκες -από τη χαρά σου- όλη τη νύχτα!
....................................................
Μια πρακτική συμβουλή ακόμα:
Καλή διατροφή
( εξάπαντος δυο αβγουλάκια καθημερινά τονώνουν τη μνήμη, ζάχαρη για τον εγκέφαλο επίσης
-μακριά απο αλκοόλ, το αλκοόλ εις το πυρ το εξώτερονννν! )
Και ως γενικότερη στάση ζωής, κράτα τούτο:
Να αγωνίζεσαι φιλότιμα, σαν όλα να εξαρτώνται από σένα και να είσαι ειρηνικός,
σαν ό λ α να εξαρτώνται από τον Κύριο,
διότι πραγματικά
τα ΠΑΝΤΑ εξαρτώνται από τον Κύριο, πουλάκι μου,
θέλω να με πιστέψεις!
Αξέχαστη έχει μείνει-τότε στο φροντιστήριο- η περίπτωση κοπανατζή νεαρού, που ήθελε μεν,
να περάσει ιατρική αλλά βαριόταν να κουραστεί, διότι...τον απασχολούσαν οι... γκόμενες, οι πρώην και οι επόμενες.
Πήγε στις εξετάσεις, ωστόσο.
Δεν ήξερε τα θέματα(η αδιαβασιά του χτύπαγε κόκκινο) και παρέδωσε τέσσερις ολόλευκες, κόλλες-παρθένες- πάντα οι παρθένες εξάλλου του άρεσαν!
Το ανακοίνωσε και στο φροντιστήριο, γελώντας.
Τότε είχε πρωτοξεκινήσει η μηχανοργάνωση στους υπολογιστές.
Κανονικά έπρεπε να πάρει μηδέν εις εκάστην εξέτασιν.
Από λάθος των υπολογιστών, αντί να πάρει μηδέν, πήρε είκοσι σε κάθε μάθημα!
Κόντεψε να πάθει εγκεφαλικό, από την έκπληξη και τη χαρά του, όταν έμαθε
ότι πέρασε
π ρ ώ τ ο ς, με τέσσερα εικοσάρια, στην ιατρική της Αθήνας!
Μετά απ' τ' ανέλπιστο, υπέροχο σόκ, φιλοτιμήθηκε μέχρι αηδίας και έγινε πράγματι, φοιτητής ιατρικής, άριστος στη συνέχεια.
Γι αυτό σου λέω: Δεν δικαιούσαι να μουρμουράς, απαισιόδοξα.
Δεν δικαιούσαι, να μεμψιμοιρείς,
εφόσον η πληροφορία είναι ά π ε ι ρ η.
Ποτέ, ανθρωπίνως δεν θα διαθέτεις ό λ η την υπάρχουσα πληροφορία
- όσο τζίνι και αν θεωρείσαι, όσα κουμπιουτεροπαιχνίδια μυστηρίου, με άκρα επιτυχία και αν περαίωσες- επειδή,
ποτέ δεν ξέρεις πότε θα υπεισέλθει στο σύστημα της δικής σου ζωής,
ένας άγνωστος παράγοντας "χι",
που θα τα αναστρέψει όλα, υ π έ ρ σου.
Απαγορεύεται, λοιπόν- δια ροπάλου- κάθε αρνητική σκέψη,
ειδικά σε αυτή την περίοδο,
αλλά και γενικότερα, περιστέρι μου.
Οι αρνητικές σκέψεις, απαγορεύονται-δια ροπάλου-
διότι αποτελούν εμπόδια
στην ευλογία, που οι ουρανοί
-μπορούν και επιθυμούν-
να σου στείλουν,
να το θυμάσαι!
(Το σημειώνει και με τα υπέροχα δικά του λόγια, στην Καθολική Επιστολή του, ο Άγιος Αδελφόθεος Ιάκωβος, τα ξεπατίκωσαν οι νεοποχίτες και τα πουλάνε για καινούργια, την σήμερον
...................................................................
