słoneczny

Польский

Морфологические и синтаксические свойства

падеж		ед. ч.			мн. ч.
		муж. р.	ср. р.	жен. р.	лично-муж.	нелич.-муж.
Им.		słoneczny	słoneczne	słoneczna	słoneczni	słoneczne
Р.		słonecznego		słonecznej	słonecznych
Д.		słonecznemu			słonecznym
Вн.	одуш.	słonecznego	słoneczne	słoneczną	słonecznych	słoneczne
	неод.	słoneczny
Тв.		słonecznym			słonecznymi
М.				słonecznej	słonecznych

sło-necz-ny

Прилагательное.

Корень: --.

Произношение

• МФА: [swɔ̃ˈnɛʧ̑nɨ]

Семантические свойства

Значение

1. солнечный ◆ Niektórzy wykorzystują kolektory słoneczne do ogrzewania swoich domów. — Некоторые используют солнечные батареи для обогревания своих домов. ◆ W letnie, słoneczne dni zawsze jest dużo ludzi na plażach. — В летние солнечные дни на пляжах всегда много людей.

Родственные слова

Ближайшее родство
существительные: słonecznik, Słońce, słońce, słonko прилагательные: nasłoneczniony, słonecznikowy наречия: słonecznie

Этимология

Происходит от ??