Με ρωτάς τώρα:
πώς να ελέγξεις τις αρνητικές σκέψεις που σε ταράζουν και σε γεμίζουν φόβο και άγχος;
Απάντηση:
λέγοντας, έστω και σαν ρομποτάκι όλες τις μέρες των εξετάσεων, ενδιάμεσα σε κάθε κενό χρόνου που δεν είναι διάβασμα, ακόμη και όταν πέφτεις για ύπνο, ακόμη και πριν ξυπνήσεις εντελώς, ακόμα και μέσα στον ύπνο σου, επαναλαμβανόμενα τη νοερά αγία προσευχή, των σοφών και αγίων μοναχών-καλογέρων:
"Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον".
Μέσα σε αυτή τη λέξη "ελέησον" κρύβονται ό λ ε ς οι δωρεές, της ψυχής και του σώματος, που ένας άνθρωπος θα μπορούσε να λάβει.
Για να λάβεις αγαπημένο μου, πρέπει πρώτα, ενθέρμως, επιμόνως, να το ζητήσεις!
-Γιατί επιλέγω μικρή νοερά προσευχή καί όχι άλλες μεγάλες;
-Επειδή με τη μικρή, τη σύντομη προσευχή, ε σ τ ι ά ζ ε τ α ι καλύτερα ο νους, δεν διαχέεται, και ηρεμεί το συναίσθημα πιο εύκολα.
Δεσμεύοντας το νού με προσευχή, δεν του επιτρέπεις να σκέφτεται άλλα κακά και αρνητικά, επειδή ο νούς στο κάθε κλάσμα του χρόνουέχει δυνατότητα για μία μόνο επιλογή σκέψης η οποία στη συνέχεια γεννάει αυτομάτως και το ανάλογο συναίσθημα.
-Αγχωτική σκέψη-έστω και ανεπαίσθητη- γεννάει αγχωτικό συναίσθημα.
-Σκέψη πίστης και προσευχής, γεννάει ειρήνη και δύναμη στην ψυχή.
Οι άγιες λέξεις τις προσευχής- ακόμα και αν κάποιος δεν πιστεύει πολύ συνειδητά στον Αναστημένο Θεάνθρωπο Ιησού- έχουν τη δύναμη να επηρεάζουν το υποσυνείδητο και την ύπαρξη θετικά, ζωηφόρα.
Μια καλή δοκιμή, θα σε πείσει, αγαπημένο μου.
Ναι, δεν είναι μόνο θέμα τεχνικής η προσευχή, είναι και άλλα πράγματα, αλλά αυτό δεν θα το συζητήσουμε στην παρούσα.
Τα εξήγησα εκτενέστερα σε παλιότερη ανάρτηση για τα νήματα των σκέψεων συναισθημάτων σε σχέση με την προσευχή όποτε μπορείς, ρίξε ματίτσα..)
...................................................................
Κάνε, εσύ, το καλύτερο που μπορείς και, αυτό που α λ η θ ι ν ά πρέπει να λάβεις,
η δύναμη του Θεού, θα στο δώσει.
Γίνονται θαύματα απ' τη θεία επέμβαση- πάμπολλα- αρκεί οι άνθρωποι να πράττουν
αυτό που περνάει απ'το χέρι τους,
με συνέπεια και ελπίδα.
Θα το ξαναπώ ...
(τα ανέλυα εκτενώς
στο ποστάκι με τα αληθινά σκηνικά
από το Γενικό Εσπερινό Λύκειο Πατρών και τους εκεί μαθητές μου ):
"Ει δύνασαι πιστεύσαι,πάντα δυνατά, τω πιστεύοντι"
Μέχρι και να αριστεύσεις!
Σε φιλώ και σε εύχομαι εν Κυρίω, περιμένοντας
της χαράς τα κεράσματα!
Ευανθία η Σαλογραία
.....................................................................................
